Vorige week werd bekend dat Rotterdam Europees ‘city of the year’ geworden is. De MTV Awards komen wellicht naar Rotterdam, de New York Times is verliefd en afgelopen weekend werd de RET tweede op het European Tramdriver Championship in Barcelona. Vincent Cardinaal heeft genoeg van al die zelfbevlekking en roept de gemeente op: ga nu eens echt aan het werk!
Lijstjes. Rotterdam is de stad van lijstjes geworden. Iedere week lijkt er wel weer een nieuwe hitnotering bij te komen. Staan we niet in de Rough Guide, dan is de New York Times wel verliefd. Met dank aan de specialiteit van het huis: het creëren van iconen van glas en staal. In dat opzicht was 2014 een ontzettend rijk jaar. Er was de opening van Rotterdam Centraal door koning Willem-Alexander. Niet lang daarvoor mocht heel de wereld kennis komen nemen van De Rotterdam – de ‘hurkende reus aan de Nieuwe Maas’ zoals architectuurhistoricus Wouter Vanstiphout het megaproject van Rem Koolhaas noemde. Als kers op de taart kwam daar in de vroege herfst de Markthal. Uitgerust met het grootste kunstwerk in zijn soort ter wereld aan het plafond en met binnen drie weken na opening een miljoen bezoekers op de teller.
De ‘ultieme’ beloning kwam afgelopen week. Wethouder Ronald Schneider mocht helemaal naar Londen. Daar kreeg hij namens de stad het predicaat ‘City of the year 2015’ op zijn revers gespeld. De prijs werd uitgelegd als een waardering voor de groei die de stad de afgelopen twintig jaar doormaakte. Van tochtgat met junkieproblematiek tot mondaine semimetropool, daar komt het in het kort op neer. Ik denk dat het een vertekend beeld is. En dat deze stad constant pr bedrijft met luchtkastelen tot gevolg.
Nog zorgwekkender is dat de kritiek lijkt weg te sijpelen uit de stad. Rotterdam heeft grote sociale problemen en staat voor fikse bezuinigingen, juist op het beleid dat die problemen moet aanpakken. Het constante gerinkel met champagneglazen van bestuurders, ambtenaren én media van deze stad begint daarom gênant te worden.
Kritiek? Polonaise!
Eerst dat kritische geluid. Alleen in de stad van het ultieme second city syndrome kan een particulier tijdschrift als Gers! ontstaan dat zo’n positief geluid over de stad laat horen, dat de gemeente het adopteert als officieel relatietijdschrift. Niemand leek deze actie van de gemeente vreemd te vinden. De kersverse winnaar van de Rotterdamse Persprijs is een website over eten. De prijs komt De Buik van Rotterdam best toe, maar is dit werkelijk het summum van journalistiek dat de stad momenteel rijk is? Op De Buik is vrijwel ieder artikel een jubelstuk. Daar naar gevraagd bij de uitreiking van de prijs zei een van de initiatiefnemers ‘wij schiften bij voorbaat al wat goed en slecht is, vandaar dat we louter positief zijn’. Ah, vandaar. Tja.
Erger is dat ook de gemeente voorgaat in de polonaise. Zoek op twitter voor de lol eens op #rotterdam en #wearerotterdam – de ambtenaren en bewindslieden buitelen over elkaar in het bewieroken van deze fan-tas-ti-sche stad. Het college-akkoord #Kendoe(incluis hashtag!) begint ook met de vaststelling dat Rotterdam goed bezig is.
Op Vers Beton liet ik in een column een anonieme ambtenaar aan het woord. Hij uitte zijn ongenoegen over bovenstaande zaken. Nog geen uur na publicatie had ik liefst twee bewindvoerders in mijn inbox, die persoonlijk even wilden stellen dat deze persoon het niet bij het juiste eind had.
Oplossingen, geen prijzen
Rotterdam mag dan wel de prijzen aan elkaar rijgen, de problemen stapelen zich op. De bijstand is nauwelijks meer hanteerbaar. Toch wordt hier op bezuinigd. De Rotterdamse Rekenkamer, de Rotterdamse Ombudsman én hoogleraar economie Robert Dur van de Erasmus Universiteit hebben los van elkaar hier al grote vraagtekens bij gezet. Ook de Pauluskerk is zeer bezorgd over de armoedeaanpak. Steffart Buijs, van de Pauluskerk-organisatie: ‘de gemeente zegt: zoek het zelf maar uit.’
Deze problematiek speelt zich geenszins aan de onderkant van de samenleving af. Vrienden van mij, jonge dertigers en ouders van twee kinderen, kunnen ook nauwelijks aan hun lasten voldoen. Beide werken, in de zorg en de kunsten. Een van hen is tijdelijk uit de running door ziekte. Doordat ze getrouwd zijn heeft deze persoon geen recht op bijstand. Ook is er geen tegemoetkoming in de kosten voor kinderopvang van deze mensen – juist de personen van wie je zou verwachten dat ze kunnen profiteren van het ‘hippe’ Rotterdam. Het tegendeel is waar. De lijstjes zijn alleen goed voor toerisme. De gewone Rotterdammer heeft er niets aan.
Hier volgt een oproep: Rotterdam, stop met felle marketing bedrijven en pak de problemen aan die zo talrijk zijn. Zeker nu gemeentes vanaf 2015 zélf de zorg moeten gaan regelen. Wie voor de bühne champagne blijft kantelen, of de MTV Awards probeert binnen te halen – die is het equivalent van het strijkorkest van de Titanic. Het is dansen op de vulkaan.
Deze opinie verscheen (in licht afwijkende vorm) afgelopen vrijdag in de Rotterdambijlage van NRC Handelsblad, en deze morgen in NRC Next.
Al 36 reacties — discussieer mee!
Rdam is dan ook een prototype decorstad (of schijnstad). Alles wordt gedaan om schijn op te houden. De stad bestaat uit allemaal decorstukken: leegstaande kantoorkolossen. En hoewel er nauwelijks vraag is naar nieuwe gebouwen, wordt de ene na de andere opgetrokken. Met hulp van de gemeente. ’s Avonds kun je dat goed aan De Rotterdam zien: de enige van de drie onderdelen waar licht brandt, is de middelste, de ambtenarentoren. Als die naar huis zijn, komt er geen licht van De Rotterdam.
15 a 20% van de winkels staat leeg. En dus wordt gejubeld over de Markthal. Om te verhullen dat het elders qua winkels gewoonweg slecht gaat.
Ze hebben geen partijen gevonden voor de koopkubus van Koolhaas. En dus juichen ze nu dat het derderangs Primark interesse heeft getoond om daar in een vierderangs gebouw te gaan zitten. Zo wordt verhuld dat uit deze gang van zaken alleen maar blijkt dat kwaliteitswinkels niet naar Rdam willen.
Ze noemen Rdam architectuurstad, terwijl er sinds de jaren 80 in Rdam geen gebouwen meer worden gebouwd met de kwaliteit van een Van Nelle fabriek. Wat er wordt gebouwd is plastic Weenatroep.
Ze willen in Rdam hoge gebouwen hebben, om het minderwaardigheidsgevoel te verhullen. Dat zie je ook bij mannen met een klein p*kkie.
Feyenoord heeft al tig jaar geen titel meer gewonnen en staat er financieel slecht voor. Dus: nieuw stadion bouwen voor 350 miljoen.
Het is allemaal omgekeerde wereld in deze decorstad. Een pakketje schroot met een dun laagje chroom…
Nog even afgezien van het feit dat je een aantal dingen zegt die terecht zijn staat er ook vrij veel onzin in je reactie. De van Hellefabriek is uit de jaren ’30 dus als je dat als laatste hoogtepunt wilt zien moet je niet de jaren ’80 noemen. Trouwens een van de belangrijkste gebouwen uit de architectuurgeschiedenis is De Kunsthal. Die kan zo maar in het rijtje Van Nelle, Kuip, De Doelen, Postsorteercentrum staan.
