Ga naar de inhoud

Ani & Haakien: "We hebben de stad naar binnen gehaald" — betaald artikel

Dit artikel is voorzien van een blokkade in verband met betaalde toegang, waardoor een gedeelte van de inhoud pas leesbaar is wanneer je bent ingelogd en beschikt over een geldig abonnement.

Een hostel beginnen om zo het gevoel op reis te zijn nooit meer kwijt te raken: het is de droom van vrijwel iedere backpacker. Danielle Linscheer en Joyce Brouwer voegden echter daad bij droom en zijn sinds anderhalf jaar eigenaar van hostel Ani & Haakien. Voor de serie die we samen met Rotterdamse Nieuwe maken interviewde Anneke Kortleve deze jonge ondernemers. 

Ani & Haakien
Danielle Linscheer (l) en Joyce Brouwer (r) beeld: Floor Margarita Cornelisse

Een meisje stapt het hostel binnen met een muts op haar hoofd en latte XL van de Lebkov in haar hand. Ze gaat bij een jongen met blote voeten aan tafel zitten en samen kijken ze foto’s waar ze met andere backpackers op staan. Een andere jongen maakt iets te eten dat het midden houdt tussen een lunch en avondmaaltijd. Binnen deze wereld waarin het een constant komen en gaan is van gasten, zijn de eigenaars Danielle Linscheer en Joyce Brouwer de constante factor.

Een hostel in Rotterdam. Hoe komen jullie erbij?
Joyce: “Nadat we zeven jaar geleden terugkwamen van onze reis wilden we het reisgevoel nooit meer verliezen. Het vrije leven, mensen ontmoeten, ik wil niet dat dat stopt. Een gedachte die, ik gok, zo’n negen van de tien mensen hebben die terugkomen. Maar wij wilden dit echt.”

De eerste 20 interviews die in deze serie verschenen zijn inmiddels in een boekje gebundeld. Dit boekje kan je gratis afhalen bij Groos.

Maar toch duurde het dus nog zeven jaar voor Ani & Haakien van start ging.
Joyce: “Dat komt omdat we eerst allebei aangenomen werden voor de opleiding interieurarchitectuur aan de Kunstacademie. Toen we na vijf jaar onze scriptie moesten gaan schrijven dacht ik: ‘dadelijk ben ik … schoolloos. En dan?’ Ik vroeg aan Danielle of ze nog steeds een hostel wilde beginnen. Dat wilde ze wel. Toen hebben we onze scriptie geschreven over een hostel als vrijstaat, dat reist door stad. Dat was de basis voor dit hostel.”

Hoe komen jullie aan dit pand?
Danielle: “We hadden overal ons plan gedropt en kregen toen een belletje van Woonstad. Toen we gingen kijken zagen we direct dat het al een brandtrap had.”

Een brandtrap? Was dat jullie enige eis?
Danielle: “Haha, nee, maar een brandtrap is wel een grote investering. En die hoefde we dus niet meer te maken. Verder moest het pand alleen gestript worden en moesten we sanitair aanleggen. Dit pand was een oud buurthuis, hierboven zaten de stadswachten.”

Joyce: “Die hebben wel gekke souvenirtjes achtergelaten trouwens. Laatst vonden we nog een heel pak oude parkeerbonnen. Die hebben me maar gauw weggedaan, voordat we in de verleiding kwamen er flauwe grappen mee uit te halen.”

Niet lang daarna gingen jullie open. Hoe was dat?
Danielle (lacht): “We waren nét klaar met klussen toen onze allereerste gasten binnenkwamen. Wij stonden daar, hadden net het laatste stof naar buiten geveegd en hadden verf in ons haar. ‘Tadaaa, kijk eens hoe mooi.’ Terwijl zij daar stonden met een jetlag uit China. Het enige wat ze konden zeggen was: Where is my room?

Joyce: “En dan al die vragen! Waarom zit hier nog geen lamp in? Mag ik een föhn? Een plattegrond? Wat kan ik hier doen? Ik weet nog dat ik zei: ‘Misschien kun je naar de Kubuswoningen gaan.’ Die stomme Kubuswoningen! Ik had me bedacht dat ik dat nooit zou willen voorstellen. Maar goed, mensen willen er toch heen. Net als naar Kinderdijk.”

Danielle: “Of die mensen die hun paspoorten kwamen afgeven bij de balie. Met een stalen gezicht zei ik dankjewel en maakte ik een kopietje. ‘Wat moet ik hier nu mee?’ vroeg ik aan Joyce. ‘Geen idee’. Uiteindelijk hadden we een dikke map met kopietjes, zonder reden. Daar zijn we maar mee gestopt.”

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.

Misschien vind je dit ook interessant

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam

  • Wil jij werken in het politieke hart van de gemeente Rotterdam voor de leukste fractie van het stadhuis, dan willen we graag met je kennismaken. GroenLinks staat voor een cultuur waarin iedereen zich welkom en thuis voelt, met oprechte aandacht voor de Rotterdammer en voor elkaar. We erkennen en waarderen ieders unieke achtergrond en we werken samen om Rotterdam groener, eerlijker en inclusiever te maken. We doen dat samen met een sterk en divers team van medewerkers en raadsleden.

  • De gemeenteraadsfractie van de Partij voor de Dieren in Rotterdam zoekt een
    bevlogen social media medewerker. Als lid van ons team krijg je de kans om met jouw creativiteit het verschil te maken. Jouw doel is om onze partij zo goed mogelijk te profileren op onze social media kanalen. Een baan in het hart van de Rotterdamse politiek waar je het verschil kunt maken voor dieren, natuur en het milieu.

  • Heb jij visie en zakelijk inzicht, en een groot hart voor muziek, Rotterdam en jong talent? Music Matters zoekt een directeur die richting geeft aan onze missie om jonge Rotterdammers via muziek te inspireren en te verbinden.

  • Bekijk alle vacatures