Liever een mond vol mening dan een mond vol bitterbal tijdens de vrijmibo? Stuurvrouwe Tara Lewis ziet een simpele oplossing voor seksuele intimidatie op straat: fatsoenlijke mannen, laat je horen.

Een maand geleden betoogde Elfie Tromp overtuigend dat seksuele intimidatie op straat in Rotterdam een probleem is. Ze riep de lokale politiek op om treffende maatregelen te nemen. Omdat het strafbaar stellen van zaken maar zelden tot het gewenste effect leidt, zou ik iets anders willen voorstellen. In plaats van het probleem politiseren, doe ik liever een appèl op de hoffelijkheid van de Rotterdamse mannen.
Nu niet meteen gaan roepen dat dit een middeleeuwse notie is. Steeds vaker worden burgers gewezen op het belang om als samenleving meer naar elkaar om te kijken. Hoe komt het dan dat wanneer een vrouw wordt lastiggevallen, vrijwel niemand bereid is om zich ermee te bemoeien? Als iemand tegen het verkeer in fietst is de verontwaardiging niet aan te slepen, maar scheldt iemand uit voor ‘hoer’ en iedereen is spontaan Oost-Indisch doof.
Laatst werd ik – op de fiets – achtervolgd door een man. Mijn vriendin en ik gaven duidelijk te kennen niet gediend te zijn van de ranzige uitnodigingen, likgebaren en -geluiden. We stopten, fietsten door, stopten weer, gingen zelfs de stoep op, maar niets hielp. Pas toen ik hysterisch keihard begon te gillen, stopte een vriendelijke man zijn auto, kwam eruit en vroeg wat er aan de hand was. Mijn achtervolger was binnen mum van tijd verdwenen.
Ook in het Rotterdamse uitgaansleven heb ik, vaker dan me lief is, meegemaakt dat mijn vriendinnen en ik belaagd worden. Mannen die te dichtbij komen, je aanraken, je achtervolgen zonder dat iemand zich er een snars van aantrekt. Weet je wat hier als enige tegen helpt, als je niet wilt overgaan tot fysiek geweld? Je aan een wildvreemde man vastklampen en vragen of hij even met je wil praten, om je te redden. Werkt gegarandeerd, de lastposten druipen hierop beteuterd af.
Vraag me niet waarom deze weinig moderne methodes werken. Vermoedelijk omdat met sommige mannen niet te praten valt. Hun verstoorde idee van vrouwen versieren/lastigvallen is mijns inziens reddeloos verloren. Waar ze vaak wel op reageren, zijn andere mannen. Die nemen ze (hoe treurig dat ook is) wél serieus.
Daarom vraag ik, Rotterdamse mannen: vind je innerlijke ridder en red af en toe een damsel in distress. Als jullie op straat en in de discotheek iets assertiever en doortastender optreden tegen jullie minder galante soortgenoten weet ik zeker dat Rotterdam eronder zal floreren. Twijfel je of de intimiteiten al dan niet gewenst zijn? Vraag het haar. Wie weet bloeit er nog wel iets moois op.
Al 8 reacties — discussieer mee!
Misschien ligt het probleem bij de opvoeding. Leer thuis dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn. Geef gewoon voorlichting en maak de relatie man-vrouw los van seksuele frustratie.
Er is nog een oplossing trouwens.
Eén van mijn oud leerlingen verscheen plotsklaps met een hoofddoek op school. Ik kende haar mening over tal van zaken en vroeg haar naar het waarom. “Dan word ik niet lastig gevallen meneer” was haar antwoord.
Iets heel anders Oost Indisch doof kan dat wel?
Na 1950 zijn er driehonderd duizend Ned. Indiërs in ons land gekomen. Ze hebben ons nooit iets op willen dringen waren blij met de kansen die ons land biedt en hebben heel soepel hun weg in de samenleving gevonden (Molukkers niet maar dat is een groep die terugkeer beloofd was)
Die Oostindische doofheid werd door planters en andere kolonialen geconstateerd als ze hun werknemers tot harder werken maanden.
Relict uit ons imperialistische verleden en denigrerend voor ondertussen meer dan 300.000 Nederlanders. Wat fijn dat het geen zeikers zijn!
Mensen uit het voormalig Nederlands-Indië worden in de regel Indische Nederlanders genoemd en niet Nederlandse Indiërs, wat me meer doet denken aan Hindoestanen uit Suriname!
” Die Oostindische doofheid werd door planters en andere kolonialen geconstateerd als ze hun werknemers tot harder werken maanden.
Relict uit ons imperialistische verleden en denigrerend voor ondertussen meer dan 300.000 Nederlanders. Wat fijn dat het geen zeikers zijn! ”
Heeft niets met Indische Nederlanders te maken, maar met de inlandse bevolking die voornamelijk op het land werkten als ‘ werkslaven’, dus waarom zou het gezegde ‘ Oostindisch doof zijn’ denigrerend moeten zijn voor de Indische Nederlanders? Misschien iets meer verdiepen in de geschiedenis van deze bevolkingsgroep!
Mensen die niet echt argumenten hebben, maar toch om welke reden dan ook argumenten willen gebruiken vervallen vaak tot semantiek (Kijk mij eens ! Ik verzet me verzet tegen populisme?)
Klopt. Misschien is Indische Nederlanders beter dan Nederland Indiërs. Je leest wel selectief, want volgens mij staat er werknemers een op zich ook verkeerde term (anachronisme) , omdat in die tijd over arbeiders werd gesproken.
De fout is op zich verklaarbaar. Nog steeds zijn er Indische Nederlanders die spreken over Batavia i.p.v. Djakarta en Indië i.p.v.Indonesië.
Denk dat die zich net als ik totaal geen rekenschap geven over hun eigen verleden.
Mijn compliment dat je na drie dagen deze geweldige repliek gevonden hebt.
Uiteraard is mijn opmerking over Oostindische doofheid (uitleg klopt!) enigermate ironisch Tara.
Gisteren visite van een oud college wiens dochter als onderwijzeres op Zuid werkt.
Kinderen leren thuis om zonder enig respect om te gaan met vrouwen die zich niet conformeren aan de regels die binnen hun “groep” gangbaar zijn.
Ik denk dat een onderzoek naar seksuele intimidatie op scholen verrassende (lees schokkende) resultaten zal opleveren.
Op de school waar ik gewerkt heb, ging geen dag voorbij zonder dat er een meisje werd lastiggevallen.
Melding bij de schoolleiding leidde tot repercussies door de hele groep.
Trap zo’n vent gewoon hard in z’n ballen. Hij slaat echt niet terug en bovendien wordt ie uitgelachen door z’n vriendjes. Kom op he, beetje weerbaar zijn hoor!
” Weet je wat hier als enige tegen helpt, als je niet wilt overgaan tot fysiek geweld?”
Dat wist ik niet. Ben nota bene zelf kwart Indisch. En heb geschiedenis gestudeerd. Nooit te oud om te leren, dank voor deze les. Heb overigens nog nooit een Indo horen klagen over de uitdrukking, maar inderdaad, ze klagen sowieso niet veel.