Ook is het niet zo dat Feyenoord er financieel slecht voor staat, niet meer. En een stadion bouwen voor 350M euro moet je dan ook nog eens los zien van de club.
Waar we in deze stad wel voor moeten oppassen is dat we gaan geloven in de window dressing van Rotterdam Partners en de lijstjes die als gevolg daarvan ontstaan. Er valt nog zoveel te verbeteren in deze stad dat comfortabel achterover leunen voorlopig nog zeker niet kan, als dat ooit al zou kunnen. Maar de veegenoegzaamheid die nu lijkt te ontstaan doet het ergste vrezen.
van Hellefabriek moet natuurlijk Van Nelle zijn…
Tis maar hoe je het bekijkt:
Voor het eerst in jaren dit jaar een eenmalig, summier positief en wankel EVtje, na jaren van heviger negatieve EVs. Ik zou de boel voorlopig maar niet ontkurken…
En een aangekondigd(!) positief bedrijfsresultaat wegens de verkoop van je beste spelers.
Hoe werkt voetbal in NL eigenlijk tegenwoordig? Het bedrijfsplan lijkt er op neer te komen steeds je beste spelers te verkopen. Het lijkt erop alsof resultaten op het veld omgekeerd evenredig zijn aan resultaten in de boeken. Hebben meer NL clubs overigens last van. Heeft te maken met diezelfde schijn als waar ik het hierboven over had. In NL denken ze nog steeds ’topvoetbal’ te bedrijven en wordt gekeken naar DTSL, IT, SPA en GB.
Forget it… Het is hier pollepelvoetbal en dat wordt steeds erger. Wen er maar aan.
Verder volledig eens met je laatste alinea (en je stukkie in het AD… 😉
Waarom zou je een 350 M voetbaltempel bouwen rond een veld waar derderangs lokale voetballers kluitjesvoetballen tegen FC Schrubbek*tteveen?
Hang dan gewoon een filmdoek op in die tent en toon iets leuks.
In Amsterdam is het niet veel anders.
Maar eh, succes met je roze bril.
weer wat fout met de link. Hier
Feyenoord staat er financieel slecht voor? Hoe kom je daar nou bij? Een van de weinige clubs met een positief EV en die winst maakt sinds 2010.
Helemaal met Daan eens, niets aan toe te voegen!
Is Rotterdam basen ineens de nieuwe norm geworden? Ik ben het zeker met Vincent eens maar de reactie van Daan is van iemand die of snel moet vertrekken uit deze stad of ergens al een hekel heeft….
Natuurlijk valt er veel aan te merken op het beleid en de leegstand etc. Maar laten we niet vergeten dat al het moois wat er gebeurt en staat te gebeuren komt door kleine ondernemers en initiatiefnemers (jong en oud) die de stad op de kaart hebben gezet dan wel aan het zetten zijn. Al de positieve berichten over de stad zijn voor een groot deel aan deze mensen te danken. Ik zeg dan ook laat de marketing over aan deze groep mensen en dan kan de gemeente zich weer richten op de echte problemen 🙂
Ik wil zeker niet Rdam bashen. Er zijn goede zaken gebeurd sinds ik weg ben (sinds 1995 woon ik elders, ik werk hier enkel). Om er wat te noemen:
– vierhavenstrook
– nwe Binnenweg
– museumpark
– Deliplein en brug naar Katendrecht.
Maar dit zijn juist allemaal relatief kleinschalige zaken met een menselijke maat. Terwijl het steevast mis gaat bij de grote dingen. De Weena-architectuur is niet anders dan plastic te noemen. Het keert zich af van de straat. Puur voor tijdelijk gewin gebouwd, voor gebruikers / huurders die maling aan de stad hebben. Je ziet de boel nu leeg staan met als gevolg dat je in Rdam het gevoel hebt door een decor te lopen.
Oorzaak: het waan-idee een ‘grote stad’ te zijn. Rdam heeft nog geen miljoen inwoners. Een dorp op mondiale schaal. Hoogbouw is hier net zo onnatuurlijk als een haven in La Paz. De vraag is daarom: Waarom hoogbouw? En dan kom ik dus uit op het kleine-p*kkiesyndroom. Anders kan ik het niet uitleggen.
Gevolg van misplaatste hoogbouw is:
– het moet goedkoop
– het sluit niet aan op de straat
– geen clustervorming
– los in de ruimte
– tochtgaten
Stap van die waanidee af en doe wat goed aanslaat: Deliplein-achtige dingen. Kleiner denken. Jezelf niet groter fantaseren dan je bent.
Je kan het ook het ArenA-syndroom noemen. Ajax ‘NV’ met ‘nr. 1’ op de stropdassen van de spelers. Bleek iedere sfeer uit het stadion te slaan. Zelfs het gras durfde zn kop niet op te steken.
Ik hoop van harte dat Feyenoord niet in dezelfde valkuil trapt…
Toch krijg ik het gevoel dat je het misschien weer eens een jaartje zou moeten proberen, in Rotterdam wonen 😉
Er wordt door de schrijver de suggestie gewekt dat de gemeente Rotterdam een keuze maakt tussen armoedebestrijding en stadsmarketing. Dat is onzin. Iedere middelgrote stad in Europa doet aan het vermarkten van zijn eigen stad. Niks mis mee.
Natuurlijk is fikse problematiek in Rotterdam alomtegenwoordig, maar dat doet niks af aan het sterke werk van Rotterdam partners. Sterker nog, juist het met 22 procent gestegen toerisme creëert juist banen aan de midden- en onderkant van de arbeidsmarkt.
Ik vind het een beetje een schijntegenstelling die je poneert Vincent. Kritiek? Graag! Maar goede PR voor een stad levert juist banen op.
Cardinaal schrijft: “De Rotterdamse Rekenkamer, de Rotterdamse Ombudsman én hoogleraar economie Robert Dur van de Erasmus Universiteit hebben los van elkaar hier al grote vraagtekens bij gezet. Ook de Pauluskerk is zeer bezorgd over de armoedeaanpak. Steffart Buijs, van de Pauluskerk-organisatie: ‘de gemeente zegt: zoek het zelf maar uit.'” Ik zou wel graag linkjes willen!
Kan me helemaal vinden in de strekking van dit stuk. Ik gun het Rotterdam van harte en het is leuk dat het imago van Rotterdam beter aansluit bij mijn ervaring als bewoner. Het is onmiskenbaar dat er (in het centrum van) de stad een omslag gaande is, het wordt gezelliger, drukker en hipper. (Ook al is niet iedereen daar even blij mee.) Toch moet de gemeenste zich naast imagoverbetering toch vooral bezighouden met het verbetering van de leefcondities voor iedereen in de stad. Dat een positief imago hierbij helpt, spreekt voor zich. Maar ik ben het eens met Cardinaal dat het nu teveel lijkt alsof onze Rotterdamse bestuurders zich voornamelijk bezig lijken te houden met champagne drinken.
Oeps, ‘gemeenste’ = gemeente. Een freudiaanse verspreking?
tadaa
Vincent geeft op een prachtige wijze weer wat vele Rotterdammers ook van mening zijn.
Het elkaar bejubelen , klinken met champagne glazen en wegkijken van de echte problemen is de nieuwe “jullie kunnenonswat” mentaliteit. Als onze stamkroeg maar open blijf eaar we rlkaar weer vertellen hoe vreselijk goed we denken te zijn , waarbij we schijt hebben aan alles met een inkomen minimaal of bijstand doen wij het goed.Kijk maar opFBdan zie jehoe er men3lkaat dagelijks bejubeld tegen salarissenwaar
demensengek van worden diehet moeten doen met 40euro per week.
gadoor gemeentebestuurt, blijf wegkijken ,
dat gepeupel hoort en niet bij.
Ga gerust bij debewoners opbezoekmet jepipodeclownschoenen en als uit de wagen komt trap gerust je sigaret op straat uit , jebent toch maar in een achterstandwijk . Ga daarna binnenvertellen hoe je de sociale samenhang in debuurten waardeert. Goedwerk knulzit nu volvertrouwen.
Thnx 🙂 Jammer van de betaalmuur alleen :p
ah, excuses, dat had ik niet gezien
Vincent, ik volg je dat de stad kritisch moet blijven en er werk aan de winkel is! Maar ik volg je niet dat de marketing alleen voor toeristen is, dat is maar een bijproduct. Waar de marketing zich vooral op richt zijn nieuwe bedrijven en investeringen aantrekken, dus meer werkgelegenheid (direct en indirect) en dus potentieel minder mensen in de bijstand.
Goed stuk!! De andere kant even belicht van de jubelstemming. En passant ook nog even de hoogbouw aangekaart. Dat laatste is inderdaad een punt aan het worden.
De menselijke maat is geen maatgevend feit meer voor het college, maar je ziet een grote kanteling bij de bewoners door de enorme hoeveelheid aan initiatieven om de stad ‘leefbaar gezellig’ te houden/maken, daar worstelt het college gigantisch mee en neemt desondanks toch (in mijn ogen) verkeerde beslissingen op lange termijn. Korte termijn visie is ook een visie in hun ogen.
Katendrecht is daar een goed voorbeeld van. Menselijke maat die bedreigd wordt met onmenselijke maten. Armoede bestrijding door rijkere blanke bevolking te ‘importeren’ houdt een keer op, ook dat deel van de bevolking krijgt de klappen van de economische zweep. Mega torens die leeg raken en bedrijven die expatwoningen verruilen voor betaalbare ruimtes. Kip en ei verhaal maar wat wanneer de kip geen eieren meer legt.
“De marketing richt zich op het aantrekken van nieuwe bedrijven.”
Such as? Hoeveel “nieuwe bedrijven” heeft die marketing al opgeleverd? En hoeveel nieuwe banen waren dat voor Rotterdammers die anders de bijstand ingekukeld waren?
Ik word een beetje moe van het kritiekloos Richard Florida-nabauwen. Een heel populair verhaal voor bestuurders, want je feestjes vallen ineens onder ‘economische stimulering’. De koekoek, stimuleer je de slijter.
Daarnaast hoop ik maar dat gemeente woordvoerders op Vincent afjoeg ipv bewindvoerders.
Ha Marcel,
als antwoord op je laatste vraag: het vorige college stuurde een maand of 10 geleden dit ronkende persbericht dat het in de hele vorige collegeperiode 101 nieuwe bedrijven naar Rotterdam had gehaald. Die zouden gezamenlijk een half miljard euro hebben geïnvesteerd en 6000 banen gecreëerd.
Zoals sommigen al aangeven wordt er een niet bestaande tegenstelling gezocht in het artikel die eigenlijk gewoon ook dom is.
Elke euro city marketing verdient zich vele malen terug. En wel in banen. De interesse van toeristen, congressen en nieuwe bewoners voor Rotterdam neemt zienderogen toe. Dat levert harde euro’s op. 1 groot congres levert de stad meer op dan je een straat vol werklozen in jaren kunt uitkeren. Voor de stad maar ook voor duizenden mensen die in deze stad wonen en werken, in het toerisme of bij de nieuwe aangetrokken bedrijven.
Typische linkse SP mentaliteit vind ik dat. Marketing is eng en grote gebouwen voor rijke mensen ook. Geen banen scheppen maar uitkeringen. Nog even en Vincent gaat smeken om meer sociale woningbouw om die arme werkloze marketeers een dak boven hun hoofd te geven. 😉
Oh en het punt dat we niet achterover moeten gaan leunen ben ik het hartgrondig mee eens. We moeten van de positieve flow juist gebruik maken om verder op te klimmen want we zijn er nog lang niet. Maar ik heb ook niet echt het idee dat ‘we’ nu zelfgenoegzaam achterover aan het leunen zijn. Integendeel zelfs. Ik zie en voel meer energie dan ooit in de stad.
Een jaar geleden ben ik naar Rotterdam verhuisd (vanuit Amsterdam, jaja…) voor de liefde en toch ook een beetje het avontuur. Rotterdam was voor mij; rauw, nieuw en ontdekken, maar ik moet eerlijk zeggen dat het soms wat moeizaam gaat om hier echt te aarden. Ik had me er echt wat meer van voorgesteld. Ook ik zie het contrast tussen de lijstjes en de rauwe werkelijkheid. Vooral met betrekking tot het uitgaansleven had ik te hoge verwachtingen. Ik vermaak me opzich prima bij het Schieblok en haalde dan ook opgelucht adem toen het Schieblok mocht blijven, anders had ik namelijk echt geen enkele reden meer om me richting het centrum te begeven. Maar om nou te zeggen: wat een toonaangevende clubs…helaas. Ook qua festivals komen we er hier maar bekaaid vanaf. Ik propageer geen festival overload zoals in Amsterdam het geval is, dat is het andere uiterste. Maar voor zo’n grote stad verwacht ik wel wat meer aanbod. Lost & Sound, waar ik een kaartje voor had, bleek zelfs niet eens in Rotterdam, maar in Vlaardingen te zijn in een keurig parkje met argwanende buurtbewoners en een politiemacht zo groot alsof het Ajax-Feyenoord was. Andere feesten op vette locaties werden gecancelled omdat de vergunningen niet werden afgegeven.
Het uitgaansleven waar ik kennis mee maakte bijna 15 jaar geleden begon in Rotterdam met Now&Wow. Waar vind je nog zoiets? Is daar nog wel ruimte voor in deze stad? Als de FRANK-borrel op vrijdag de vaandrager moet zijn…das toch echt een beetje sneu.
Misschien ken ik de stad nog niet goed genoeg, of ken ik niet de juiste mensen…dat kan ook. Maar Rotterdam is nog maar heel klein in de dingen waarin een grote stad groot zou moeten zijn. Ik koester de hoop dat het alleen maar beter kan worden.
Grote gebouwen voor rijke mensen? Je bedoelt grote gebouwen zonder (rijke) mensen. Er staat in Rdam verschrikkelijk veel leeg. En dat gaat voorlopig – zeg maar nooit – gevuld worden. Decorstukken die de schijn van een ‘grote stad’ ophouden.
Hoogbouw in Rdam is geen succes. Dat staat inmiddels wel vast. Omdat het onnatuurlijk is. Er is hier geen druk op de grond zoals in New York e.a.. Gevolg is dat het er goedkoop en plastic uit ziet. Plus dat het in de weg staat aan een overall benadering van stedenbouw. Elk object staat op zichzelf. Terwijl plekken zoals het Hang, Hoogstraat, Oostplein, Pompenburg – die juist zouden bloeien bij een integrale benadering – wegkwijnen.
En die rijke mensen van jou – bedrijven e.d. – wandelen na 10 jaar huur vrolijk de stad uit, terwijl ze de rommel hier achter laten. Hun hart ligt niet bij de stad.
Hoi Daan,
Hoewel ik ABSOLUUT niet tegen nieuwbouw en/of hoogbouw ben en sommige gebouwen ook nog eens echt imposant vind. Is dat inderdaad ook wel een conclusie die ik moet trekken.. er wordt te weinig nagedacht hoe en met welke intentie er hoogbouw wordt gepleegd
Op dit moment is dat hetzelfde geval op Katendrecht. De laatste tijd geroemd om zijn intieme loodsen en plein, wat gebeurt er….. Ze worden getransformeerd tot ‘mooie’ hoogbouw omdat het de Rijnhaven dan zo mooi afkaderd en op 1 lijn ligt met de fabrieken, dat is de enkele reden voor hoogbouw (of zal het met exploitatiegrond te maken hebben?). Participatie is tot een nul-punt gereduceerd.
Lloyds- en Mullerpierkwartier zijn inmiddels grote ‘probleem wijken’ voor de gemeente geworden omdat het leegstroomt. Wat gebeurt er dan met zulke wijken? Juist…. tot rijke armoede.
Waarom? Het zal iets met prijzen, intimiteit en economie te maken hebben.
Aanvullend:
staat natuurlijk even indirect los van Rotterdam Partners…. die proberen de stad vol te krijgen met bedrijven en mensen om de stad economisch te laten floreren.
Echter de Coolsingel moet gaan realiseren dat de economische hoogtij-dagen gekeerd zijn en dat het een met het ander in verbinding staat.
Onlosmakelijk verhaal binnen de communicatie en marketing: identiteit en imago. Los van persoonlijke smaak maar verstandige keuzes……..
Echter de schrijver van het verhaal, was het ook te doen om de armoede situatie te signaleren, de andere kant van het verhaal.
Lieve Daan, Kan je mij vertellen waar er, buiten de veel te dure woningen in De Rotterdam, nog meer woningen leeg staan? Juist, nergens.
Beste Ivan, Je doelt op de Fenixlofts waarvoor kopers in de rij staan? Daar zijn, zoals bij elk grote project, inderdaad een paar omwonenden tegen. Maar er wordt blijkbaar een grote markt mee aangeboord. En dat gaat om maximaal 40 meter, dan hebben we het dus echt niet over hoogbouw.
Tim,
Je slaat de plank mis en de cijfers wat betreft Katendrecht, maar dat terzijde. Wel eens in het brievenbus gedeelte van de Montevideo geweest? Stel je ook eens op de hoogte van de problemen rond de wijken van e Lloydspier en Mullerpier.
En je mist dus het hele punt wat hier aangekaart wordt. Het gaat om de ‘vernieuwing (lees: uit de grond stampen van gebouwen) van de stad. Wat meer mensen hier aankaarten is het feit dat het niet meer vol te krijgen is en niet meer strookt met de wensen van de mensen en de maatschappelijke ontwikkeling (lees: relevantie van de hoogbouw).
Je kunt een stad niet simpel weg in the picture zetten vanwege de hoogbouw die niet meer vol te krijgen is. De roep en het leuke van Rotterdam is dat er steeds meer ‘menselijke’ ontwikkelingen zijn die de menselijke maat aanhouden.
Op Katendrecht is er ‘de Goudkust’ , groot deel werkte voor de gemeente, wat denk jij dat daar in zon wijk de komende jaren gaat gebeuren?
Er staat in (groot) Rotterdam bijna 1mln vierkante meter commerciële ruimte leeg, een centraal steunpunt leegstand is er niet.
Dat is wat de schrijver probeert aan te geven, het kan niet alleen klatergoud zijn aan de buitenkant van een stad. Er heerst een steeds grotere armoede aan de binnenkant van die stad.
Ivan
@Tim: ik heb het niet over woningen die leegstaan. Heb het over kantoren (en overigens treft het ook winkels).
We hebben het er geloof ik wel eens eerder over gehad bij VB: misschien moeten we kantoorpanden als verbruiksgoederen gaan zien, met een levensduur van een voldragen huurcontract (10 jaar). Schrijf de boel af in 10 jaar, neem sloopkosten mee in de exploitatiebegroting en dwing de eigenaren om de boel bij leegkomen weer af te breken. In eenvoudige woorden: laat ze hun rommel opruimen in plaats van leeg achter laten. Dat zou het beste recht doen aan de feitelijke situatie.
Want je moet toch onderkennen dat Rdam Centrum momenteel een ghostcity is. Een decor.
Ik vraag me daarbij af of je je stadscentrum beschikbaar moet stellen aan dit soort bebouwing. New York is een multicentre stad waar je het kan doen, maar Rdam moet als kleine stad een bruisend centrum hebben met een nadruk op bruisen en leven. Niet een plek waar na 18 uur het licht uit gaat, of een plek waar ze dus verbruikte kantoorkolossen leeg achter laten.
Ik heb de afgelopen weken een aantal keren over het Hofplein gelopen rond een uur of 20. Het was uitgestorven. Vandaar liep ik over de Coolsingel naar de Blaak: stil. Imposante gebouwen boven me, zonder licht. Reusachtige spookverschijningen.
Dit moet je niet willen in je stad.
“Wel eens in het brievenbus gedeelte van de Montevideo geweest?”
