De gebiedscommissies hebben nauwelijks macht en houden zich enkel bezig met het uitdelen van wat schamele subsidietjes. Chris Aalberts roept op: profiteer ervan zolang het kan!

Onlangs gaf ik een cursus gemeentepolitiek in Feyenoord. Vijftien burgers waren op de cursus afgekomen om te leren hoe de stad wordt bestuurd en hoe burgers hier invloed op kunnen uitoefenen. De meesten van hen hadden gehoord dat de deelgemeenten zouden worden vervangen door gebiedscommissies. Daar wilden ze graag meer over weten.
De gemeente heeft veel moeite gedaan burgers wijs te maken dat er een enorme bestuurlijke verandering op stapel staat. De gebiedscommissies gaan luisteren naar de Rotterdammer en plannen maken met behulp van de bewoners. Bovendien hebben ze een budget om bewonersparticipatie te vergroten. Het klinkt allemaal prachtig en mijn cursisten waren er dan ook massaal ingetrapt.
De tweede bijeenkomst kwam een gemeenteraadslid het concrete plan voor de gebiedscommissies toelichten. Hij hield een lang bureaucratisch verhaal van ruim een half uur. Meteen werd duidelijk dat het moeilijk uit te leggen is waarom deze commissies bestaan.
Twee vragen
De cursisten wilden maar twee dingen weten: wie gaat er in de toekomst over de subsidies voor de wijkverenigingen en wie besluit er voortaan over buurtvoorzieningen? In beide gevallen was het antwoord: de gebiedscommissie gaat er niet over, maar zij brengt wel allerlei adviezen uit. Het gemeenteraadslid legde uit dat die adviezen heel belangrijk en zwaarwegend gaan worden. Iedereen gaat ze uiterst serieus nemen. Zo ontstond de suggestie dat de gebiedscommissie toch echt belangrijk is.
Een recente discussie in debatcentrum Arminius illustreert dit probleem. Men sprak toen over het nieuwe collectiegebouw van Boijmans van Beuningen: een foeilelijke, spiegelende mega-bloempot midden op het Museumpark. Veel mensen zijn tegen dit vreselijke bouwwerk. De voorzitter van de gebiedscommissie nam aan het einde van de discussie het woord. Hij zei: ‘binnenkort gaat de gebiedscommissie een besluit nemen.’
Deze voorzitter illustreert de natuurlijke neiging om zichzelf belangrijker te maken dan hij is. De gebiedscommissie besluit namelijk niets over het collectiegebouw, zij besluit over haar advies. De gemeenteraad kan dat advies altijd naast zich neerleggen. Er bestaat hooguit discussie hoeveel woorden ze vuil moet maken aan haar eigen afwijzing.
Niet verschuilen
Gemeenteraadsleden zullen in de toekomst aangesproken worden op hun beslissing het collectiegebouw wel of niet te bouwen en ze kunnen zich daarbij niet verschuilen achter het advies van de gebiedscommissie. De gemeenteraadsleden hebben immers het laatste woord. Ze willen hun eigen afweging maken en niet alleen luisteren naar directe omwonenden. En dat is ook precies wat gemeenteraadsleden moeten doen: eigen afwegingen maken. Het advies van de gebiedscommissie kan dus op voorhand de prullenbak in.
Ondanks alle pogingen van de gemeente om burgers het gevoel te geven dat de gebiedscommissies iets voorstellen, weet iedereen wat een anonieme ambtenaar al een jaar voor de invoering riep: politiek Den Haag schafte de deelgemeenten af en toen wilde de gemeenteraad van Rotterdam per se met een alternatief komen. Anders zou de gemeenteraad immers de suggestie wekken dat burgers minder te zeggen krijgen. En dus kwam de gemeenteraad met een fopstructuur zonder macht.
Dansstudio
Wat doen die gebiedscommissies als ze nauwelijks iets te zeggen hebben? Onlangs gaf ik weer een cursus gemeentepolitiek en hadden we een lid van een gebiedscommissie te gast. Wat blijkt? De commissie is erg druk met besluiten over subsidies aan burgerinitiatieven. Het gaat daarbij om minimale bedragen.
In een van de Rotterdamse gebieden heeft de gebiedscommissie onlangs uitgebreid vergaderd over het verzoek van de houder van een dansstudio om gesubsidieerd een cursus dansen aan te bieden aan de buurt. De leden van de gebiedscommissie konden niet achterhalen of de buurt behoefte heeft aan dansles of dat een werkloze zelfstandige een subsidiepotje heeft gevonden.
Als u nog een lege garage heeft waarin u iets kunt organiseren, weet u wat u te doen staat. De subsidie zal niet snel geweigerd worden, want dan lijkt het net alsof de gebiedscommissie niets voor burgers wil doen. En aangezien dit het enige is wat ze voor u kunnen doen, zullen ze dat zeker niet nalaten. Profiteer ervan voor het te laat is!
Chris Aalberts sprak dinsdagavond deze column uit tijdens de Rotterdamse talkshow Draad.
Al 30 reacties — discussieer mee!
“Men sprak toen over het nieuwe collectiegebouw van Boijmans van Beuningen: een foeilelijke, spiegelende mega-bloempot midden op het Museumpark. Veel mensen zijn tegen dit vreselijke bouwwerk.”
Echt?
Ja Bas! Ik ken ook mensen die het centraal Station een foeilelijke rimpel van aluminium-folie vinden en de Markthal een opgeschilderde hangaar voor een Boeiing 747. Maar over smaak valt gelukkig niet te twisten. Wel is het waar, echt waar, dat de omgeving, inclusief ziekenhuizen, scholen, vaste evenementen en bewoners (ook niet onbelangrijk) zich afvragen waar de gemeente nu weer mee bezig is. Net zes jaar geleden hebben we een bestemmingsplan goedgekeurd omdat er op die manier ‘groen’ werd gegarandeerd in het Centrum (Oude Westen en Dijkzigt) en nu moet dat bestemmingsplan weer gewijzigd worden omdat er een kunstminnende investeerder (zijn die er ook?) is die alleen maar meedoet als de gemeente er 35 miljoen Euro bij legt en niet ergens anders, nee op die plek! Chantage noemen we dat. Nog los van het bedrag dat in geen verhouding staat tot de bedragen die nodig waren om uiteindelijk Odeon, Lantaarn/Venster en de Gaffel open te houden. Nee, die sluiten we want er is geen geld voor. Ja maar de opslag van schilderijen dan? Dat is cultureel erfgoed en moet ook toegankelijk zijn voor de museumbezoeker. Antwoord: de helft van de (gemeentelijke) kantoren in Rotterdam staat leeg. Als je daar in investeert, voor zeg, 12 miljoen Euro (ik noem maar wat) dan krijg je ook je klimaatbeheersing, het is ook vlakbij en ook daar kun je via een achterdeurtje publiek naar binnen laten om tussen het bubbelplastic te kijken naar het ingepakte kunstbezit van Booymans. En natuurlijk een lekkere espresso met appeltaart van Dudok. Kosten: een geavanceerd koffiezetapparaat van Italiaanse makelij voor 2200 Euro. Overigens gaat het niet om het dwarszitten van het kunstminnende deel van Rotterdam of van de architectenlobby in deze stad of het voorkomen dat de wethouder een spraakmakende voetafdruk achterlaat als dit college weer weg is, maar om een afweging van belangen in deze moeilijke tijden waar voedselbanken normaal lijken te worden/zijn en op allerlei manieren de bezuiniging toeslaat. In deze crisistijd kun je niet verkopen dat er zoveel gemeenschapsgeld (Rotterdammers zeggen dan ‘belastingcenten’) uitgeeft ten koste van groen in de stad terwijl er veel goedkopere oplossingen voor de hand liggen. Het advies van de Gebiedscommissie is (na twee keer stemmen) uiteindelijk om de procedure nog eens te bekijken en eventueel opnieuw te doen. Een slap compromis, je bent voor of je bent tegen. Vroeger kwam van uitstel afstel. De directie van Booymans, samen met de wethouder en de architect maken zich sterk om dit keer hun zin gewoon door te drijven. Misschien dat Maxima het dan wel wil openen in 2018, tien jaar na het begin van de crisis en dat Rotterdam dan opnieuw ‘City of The Year’ wordt. Je weet maar nooit. Maar het blijft een schande!
Als je mensen naar hun mening vraagt zijn ze altijd tegen. Dat is ook een – in de woorden van de stukjesschrijver – ‘natuurlijke neiging’. En als je een inspraakavond over een onderwerk organiseert, komen daar altijd tegenstanders op af. Voorstanders of – de grootste groep – mensen die het niks uitmaakt, blijven thuis.
En als zo gebouw ( zoals het depot) dan eenmaal gebouwd is, dan hoor je er nooit meer iemand over.
