Bestaat er een hardvochtiger beeld dan een eenzame kerst? Tijdens mijn vormende jaren, toen ik nog droomde van een groots en meeslepend schrijversbestaan, was dit een romantiek waar ik maar wat graag mee flirtte. Op kerstavond een sms’je naar mijn moeder dat de trein niet meer reed – dat dan weer wel – en dan de kraag omhoog en slenteren langs de straten. Door met spuitsneeuw bespoten ramen blikken werpend op een met modekleurbewust gekozen kerstballen aangeklede boom, hooghartig snuivend over zoveel kitsch.
Op zoek naar een kroeg was ik, een drie dagen durend delirium als beste antwoord op de wansmaak. Natuurlijk waren de meeste kroegen gesloten, maar ergens zou ik een dampend café vol gelijkgestemden vinden. Tot die tijd kregen de daklozen en drugsgebruikers van mij een vriendelijk knikje, de rest kon de tering krijgen. Mijn favoriete kerstverhaal? Niet dat van het kindeke Jezus dat de mensheid hoop in de harten schonk, niet die Hollywoodshit. De zoektocht van Jozef en Maria, bij iedere herberg geweigerd, dát was voor mij de kerst.
Had toen het feest PRSPCT XL maar bestaan! Duizenden mensen in de betonnen Maassilo, de middelmatigheid van zich af dansend op oorverdovende drum ’n bass en hardcore, chemische gezelligheid verkiezend boven de kitsch – een bonte verzameling van wat Brel ooit bezong als ‘de nuttelozen van de nacht’. Hier geen klingklokjeklingelingeling en een lichttrappetje voor de ramen, maar een stroboscoop en 180 bpm voor je bakkes.
Overigens heb ik dat feest der gelijkgestemden toen nooit gevonden. Hier en daar was wel een café open, maar de beroepsalcoholisten aan de bar bleken toch niet zoveel zin te hebben in de pathetiek van een pikkie van negentien. Dus keerde ik terug naar mijn verlaten studentenhuis, waar ik mezelf een whisky inschonk en om de stroomrekening te sparen (maar, laten we eerlijk zijn, veel meer om de dramatiek van het moment kracht bij te zetten) bij kaarslicht een boek open sloeg. Dan een sms’je, van mijn moeder: ‘Slaap lekker lieverd. Morgen eten we stoofvlees, je lievelings. Kom je op tijd naar huis?’
Misschien.
PRSPCT XL 20, 24 december, Maassilo
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Inloggen kan je hier. Als je nog geen account hebt meld je nu aan als supporter of maak hier een gratis reageerdersaccount aan.