Ja, why?
Verschil is denk ik dat jij een focus hebt op het negatieve. En ik op het positieve. Waar jij een glas halfleeg ziet en gaat huilen zie ik een glas half vol waar ik blij van word. Ik zie dat alle recent opgeleverde grote gebouwen in het centrum vol zitten (Calypso, 100HOOG, Markthal, de torens op het Wijnhaveneiland etc.) Met uitzondering van de veel te duur in de markt gezette De Rotterdam. Die hebben de prijzen op het niveau van voor de crisis gehouden en gedacht dat er genoeg mensen te vinden waren die zo gek zijn dat er voor te betalen. Dat zegt dus niets over de vraag is naar wonen in hoge gebouwen.
Maar goed, daar ging dit artikel helemaal niet om. Dit artikel zet citybranding tegenover armoedebeleid. Zaken die in de basis niets met elkaar te maken hebben. Het ene sluit het andere niet uit. En als je de budgetten van beide naast elkaar legt dan zie je gelijk dat het nergens over gaat. En zoals ik al aangaf, banen naar de stad halen is de beste armoedebestrijding. Zo’n markthal levert direct honderden extra banen op, en indirect nog veel meer.
Het kan ook beter, en dat toont het Deliplein aan. Maar je ziet dan ook meteen dat dat een ontwikkeling is die niks met hoogbouw en kantoorkolossen heeft te maken. Deliplein straalt warmte uit, kleinschaligheid, rommelige interieurs en bruisend leven. Steek de brug over naar de WH-pier en je staat weg te waaien tussen de wolkenkrabbers, die verder ook niks meer doen dan dat: wolken krabben.
Dat Deliplein zou je 1-op-1 moeten toepassen op het Hang en het kerkplein. Maar op de een of andere manier komen die laatste niet tot ontwikkeling vanwege het feit dat eao hoogbouw- annex grote stad ambitie daaraan in de weg staat.
@ Daan
“Want je moet toch onderkennen dat Rdam Centrum momenteel een ghostcity is. Een decor.”
Met 85% kantoren verhuurd hoef ik dat niet te onderkennen nee. Dat vind ik geen ghostcity. Ga eens op zondagavond door Downtown Manhattan lopen waar alleen kantoorgebouwen staan. Ook uitgestorven. Maar snap vooral niet waarom je hier over leegstand van kantoren danwel woningen begint aangezien dit artikel over totaal iets anders gaat.
Dus omdat er dingen beter kunnen mag je niet benoemen wat wel goed gaat? De meeste positieve veranderingen komen van de burger zelf. In dat opzicht kan de gemeente niet eens zoveel op de borst slaan, want veel is eerder ondanks dan dankzij de gemeente tot stand gekomen.
Verder is Daan lekker kort door de bocht. Hoogbouw als Red Apple, Wijnhaeve, Statendam en dergelijke zorgen voor bewoners die hun centjes uitgeven in de Oude Haven, Witte de With, Pannekoekstraat en ga zo maar door. Of denk je werkelijk dat het Deliplein bestaat omdat de Katendrechters daar hun centjes uitgeven? Dat zijn hoofdzakelijk mensen die of het bruggetje overstekken vanaf de pier, of soms zelfs van buiten de stad daar naartoe komen.
Als je in kleinschaligheid wil wonen, ga lekker naar Delft. Daar heb je je kleinschaligheid. Rotterdam moet vooral meer toelaten. Minder restricties. Laat het lekker waaien.
Ontkennen dat hoogbouw bijdraagt aan levendigheid in kleinschalige gebieden is wel een beetje kortzichtig vind je niet Daan?
100:hoog en Markthal is volgens mij ook gewoon hoogbouw is zit beiden kort na oplevering vol. Hoogbouw werkt niet overal, maar ontkennen dat er een markt voor is lijkt me niet correct. Dat je op de oude havenpieren wellicht meer met blokken en minder met torens moet werken daar kan ik me wel in vinden. Het heeft eerder met maatwerk te maken dan dat hoogbouw of laagbouw an sich ergens voor zorgt.