Ga naar de inhoud

Ziel op Zuid: Gebroken

Nabil Bantal is huisarts en schrijver. Via zijn praktijk en patiënten kijkt hij naar de stad. In deze aflevering: een letterlijk en metafysisch gebroken hart.

Gebroken hart
Gebroken hart

 
Tegenover mij zit een vrouw. Ze is de veertig gepasseerd, maar de vijftig nog lang niet genaderd. Haar ouders waren arbeiders. Zij ging wat anders doen. Haar leven bracht haar ver buiten Rotterdam. In haar jonge jaren leefde ze van dag tot dag. Elke keer werd een nieuwe geplukt. Ze genoot intens. Ze vond de liefde van haar leven. In een steeg notabene. Een toevallige ontmoeting. Hij onbekend in haar stad. Zij onbekend in zijn hart. Jaren later zouden ze trouwen. Kinderen waren geen optie. Voor allebei niet, het paste gewoonweg niet.
“Hoe gaat het met je?”, vraag ik.
“Goed, naar omstandigheden.”
Haar wereld veranderde drie jaar geleden. Op een zondagmiddag ergens in april. Iets eerder terug van een lunch zou haar huis nooit meer hetzelfde zijn. In de slaapkamer klonk gegiechel. Iets wat haar man nooit deed. Ze voelde haar hart bonzen. In haar hoofd begon een film. Zodra ze de deur open deed, zag ze iets wat ze niet had moeten zien. Een vrouw in bed met haar man.
Op haar borst begon een pijn, precies in het midden. Een pijn die ze nooit eerder had gevoeld. De pijn straalde uit naar haar rug en schouders. Haar kaak verstijfde. Haar longen werden zwaar. Haar hart deed zeer. Ze stortte neer op de grond.
De ambulancebroeder dacht aan een paniekaanval. “Rund”, had ze hem naar adem happend toegeschreeuwd. Ze brachten haar naar het ziekenhuis. De dokter luisterde aandachtig naar haar hart. Het was gebroken, uit alles bleek dat. Het bloedonderzoek, hartfilm en echo. Ze waren allemaal het bewijs dat het echt gebroken was. Later leerde ze dat ze het broken heart syndrome had.
“Weet u dokter”, zegt ze met een brede lach, “ik ben weer hard aan het werk, en geniet weer van de dingen. Mijn uithoudingsvermogen is verbeterd en ik kijk uit naar mijn vakantie, maar voordat ik ga, zou u nog even naar mijn hart willen luisteren?”
De harttonen klinken normaal. Rustig volgen ze elkaar op. Regelmatig zoals het hoort. Het is niet meer gebroken. Haar hart is weer heel.
“Klinkt als nieuw”, zeg ik terwijl ik mijn stethoscoop verwijder.
“Mooi, misschien kan ik hem dan ooit nog doneren”, zegt ze met een knipoog.

Al 9 reacties — discussieer mee!

Schrijf hier je reactie

Heb je geen account? Maak hier een gratis reageerdersaccount aan. En bekijk hier de huisregels van dit forum.

Gerelateerde inhoud

Wil je dit soort artikelen blijven lezen?

Vers Beton kan niet bestaan zonder haar leden. Lees onbeperkt artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

De agenda die je aan het denken zet

  • A new edition of A Mic of One’s Own, a series of collaborations between Kunstinstituut Melly and The Writer’s Guide (to the Galaxy)!

    Venue: Kunstinstituut Melly
    Datum:
  • De debuutroman van Ireen van der Lem begint op de dag dat de woningcorporatie een bewonersavond houdt over de voorgenomen sloop van de woningen in een staat; en eindigt op de dag dat de laatste bewoner wordt uitverhuisd.

    Venue: De leeszaal
    Datum:
  • On Monday 11 December, Rotterdam based platform for metropolitan issues De Dépendance and Lighthouse Reports welcome economist Jennifer Clapp, one of the world’s leading authorities on food systems, in BlueCity. 

    Venue: BlueCity
    Datum:
  • Bekijk de agenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam