Ga naar de inhoud

Aboutaleb op zoek naar een missie

De afgelopen weken kwam Aboutaleb zowel met zijn herbenoeming als met zijn oproep aan moslims om afstand te doen van IS in het nieuws. Volgens Peter van Heemst staan die zaken niet los van elkaar.
Peter_van_Heemst
In de media was de afgelopen maanden veel aandacht voor Aboutaleb. Over zijn komende herbenoeming als burgemeester, waarbij vaak de vraag centraal stond hoe hij het er de eerste zes jaar vanaf heeft afgebracht. Maar ook: wat beweegt hem? Het mooiste portret stond in De Volkskrant van 23 september. Kop: “Aboutaleb, het gevoel te móeten slagen“.
Maar ook veel aandacht kreeg zijn omstreden oproep aan Rotterdamse moslims om zich uit te spreken tegen IS. Van mij had dat niet gehoeven. Een boodschap moet er zijn voor alle Rotterdammers, voor de hele stad.

Geen debat

Rond zijn herbenoeming is in de stad – helaas – geen debat gevoerd over de man en zijn missie. Over hoe hij het in de ogen van de Rotterdammers doet. Wat er zes jaar geleden van hem werd verwacht en wat daarvan is terecht gekomen. Een gemiste kans. Achter gesloten deuren heeft de gemeenteraad het daar natuurlijk wel over gehad, maar de mening van Rotterdammers werd kennelijk niet op prijs gesteld.
De herbenoeming en zijn oproep aan de moslimgemeenschap, ze lijken los van elkaar te staan, maar ik betwijfel of dat ook echt zo is. Aboutaleb is lang, misschien zelfs te lang, bezig geweest zijn draai te vinden, te ontdekken wat zijn missie in Rotterdam moest  zijn. Maar nu hij een ruime politieke steun voor zijn tweede termijn op zak heeft, lijkt hij eindelijk vrijuit te willen en kunnen spreken over wat hij voor onze stad essentieel vindt.

Thomassen

Elke Rotterdamse burgemeester heeft een missie én een nalatenschap. Thomassen, burgemeester tot 1973, was de burgemeester van beton en staal, van rokende schoorstenen en ronkende motoren. Hij paste perfect bij de wederopbouw en het naoorlogse Rotterdam.

Van der Louw

Na hem maakte André van der Louw zijn entree. Bij zijn aantreden werd hij verguisd door VVD en werkgevers. Hij zou te links zijn, te onervaren en te licht. Hij vertrok acht jaar later als een van de meest geliefde burgemeesters van Rotterdam ooit. Crooswijk en Tarwewijk, havenbaronnen en multinationals; ze hadden deze betrokken, inspirerende en bevlogen bestuurder in hun hart gesloten.

Peper

In 1981 brak het tijdperk-Bram Peper aan. Zeventien jaar lang zou deze professor burgemeester blijven. Sociaal een hork. Maar wel iemand die vergezichten schetste van de sociale, economische en stedenbouwkundige ontwikkeling van de stad. Spijtig genoeg hoort ook de bonnetjesaffaire bij zijn nalatenschap. Een onderzoek van de gemeenteraad gaf het beeld van een burgemeester die er vrolijk op los had gedeclareerd.

Opstelten

Ivo Opstelten was in de eerste vier jaar van zijn burgemeesterschap vooral een gezellige brombeer. Hij knipte braaf lintjes en at taart met gouden bruidsparen. In maart 2002, toen Leefbaar Rotterdam vanuit het niets de gemeenteraad binnenstormde met 17 zetels, vond hij in één klap toch nog zijn draai: veiligheid, veiligheid en nog eens veiligheid. En daar zou het tot aan zijn vertrek in 2008 om blijven draaien.

Aboutaleb

Aboutaleb werd vanaf dag één op die missie van zijn voorganger vastgepind. Toen hij daar wat afstand van leek te nemen, riep de gemeenteraad hem onmiddellijk tot de orde. Maar daar ligt zijn hart niet, dat ligt bij kinderen kansen en vertrouwen geven. Veel ruimte om dat uit te dragen en uit te werken tot een herkenbare boodschap was er echter niet.
Maar nu heeft hij zijn herbenoeming op zak, en dat creëert rust. En zo – na zes jaar – ontstaat er ruimte voor het uitdragen van zíjn verhaal. Een verhaal voor de hele stad. En daarvoor geldt: beter laat dan nooit.

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.

Misschien vind je dit ook interessant

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam