Prikkelende gespreksstof nodig om meer dan alleen maar een bitterbal of kaasblokje in de mond te hebben bij de vrijmibo? De perikelen rond de Museumnacht bieden volgens stuurman Gino van Weenen kansen. Slank af, dump de naam en kijk verder dan alleen de musea.
Afgelopen week is Stichting Museumnacht opgeheven en is er geen drijvende kracht meer achter de Rotterdamse Museumnacht in de bestaande vorm. Het evenement wordt wel voortgezet, gratis en zonder stichting. De grote musea aan het Museumpark hadden geen zin uit financiële overwegingen door te gaan op oude voet en trokken zich terug uit het evenement van de stichting, dat voor sommigen wel degelijk meer was dan bier drinken tussen de kunst.
Museumnacht was het uithangbord voor de vele kleinere instellingen in de stad. Zij zorgden al jaren voor de spannende programmering, terwijl de grote jongens zich er gemakkelijk vanaf maakten. Een aantal singer-songwriters uit het bekende Nederlandse circuit en een cocktailbar, daar bleef het vaak bij.
Daarom bepleit ik een Museumnacht in een andere vorm. Door Kunstblock, een groep instellingen in het Witte de Withkwartier, is de eerste aanzet al gegeven. Het festival De Wereld van het Witte de Withkwartier en de Derde Dinsdag, de liveshow over kunst en cultuur, zijn de eerste tekenen dat met een goede samenwerking er veel mogelijk is, zeker ook met minder middelen. De opening op vrijdagavond, onder de noemer Kunstblockfriday, lijkt al aardig op een kleine museumnacht.
Woordnacht tussen schaakstukken
Misschien moet er ook vooral buiten de musea worden gekeken. Een sterkere verbinding met andere culturele instellingen om een diverser programma te bieden, dat veel festivals los van elkaar kan verbinden. Een literair festival zoals Woordnacht kan prima plaatsvinden tussen de schaakborden van het Schaakstukkenmuseum. Het overaanbod van festivals en programmering zou gebundeld een groter publiek trekken.
Een festival dat altijd open staat voor kunst en cultuur met evenveel waarde in het programma is Motel Mozaïque. Het culturele programma van MoMo, zoals het liefkozend genoemd wordt, zou wel varen bij de extra ruimtes die de musea bieden. Een museumnacht in april met net iets beter weer is helemaal geen slecht alternatief, zeker als er nog een experimenteel bandje tussen de parachutes van het Mariniersmuseum wacht.
Een frisse start is ook geen slecht idee. Dump de naam Museumnacht en ga verder onder de noemer ‘festival’. Daar komt Jan en alleman op af tegenwoordig. Museumfest of Artfest klinkt mij niet verkeerd in de oren.
Al 5 reacties — discussieer mee!
Het gaat mij niet zozeer om de organisatie van Woordnacht alswel de overvloed van festivals in Rotterdam.
Met een dieper programma en een betere structuur zou je nog meer mensen kunnen bedienen, zowel in als buiten Rotterdam.
Dat was me duidelijk, Gino. Voor je stuk heb ik een heuse Facebook-duim uitgedeeld. Zoals te zien is aan plaats van de gele zeskant reageerde ik op Florian Cramer.
Ik denk niet dat we teveel festivals hebben. Ik zie ook niet hoe je Motel Mozaique (MM) en de Museumnacht zou moeten koppelen. Sowieso ga ik het liefst naar beiden, afzonderlijk, niet tegelijkertijd. Naar MM ga ik voor de muziek, dan heb ik geen tijd voor musea. Bovendien is MM een klein festival voor 5000 mensen waar de museumnacht in potentie veel groter is. Als je alles op 1 hoop gaat gooien krijg je de situatie dat je heel veel dingen waar je normaal heen zou gaan niet meer kunt bezoeken. Dat lijkt me geen winst. Voor de stad is het juist goed als er elke weer wel wat te doen is.
De timing van de stichting museumnacht voor dit nieuws is trouwens goed. Als je het succes dit weekend ziet van de versie in Amsterdam dan schaam je je de ogen uit je kop, toch? 32.000 betalende bezoekers, musea open tot 2 uur in de nacht. En 2 flinke potten geld naar 2 musea naar keuze van de bezoekers. En onze nieuwe versie zonder de stichting? Een paar musea gooien de deuren open, gratis, van 20u tot 23u. Een museumavondTJE wat ze een museumnacht durven te noemen dus!
Woordnacht was een organisatorisch debacle. Ik was toen de moderator van een gesprek met Margriet de Moor in het Goethe-Instituut, en er kwamen vier mensen publiek.
De organisatie van Woordnacht was – omdat dit de eerste versie was – in 3 maanden opgetuigd. Erg knap wat ze in die korte periode voor elkaar hebben weten te boksen. (Al denk ik persoonlijk dat het programma stukken compacter had moeten zijn.) Ik heb in wijnbar L’Ouest de presentatie en interviews tijdens ‘Waarom schrijvers drinken’ verzorgd. Het was zeer redelijk tot goed bezocht. Maar het lijkt wel of alle culturele activiteiten tegenwoordig gerelateerd moeten zijn aan horeca. Evenementitis. En L’Ouest is met zijn glazen pui eenvoudigweg een stuk meer toegankelijk dan het Goethe-instituut.