GROOS: “Volkomen, volledig, honderd procent Rotterdams”

In samenwerking met Rotterdamse Nieuwe heeft Vers Beton nu al ruim 20 jonge Rotterdamse ondernemers geïnterviewd. Maar nog altijd was GROOS niet aan bod geweest, het warenhuis dat welhaast Rotterdamser is dan Rotterdam zelf. Tot vandaag! 

Zomaar een vrijdagmorgen in GROOS, het ‘Rotterdamse warenhuis’ aan de Schiekade. Voor de deur een pak mensen, allemaal met een badge. Het is het weekend van Rotterdam Beats. GROOS is het epicentrum van de kaartverkoop en verstrekking van de perspassen en passe-partouts. Binnen is het lekker vol en in de kelder is het zelfs een drukte van belang. Temidden van de mensen stuiteren twee blije gasten. De een is Joost Prins, de ander Tjeerd Hendriks. Samen vormen zij GROOS.
In diezelfde kelder zijn sinds een jaar een aantal onderhuurders gezeteld én houden de jongens ook zelf kantoor. De verdeling tussen de twee lijkt op het eerste oog voorspelbaar. Tjeerd is een grote gast, laidback, petje op het hoofd. Joost is kleiner van stuk, serieus en begeesterd. Creatief versus zakelijk, zou je denken. Dat blijkt wat te makkelijk geredeneerd. Een gesprek met twee ondernemers die exact weten wat ze willen, voor wie ze het doen en elkaar constant scherp proberen te houden.
Allereerst maar naar de bekende weg vragen: wat doet GROOS?
Joost Prins: “We zijn een Rotterdams warenhuis dat producten van Rotterdamse makelij verkoopt. Zowel in een fysieke winkel als online. Verder beschouwen we onszelf als een platform voor creatieven. Het doel is ze te ondersteunen op een manier die verder gaat dan louter producten verkopen. Bij gebrek aan een beter woord zou je dat kruisbestuiving kunnen noemen.”
Kunnen jullie dat toelichten?
Tjeerd Hendriks: “Zie het als een ouderwets platenlabel, bijvoorbeeld Motown. Daar kwamen talenten binnen, waarna Motown keek hoe ze die het best konden promoten en verkopen. Er werden samenwerkingspartners gezocht. Dat doen wij ook. Daarnaast sturen wij bij wijze van spreken de traditionele handelsreiziger weer op pad – een mannetje met een ordner onder zijn arm, die naar Zwolle gaat. Omdat wij vinden dat ze daar ook wel spullen van Mwah of Alfredo Gonzales kunnen gebruiken, haha.”
Joost: “De huidige kelder is een goed voorbeeld. Daar zitten bijvoorbeeld modeontwerper Marleen Elenbaas en fotograaf Raffaella Huizinga. Inmiddels werken zij samen onder de naam HuizBaas, waarmee zij ons weer helpen bij onze productshoots. Zo verbinden we dus mensen met elkaar en bij de concepten van Groos. Uiteindelijk willen we een breed platform voor Rotterdamse creatieven zijn, dat veel verder voert dan alleen spullen verkopen.”
Groos betekent trots, nietwaar?
Joost:”Jazeker. Ik lees vaak dat het oud-Rotterdams is, wat zou kunnen, maar anderen zeggen weer dat het oud-Hollands of oud-Jiddisch is. Op Texel en in Zeeland gebruiken ze het ook.”
Tjeerd: “Het gaat ons vooral om die trots. Dat werkt twee kanten op. Wij zijn trots op de producten die we verkopen en de ontwerpers of makers ervan. Maar die lui zijn op hun beurt weer trots op de stad waar ze werken. Dat zit uiteindelijk weer in hun producten.”

