Behoefte aan een mond vol prikkelende gespreksstof tijdens de vrijmibo? Stuurvrouw Elsbeth Grievink vindt dat Rotterdam iets belangrijks laat liggen.
‘De bladblazer rukt op’, zag ik laatst op EenVandaag. In beeld kwamen fanatieke Vinexwijkbewoners, die elke dag hun stoep bijhielden. Een boze buurvrouw, die ik begreep, werd er gek van. Ze vond het milieuonvriendelijk en had schoon genoeg van de herrie. “Laat ze die dingen lekker verbieden!” De bladblazer is de nieuwe leatherman, een moderne man kan niet zonder.
Als hater kun je niet veel kanten op, want de bladblazer is overal. Dus moet je je heil zoeken op lotgenotenforums als bladblazers.nl, waar je overlast kunt melden en je kunt warmen aan teksten als: “Je komt ze tegen in elke laag van de samenleving. Gewone mensen zoals jij en ik. Ondanks alles dragen ze een afschuwelijk geheim: ze bezitten een bladblazer.”
Aan dit alles moet ik denken als ik in een waterig herfstzonnetje over de Heemraadssingel wandel. Hier lijken we niet te malen om blad op straat. Nog nooit heb ik uit de tuinen bij mij achter geblaas horen komen. Hebben m’n buren dan een hark of een bezem? Neuh. Ook niet. In Rotterdam vertrouwen we denk ik toch op de wind. Niet erg terecht overigens, want ook voor mijn voordeur stapelt het bladerdek zich vrolijk op. Schijnt het zonnetje, dan lijkt de stoep met goud geplaveid. Een pláátje.
Eerlijk gezegd valt het me dit jaar voor het eerst op hoeveel blad er ligt. Heeft Rotterdam zijn beleid veranderd? Is er, wegens personeelstekorten of bezuinigingen, besloten alleen in noodgevallen uit te rukken met de veegwagen? Of verbeeld ik me dit allemaal? “Blad…blaas…be…leid” herhaalt de telefoniste van Gemeentewerken. Dan verbindt ze me door met de Roteb. Ene Belinda staat me te woord: “Als bewoners bij ons melding maken van gevaarlijke situaties door overmatig blad, dan lossen wij het probleem in principe binnen vijf dagen op. Of we minder worden gebeld? Zou kunnen. De bladeren vallen ook wat vroeger van de bomen dit jaar, en wij wachten met onze grote rondes tot al het blad gevallen is. Maar nu u het zegt… Bij mij in de straat ligt ook heel veel blad!”
Dat bedoel ik. Misschien is het perceptie, misschien ook niet. Maar wat mij betreft laat Rotterdam de boel nog lekker even de boel. De herfstbladeren geven de stad een warme, dromerige deken en scheppen een prachtige, melancholieke sfeer. De beste citydressing ever. En nog gratis ook.
Al 6 reacties — discussieer mee!
En die eikels van de roteb komen ook altijd met hun bladblazers sochtends om 7 uur al hun ronde doen en ook met die irritante veegwagens ! Waarom ligt mijn straat als eerste in de route ? Route technisch klopt het namelijk niet.
Een van mijn vele stadsfobieën – ik denk altijd dat er een tapijt aan hondenpoep onder het plaveisel van de herfstbladeren zit. Iedereen maakt zijn eigen gevangenis, het is waar.
Was getekend,
Vincent Cardinaal, discipel van Woody Allen, de hypochonder van Manhattan.
Haha. Zeg het maar, heb jij een bladblazer?
Ik woonde vroeger boven een casino dat in de herfst élke ochtend de stoep schoonblies van bladeren. Wát een irritante herrie was dat zeg. Slechte combinatie met mijn ochtendhumeur. Ik snap die fora helemaal.
Ik bezit geen mannenspeelgoed genre bladblazer. Thank god. Voor je het weet sta je met een metaaldetector iedere zaterdag in de duinen bij Hoek van Holland.
En dat laatste, Vincent, is dan weer een stiekeme wens van mij. Alhoewel, iedere zaterdag…