Allemaal natuurlijke neigingen:
– tegen zijn
– behoudend zijn (de mens is een angstig wezen en de neurologie heeft ontdekt dat behoudende mensen een overactief angstcentrum hebben in hun brein)
– negatief doen als je om een mening wordt gevraagd
– jezelf depressief klagen als een ontwikkeling gaande is
– en als de boel af is en er een paar jaar staat, dat totaal vergeten en iets nieuws zoeken om over te klagen
Daarom moet je ontwikkelingen nooit aan burgers voorleggen. Je moet alleen beleefd naar bezwaren luisteren in het kader van een tandeloze vergadering, en vervolgens als gemeentebestuur gewoon je gang gaan.
Zo werkt het al jaren. En het is de enige manier. Want de mens is evolutionair gezien een bang wezen dat tegen iedere vorm van vernieuwing is. Tot ie eraan gewend is en heeft ervaren dat de vernieuwing geen gevaar vormt.
@Bas
Op de avond waar ik bij was, was er zeker geen overweldigende meerderheid voor dat bouwwerk, nee.
Ja ik was er bij toen Chris deze woorden predikte vanaf de kansel van de Arminiuskerk…(ik ben wel benieuwd trouwens of hij die cursus gratis gaf of ervoor betaald kreeg, maar dat terzijde)
Chris slaat hier echter de plank volledig mis. Ten eerste ging zijn cursus in het voorjaar over iets wat nog moest beginnen en waar de meningen nogal over uiteenlopen en het zeker niet aan ’n willekeurig raadslid is om uit te leggen wat het wel of niet is. De verschillende opvattingen liepen dwars door de vorige raad en ook de nieuwe (sinds maart 2014) zal er per persoon en per fractie anders tegenaan kijken.
Belangrijker is hoe de verschillende gebiedscommissies zelf hun rol oppakken en dat is overal verschillend. Logisch ook, want Rozenburg is geen Alexander en het Centrum is geen IJsselmonde.
Het Centrum is sowieso geen echt gebied met een eigen collectieve mening, alle Rotterdammers hebben daar een mening over. Wel zijn er in het Centrum verschillende wijken zoals Oude Westen, Cool, Scheepvaartkwartier en dan is de mening van de wijk belangrijker dan die van een “Gebied” dat eigenlijk niet bestaat.
Kortom, Chris Aalberts klaagt te vroeg, pakt het verkeerde voorbeeld en serveert iets af wat nog maar net begonnen is. De Gebiedscommissie is een soort ondernemingsraad van het gebied en kan van daaruit macht ontwikkelen. Wij zijn tenslotte rechtstreeks door de bewoners gekozen en dat zijn ambtenaren niet. De baas van de stad, de gemeenteraad, doet er verstandig aan om de mening van die gebiedscommissie niet zomaar naast zich neer te leggen. En bij de vaststelling van de Gebiedsplannen hebben ze dat ook niet gedaan. Bij ons in Noord zijn we inmiddels goed bezig en het zou DRAAD sieren en daar eens aandacht aan werd besteed.
@Theo
Ja, die cursus was betaald. Hoezo? Moet onderwijs tegenwoordig van de SP gratis gegeven worden? Waar leven docenten en trainers volgens de SP dan van?
Een vrij algemene vaststelling is dat de gebiedscommissies slecht aan burgers uit te leggen zijn. Ik heb het nu meerdere keren gezien en dit gaat vrijwel altijd op dezelfde manier met hetzelfde effect: er wordt een wens gepresenteerd hoe ‘het zou moeten’ en vervolgens blijven de toehoorders vertwijfeld achter wat daarvan terecht zal komen. De docent speelt daar geen rol in, de twijfel komt vanzelf. Op de Coolsingel zitten immers ook volksvertegenwoordigers.
Een belangrijke meerwaarde van deze commissies is geloof ik dat de leden in het gebied gaan kijken wat er allemaal speelt. Dat doen de gebiedswerkers – of hoe ze ook mogen heten – echter ook. De een is gekozen, de ander heeft een baan. Waarom dat verschil? Dat is lastig te verantwoorden en vooralsnog heeft ook niemand mij dat kunnen uitleggen.
Voor de bewonersinitiatieven geldt hetzelfde. Het verstrekken van subsidie is heel vaak een ambtelijke taak. Waarom dat in dit geval door gekozen vertegenwoordigers wordt uitgevoerd is fundamenteel onhelder. Het betreft een taak die heel prima ambtelijk kan zijn. Men kan zelfs zeggen dat een bureaucratische structuur waar ambtenaren in werken zich hier het beste voor leent. Gebiedscommissieleden werken daar niet in en dat is eerder een nadeel dan een voordeel.
Bedankt Chris voor je heldere toelichting. Hierbij bied ik jou een (gratis) cursus aan over Gebiedscommissies en basis democratie. Want het is duidelijk dat je de discussies over gekozen leden versus ambtenaren de laatste 15 jaar hebt gemist. Na het volgen van mijn cursus ben je dan vanzelf ook van meer waarde voor jouw cursisten…..of heb je de ambitie hebben om ambtenaar te worden?….dan kun je je beter wenden tot de gemeentesecretaris…die begrijpt er, net als het grootste deel van zijn “concern”directie ook nog weinig van……van zelfbeheer-zelfbestuur-basisdemocratie…
Hoe de gebiedscommissies hun rol oppakken is duidelijk te zien in Alexanderpolder, waar Leefbaar Rotterdam 6 van de 15 zetels behaalde en de nummer twee Peveda slechts twee zetels.
Ze luisteren daar erg goed naar de bevolking die LR drie keer tot zes zo groot maakte als iedere andere partij, want de commissie besloot tot een cordon sanitaire op gebiedscommissie niveau!
Heel goed voor de bevolking die zo gestraft wordt voor het “verkeerde” stemmen.
Het gaat dus heel ergens anders om.
Feyenoord is een voetbalclub, Feijenoord een gebied….spel dat eerst eens goed….
“De voorzitter van de gebiedscommissie nam aan het einde van de discussie het woord. Hij zei: ‘binnenkort gaat de gebiedscommissie een besluit nemen.’
Deze voorzitter illustreert de natuurlijke neiging om zichzelf belangrijker te maken dan hij is. De gebiedscommissie besluit namelijk niets over het collectiegebouw, zij besluit over haar advies. De gemeenteraad kan dat advies altijd naast zich neerleggen.”
Goed dat zijn column ’to the point’ is, maar jammer dat Chris in deze passage één citaat totaal uit zijn verband trekt. Er is bij de hoorzitting van Boijmans nóóit de illusie gewekt dat de gebiedscommissie meer is dan een adviesorgaan. Het besluit waaraan ondergetekende refereerde is uiteraard het ‘adviesbesluit’. Om tot overeenstemming met elkaar te komen over een advies, moet je als commissie nu eenmaal een besluit nemen. Dat heeft niets te maken met ‘je belangrijk maken’, zo werkt dat nu eenmaal, Chris.
Hoorzitting moet zijn het debat bij Arminius
@Theo
Als dat serieus is: maak eens concreet wat ik gemist heb. En leg ook eens uit wat basisdemocratie volgens jou is, want een erg vaste betekenis heeft dat woord niet. In mijn optiek – maar er zijn er vele – is die term niet bepaald bedoeld voor initiatieven als deze. Het betreft hier immers een initiatief van de gemeente en niet in de eerste plaats van burgers, al weten die wellicht ooit hun weg richting de commissies te vinden.
O.K. De vijftien cursisten waren er massaal ingetrapt.
De vraag is natuurlijk: hoe komt het dat ook de gemeenteraadsleden er zijn ingetrapt of zijn ze dat niet?
Bij de besluitvoering over het al of niet opzetten van de gebiedscommissies hebben de voorstanders een nipte meerderheid gehaald.
De werkelijke redenen om voor te stemmen werd niet genoemd, daarom zal ik het nu doen.
1e. Extra stemmen voor de gemeenteraad via. het in linkse kring zo populaire clientelisme. Dit werkte voortreffelijk bij de verkiezingen in 2008 en bracht de Peveda haar nipte overwinning (denk aan de beelden van vrouwen die “geholpen” werden bij het stemmen) Een kandidaat op deelraad (gebiedscoe.) riep de omgeving op om op hem/haar te stemmen en op dezelfde partij bij de gemeenteraad; dan heb je wel hulp nodig natuurlijk. Uiteraard werd de sociale omgeving subsidie beloofd als beloning en incasseert de “gekozene” een redelijk maandelijks bedrag voor het al of niet bijwonen van vergaderingen. Op Feijenoord werd ondanks de mille euro per maand het quorum vaak niet gehaald.
2e. Ik heb het al ingeleid. Goed betaalde functie voor trouwe en lucratieve (stemmentrekkers) partijgenoten. Houdt ze een worst voor de neus en ze zijn bereid te folderen en op te roepen tot clientelisme.
3e. Parkeerplaats voor personen die volgens de partijcoöptatie een baan met een hoog salaris “verdiend” hebben en die noch het talent noch de vaardigheid hebben te besturen, maar die zo geen kwaad kunnen. Theo C. is een mooi voorbeeld.
Dat zijn de redenen dat de regentenpartijen niet helemaal afscheid hebben genomen van het deelraadstelsel. De uitkomst van de laatste verkiezing zal dat hebben veranderd, vermoed ik.
Sorensen, je wordt oud en je blijft zuur:
1. als voormalig “geschiedenisleraar” zou je toch moeten weten dat de lokale verkiezingen in 2006 en 2010 waren en niet in 2008
2. Is dit een inkijkje in de keuken van de Leefbaar verkiezingsmachine? Ik kan me niet voorstellen dat Ronald Buijt mensen een inkomen beloofd als ze maar op de lijst voor (deel)raden/gebiedscommissies willen staan. Helaas sierden vele gekozen PvdA en Leefbaar leden in Charlois vaak door afwezigheid, sommigen hebben 4 jaar lang hun mond niet open gedaan of mochten dat niet. Nu bij de Gebiedscommissies moet je wel aanwezig zijn anders krijg je geen vergoeding, al een hele verbetering dus.
3. De SP en ik persoonlijk ook, hebben altijd gepleit voor een wijksysteem. Leefbaar en D66 trouwens ook. Het huidige met Gebieden is een compromis, dat geef ik toe. Maar is wel een verademing ten opzichte van de deelraden. Gemeenteraadje spelen hoeft niet meer en we zijn eindelijk gerechtigd ons met alles te bemoeien. En dat “hoge” salaris is inmiddels (gelukkig) zo gedaald dat ook veel Leefbaren er hun neus voor ophalen en de (voorzitters)functies die er nog zijn niet willen vervullen…..
(Jammer dat jij via de PVV op de parkeerplaats van de Senaat bent beland en niemand je meer serieus neemt….maar dat terzijde…..volgend jaar mag je eindelijk met pensioen en hoef je niks meer te doen)
…………………………… en HAP !
Oh, zou het bijna vergeten. Even de tranen van mijn wangen vegen , triomfantelijk mijn vrouw roepen en grinnik, grinnik, grinnik.
(wel zwak trouwens dat een reactie van jou, zoveel plezier c.q. gevoel bij me oproept)
Goed stuk en lof voor je enthousiasme.
Alleen is de praktijk weerbarstiger, want je enthousiame en de argumenten die je gebruikt zijn te vergelijken met de reacties, die kwamen na het afschieten van de superprovincie Rijnmond en belanghebbenden deelraadsleden vreesden voor opheffing van de tot daarvoor absoluut niet noodzakelijke deelraden.
Beste Robbert,
Net als in de vergaderingen, mag het iets meer Jip en Janneke taal? Niet iedereen is zo hoogintelligent (qua taal dan) als jij, of was het dan jij?
Anywho, op zich een goed stuk maar jammer dat WIJ Delfshaven er vooral lijkt te zijn voor CLUB WIJ. Want als ik de gezichten van de aanvragers van de grootste subsidies (dus zeg maar 10.000 euro min een paar tientjes) vergelijk met de foto’s van jullie site dan zie ik erg veel gelijkenissen.
Is dit fout dan? Misschien niet maar geeft mij wel een wrange smaak in de mond dat WIJ er blijkbaar niet zo zeer is voor de armlastigen bewoners maar meer voor de hoogopgeleide goedverdienende jup.
Ik voel me nog net iets te netjes om mensen bij naam te gaan noemen maar zou zo een lijstje kunnen aanvoeren. Wat ik wel heel erg vind is dat de ambtelijke ondersteuning het supergezellig vinden bij WIJ en ik soms van sommige hun objectiviteit begin te betwijfelen.
Of is het nog steeds toeval dat het “Geen Plek Te Gek” project beheerd gaat worden door de Hubb in het nu genaamde WIJ Centrum (waar toevallig blijkbaar tot 3 keer toe de K van afgevallen is.). Toen ik dit aangaf ik de vergadering werd ik compleet uitgelachen en verguist maar ik geloof niet in toeval.
Als enige burgerpartij die schreeuwde over meer buurt minder politiek is WIJ mijnsinziens politieker dan al onze SP, D66, LR, GL en PVDA mensen bij elkaar.
Je collega.
Deze fijne site van versbeton was blijkbaar blijven hangen.
Had eerst de eerste reactie willen posten maar die ging niet door, vandaar de tweede. Nu zie ik dat ze er beiden op staan. Vers Beton wanneer gaan jullie deze site nu eens aanpassen? Meerdere gebruikers hebben al geklaagd over het feit dat je niets kan aanpassen of verwijderen en nu in dit geval blijft hangen.
Working on it Henry. Maar als je drijft op de vrijwillige inspanning van getalenteerde developers dan duurt het allemaal wat langer.
Ik moet zeggen, ook ik was sceptisch over de gebiedscommissie, niet zozeer over de samenstelling van de gebiedscommissie, daar zitten veelal naar mijn idee toch kundige mensen in. Maar wel over het besluit van de gemeente destijds om deelraden te vervangen door gebiedscommissies.
Het College heeft destijds deze beslissing genomen om deelraden af te schaffen en gebiedscommissies in te zetten. Onder de noemer “de burger participeert” maar met het idee invloed van de Coolsingel uit te breiden zonder ‘lastige procedures’ die deze invloed/uitwerking konden frustreren door deelraden.
Het is wat denigrerend ze tot een ‘subsidie beheersclubje’ te benoemen omdat deze mensen in een zeer nieuwe ‘rol/functie’ zitten waarbij de gemeente en de gebiedscommissies hun grenzen zoeken van verantwoordelijkheid en mogelijkheden. Vergeet niet dat ze ingesteld zijn met een bepaald mandaat maar daar over het algemeen wel alles uit zullen halen om zaken voor elkaar te krijgen. De gebiedscommissies hebben een rol te vervullen in een parttime (of naast werktijd) functie, met een ongelofelijke hoeveelheid ‘agenda-items’. Ze werken veelal nauw samen met de raadsleden en dus kan er indirect veel invloed worden uitgeoefend op beslissingen en/of adviezen naar het College toe. Lang niet altijd in onze (bewoners/wijk/gebied) voordeel, maar het is soms uitwisselen van kansen.
In mijn laatste ervaring is het soms wel het aanjagen van deze gebiedscommissieleden en in gesprek gaan met raadsleden zodat er 1 rode lijn ontstaat. Mijn eigen werkwijze is concreter en met ‘gezond verstand’ maar deze werkwijze en instellingen zijn ingesteld door een College waar alle bewoners van Rotterdam in een soort ‘slaapstand’ aan heeft meegewerkt door geen tegengas te geven. In die zin krijgen we wat ons toekomt.
Wat betreft Boymans, over smaak valt te twisten, ik vind het zelf wel een iconisch ontwerp, ook de Markthal (hoewel ik het van lelijkheid mooi vind). Of het ten koste moet gaan van groen is een tweede discussie. Echter….. een wethouder blijft ten alle tijden aansprakelijk en aanspreekbaar voor de bewoners….. Mijn advies is wil je iets geregeld krijgen, organiseer je en ga in gesprek met de wethouder en probeer de gebiedscommissie en raadsleden daarin mee te krijgen. Daar gaat vreselijk veel tijd in zitten weet ik uit eigen ervaring, ook omdat bewoners en omwonenden wel klagen, maar dat het veelal bij klagen blijft. En dan kunnen deze ‘instellingen’ niets voor je betekenen want ze hebben een achterban nodig, want ook bij de gemeente is zichtbaar sprake van een ‘dualistisch systeem’.
Heeft niets met een cordon sanitaire te maken, maar alles met wanbeleid van Leefbaar in Alexander.
Afsplitsingen, een niet functionerende DB’ er en fractievoorzitter. En gewoon weer op 1 op de lijst als dank voor de rotzooi.
Vind je het gek dat LR nu erbuiten wordt gehouden.
Misschien 1 keer hand in eigen boezem, of is echt alles de schuld van het grote anti Leefbaar complot. Krijg je met vriendjespolitiek waar zelfs de PvdA zich voor zou schamen
Geen wanklank vanuit de bevolking, die Leefbaar Rotterdam meer stemmen heeft gegeven dan in 2010.
Die niet functionerende D.B’er heeft als eerste DB’er na decennia echt wanbeleid, de financiën op orde gekregen.
De problemen op het Ambachtsplein zijn door hem zo goed als opgelost.
Afsplitsingen hadden een totaal andere oorzaak dan is verondersteld.
Deelraadsleden mochten op kosten van de fractie bijscholing volgen. Als wel de kosten worden betaald, maar de bijscholing niet wordt gevolgd omdat het achteraf te moeilijk is, lijkt restitutie van het naar de leerinstellingen overgemaakte bedrag logisch! En wat doe je als je dat niet wilt opbrengen? Twee van de drie!