Het Rotterdamse element van GROOS laat zich wel raden, he?
Tjeerd: ”We zijn volkomen, volledig, honderd procent Rotterdams. We komen hier vandaan en werken alleen met Rotterdamse makers.”
Joost: ”Wij zijn daar heel strikt in. De sokken van Dennis Ebili, de CEO van Alfredo Gonzales, zijn een van onze best verkopende producten. Toch zouden we geen moment aarzelen om daar mee te stoppen als Dennis bijvoorbeeld naar Amsterdam zou verhuizen. Sterker, naar Schiedam verhuizen zou al het einde betekenen! Makers of bedrijven moeten gewoon hier zijn gevestigd.”
Hoe is de dynamiek nou eigenlijk tussen jullie?
Joost: “Heel vanzelfsprekend. Ik heb rechten gestudeerd, Tjeerd deed de kunstacademie. Toch is GROOS uit een heel duidelijk gemis van ons beiden opgericht.”
Tjeerd: ”We waren buren. Zittend op de stoep hebben we GROOS bedacht, zowel het concept als de naam. Met een biertje erbij. Wij dachten: waarom kun je al die mooie Rotterdamse spullen niet op één plek kopen?”
Joost: ”Verder houden we elkaar voortdurend scherp.”
Tjeerd: ”We zijn het inderdaad zelden direct met elkaar eens. Sterker, soms is de één het bewust met het idee van de ander oneens, terwijl hij er stiekem al lang achter staat. Gewoon om te zien hoe dat ons verder brengt. Maar als we eenmaal een besluit hebben genomen doen we er niet moeilijk meer over. Dan moet je er allebei achter gaan staan.”
Noem eens een voorbeeld van een belangrijke beslissing die jullie hebben moeten maken?
Tjeerd: ”Neem bijvoorbeeld de locatie van GROOS. We hadden al twee jaar het plan om GROOS op te richten, maar wilden per se zitten op een plek die aansloot bij wat we wilden. We zaten bijna in Kralingen, bijna aan de Binnenweg… Toen ontstond het Schieblock en zijn we aangehaakt.”
“In december konden we weer op een toplocatie een pop-up openen. Met allerlei interessante partners. Toch hebben we vrijwel direct nee gezegd. We moeten ook onze eigen batterij een beetje sparen. We zitten al bijna aan de max van wat je kunt opbrengen.”
“Zo behoedzaam zijn we met alle belangrijke stappen en beslissingen. We hebben de neiging net zo lang te wachten tot iets echt goed is. Alleen dan kom je ergens.”
Is de GROOS DOOS niet jullie slimste zet geweest?
Joost: “Een alternatief kerstpakket, tjokvol spullen van Rotterdamse makers. Dat was zeker één van onze slimste zetten. We hadden er wel wat van verwacht, maar het succes bleek nog groter. Opeens boorden we ook een zakelijke markt aan. Vorig jaar hebben we er 750 verkocht. Voldoende succesvol om ermee door te gaan. De GROOS DOOS komt dus terug.”
Schets tot besluit eens de toekomst van GROOS. Hoe gaat dat platform zich nou ontvouwen?
Tjeerd: “Ons ultieme doel is: de Rotterdamse creatieve sector blijvend ondersteunen. Niet alleen via sales, maar ook door ze te helpen met allerlei noodzakelijke randzaken waar creatieven doorgaans niet goed in zijn.”
Joost: “We werken nu bijvoorbeeld aan een administratie-app. Op die manier kun je dadelijk als zelfstandige heel gemakkelijk al je administratie bijhouden. Als je ergens koffie drinkt fotografeer je de bon en verwerk je de gegevens direct waardoor je je sneller weer kunt richten op de kern van je werkzaamheden. Wij gaan die app tegen een kleine vergoeding aanbieden, lager dan die van je boekhouder. Waarvan veel creatieven sowieso al nauwelijks kunnen inschatten of het een goede is.”
“Ook willen we op termijn uitbreiden. We hebben hier in het Schieblok een tijdlang tegen heel gunstige voorwaarden gehuurd, en huren nu min of meer marktconform. Voor het uitvoeren van onze plannen zullen we op een gegeven moment meer ruimte nodig hebben. Wie weet gaan we op een gegeven moment wel een heel gebouw onderverhuren aan het GROOS-platform.
“Tegelijk blijft de winkel de voordeur. De zaken gaan goed. Aan het begin hadden we vijftig ontwerpers en makers en nu al dik tweehonderd. Ook willen we de webshop intensiveren, zodat mensen van Groningen tot Tokio ook onze mooie spullen kunnen vinden. Zij zullen meer voor de esthetiek komen dan voor het Rotterdam-element, maar ook voor hen is het verhaal achter de producten belangrijk. In essentie zie ik ons dan ook als storytellers ­– we zijn constant bezig met het verhaal van GROOS vertellen.”
Deze interviewreeks met jonge beeldbepalende ondernemers in Rotterdam is tot stand gekomen in samenwerking met Rotterdamse Nieuwe. (Wat betekent dit?) R’damse Nieuwe is een community van ondernemende Rotterdammers tussen de 18 en 35 jaar die zich inzetten om de stad bruisend en aantrekkelijk te maken. Rotterdamse Nieuwe adviseert de Economic Development Board Rotterdam en het college van B&W. Wil je op de hoogte blijven van de activiteiten van Rotterdamse Nieuwe, meld je dan hier aan.

Rotterdamse Nieuwe en Vers Beton zijn altijd op zoek naar inspirerende jonge ondernemers en initiatieven om over te publiceren. Ben of ken jij een interessante Rotterdamse ondernemer die aandacht verdiend? Mail dan naar: [email protected].