Het werkelijke probleem – ik neem het mezelf ook kwalijk dat ik zijn benoeming gesteund heb – was de voorzitter, die absoluut niet begreep dat hij naast lintjes knippen ook moest besturen.
Misschien heeft LR kunnen profiteren door zijn afvalligheid op het juiste moment (net voor de verkiezingen)
Hij heeft nu ook kleur bekend en is “adviseur “van D66 geworden.
Ik hoop dat ze goed naar hem luisteren.
Overigens toont jouw reactie aan dat mijn veronderstelling van het straffen van domme kiezers volkomen juist is.
In een democratie hebben kiezers altijd gelijk.
Alleen in totalitaire systemen wordt de kiezer genegeerd.
Hier dan toch een bericht uit de loopgraven van een burger die al een weg naar een gebiedscommissie gevonden heeft. Als enige nieuwe burgerbeweging (bewoners HIS en lokale partijen randgemeenten daargelaten) is het WIJ Delfshaven gelukt om met 2.178 stemmen 2 van de 15 plekken in de gebiedscommissie (van Delfshaven) te bezetten.
Het is waar dat de gebiedscommissies in een politiek (compromis)proces tot stand zijn gekomen en dus -slager keurt uw eigen vleesch- grotendeels door mensen (overigens ook bewoners) van politieke partijen bevolkt worden. De ervaringen tot nu toe? Ik hoor ook verhalen van tenenkrommende toneelstukjes en ook in Delfshaven gaat het soms over randzaken als een aanwijsbesluit over het parkeren van aanhangwagentjes. Maar na een redelijk politiek begin (met alle machinaties en spelletjes van dien) zie ik steeds meer een cultuur van coöperatie ontstaan waarbij partijachtergrond nauwelijks meer een rol speelt.
Dat is winst ten opzichte van het deelgemeentebestel. Die intern gericht was en door de gelijksoortige structuur gemeenteraadje speelde met alle territoriumconflicten van dien. De gebiedscommissies -in nauwe samenwerking met de onmisbare ambtenaren in het gebiedsnetwerk- hebben een op zich heldere taak; wees de oren en ogen van de wijken. Zowel van bewoners richting Coolsingel als andersom. Dit worden ze geacht te doen door de prioriteiten en geluiden uit de wijken te verzamelen in een gebiedsplan en toe te zien op de uitvoering. En door gevraagd en ongevraagd gemeenteraad, college en diensten te adviseren over lokale aangelegenheden. Bijvoorbeeld door als onafhankelijk gremium te bemiddelen en oordelen in vastgelopen kwesties als de herinrichting van de Essenburgsingel. Minder macht, jawel, maar de uitdaging is (in deze gegeven situatie) om invloed te ontwikkelen.
Daarnaast is het de taak van de gebiedscommissies om bewonersinitiatieven te stimuleren, waarderen en honoreren uit een participatiebudget van ca. 700.000 (ruime verdubbeling van het vorige Bewoners Activiteiten Fonds). Dat gaat meer dan over een paar tientjes. Zo zijn op 22 november bij het bewonersinitiatieven snelloket ‘Delfshaven Doe Je Ding’ 140 aanvragen binnengekomen waarvan er op die dag zelf al 70 behandeld zijn. De teller voor dit jaar komt uit op zo’n 250 initiatieven op het gebied van vergroening, zorg, armoede, jongeren en andere door bewoners gedragen projecten. Hiermee zijn dit jaar al minimaal 750 mensen in staat gesteld om aan de slag te gaan voor hun wijk. Daar wordt gewerkt aan de veerkracht, de sociale infrastructuur en de humuslaag van de stad.
Precies dat zou ook het doel moeten zijn van een lokale structuur van democratie en besluitvorming; meer mensen gelegenheid te geven om betrokken te zijn bij het maken van de stad. Want zoveel is duidelijk als je naar de dalende opkomstcijfers bij de laatste gemeentelijke verkiezingen kijkt; er is meer nodig dan dogmatisch, ideologisch en persoonlijk kijvende politici en critici van een vorige generatie om dat mogelijk te maken. De wereld verandert snel en de roep om meer en slimmere betrokkenheid van bewoners, ondernemers en andere stakeholders in de stad neemt toe. Zie ook deze TED talk –It’s our city, let’s fix it– van Alessandra Orofino.
David van Reijbroek, de auteur van het boek Tegen Verkiezingen, merkte in een masterclass in Utrecht al op dat de komende jaren de de democratische vernieuwing zich zal voltrekken in hybride vormen tussen oud en nieuw van bestuur en organisatie. De gebiedscommissies zijn -na het deelgemeentebestel- een doorontwikkeling van het streven om burgerbetrokkenheid meer de ruimte te geven. De organisatiegraad en collectieve actie van deze burgers zal een essentiële voorwaarde zijn voor de volgende stap.
Goed stuk Robbert, kan ik het zeker mee eens zijn.
Robbert, mooie reactie en goed geschreven. Moest soms wel even het woordenboek gebruiken aangezien je nog niet geleerd hebt Jip en Janneketaal te bezigen maar goed ieder veugeltje zingt zoals het gebekt is echter 1 kritiekje naar jou(w beweging) toe.
Je geeft aan “de enige nieuwe burgerbeweging” te zijn in in feite heb je daar gelijk in maar er is maar een club die predikt A-politiek te zijn maar nog politieker bezig is dan al onze gevestigde partij gebonden gebiedscommissieleden samen.
WIJ Delfshaven floreert niet vanwege hun betrokkenheid met de armlastige burgers maar vooral vanwege de hoogopgeleide dames en heren die de weg naar de subsidie potten weten te vinden en optimaal uit te buiten. Ik vind het altijd grappig of beter gezegd ontluisterend om te zien dat de grootste subsidies dus meestal 10.000 euro min een paar tientjes naar dezelfde gezichten gaan als jullie WIJ clubje.
Tot vanavond bij de werkgroep bewonersinitiatieven!
Je collega
Lieve Henry,
Ik laat het het jij-bakken en elkaar de maat nemen voor de ‘old-school’ politici 😉 De manier waarop WIJ communiceert is simpelweg vertellen wat er speelt en wat de mensen uit het netwerk doen. Niet eens in de vier jaar maar continu, zodat iedereen die dat wil kan aanhaken, meedoen of op de hoogte blijven. Is dat (a-)politiek? Geen idee, maar wil je als netwerk van toegevoegde waarde wil zijn voor initiatieven moet je op verschillende vlakken en in verschillende arena’s zorgen dat burgerkracht de ruimte krijgt.
Over de verschillende (‘gezichten’ en opleidingsniveau van de) mensen die hun weg naar het participatiefonds weten te vinden; daar raak je een interessant punt. Enerzijds is het waar dat nieuwe ontwikkelingen vaak door een culturele voorhoede als eerste omarmd worden. Ik ben blij dat we in Delfshaven blijkbaar zoveel creatief en cultureel kapitaal hebben. Anderzijds is het ook zo dat mensen met tijd, redelijke financiële zekerheid en vaardigheden eerder en meer ruimte hebben om een maatschappelijk initiatief te ondernemen dan iemand die bezig is met overleven.
De interessante beweging die nu gaande is (en waar WIJ zich ook voor inzet) is om deze groepen aan elkaar te verbinden. Zodat de behoefte iets te betekenen voor de maatschappij van de één de nood van de ander kan verlichten. Dat zie je bijvoorbeeld in de buurthuiskamers en groene initiatieven als de voedseltuin maar ook bij de Zorgvrijstaat West die de kracht van lokale netwerken (met daarin mensen van allerlei pluimage) gaat versterken. Wat mij trouwens opvalt is dat de ca. 300 aanvragers die we tot nu toe langs hebben gehad een redelijke afspiegeling van de maatschappij in Delfshaven vormen. Zowel cultureel als wat betreft opleidingsniveau.
WIJ is er niet voor een enkele doelgroep maar voor iedereen in Delfshaven. WIJ werkt met de energie en de kracht die er is en probeert die te versterken en te verbreden. Overigens hebben we een jaar geleden -toen WIJ nog maar een paar dagen oud was- al de opening van Buurthuis de Waterstokerij gepromoot. Een plek die jij ook weet te waarderen en nu niet precies bekend staat als een ‘yuppenbolwerk’…
Blijf scherp!
Ik ben o zo scherp 😉 Fijne dagen!
“Een plek die jij ook weet te waarderen en nu niet precies bekend staat als een ‘yuppenbolwerk’…” Tsja wij zijn een klasse apart, en volgens mij kwam dat geld voor de lancering uit het potje van de stadsmarinier. Maar prima als WIJ er een hand in heeft gehad. Mijn dank is groot…
Wel trouwens bedankt voor het aanleren van een nieuw woord voor mij Jij-bakken, ik-bakken, jij-bakken, WIJ-bakken. Nou dat wordt een volle tafel met de kerst! 😉