Sara Wiersma kijkt voor Vers Beton om de zoveel tijd naar een kunstwerk in de openbare ruimte. In deze aflevering: Anita, van David Bade. Een controversieel beeld aan de Westblaak.
Pallets & Big-bags
In 2001 kreeg David Bade de opdracht voor een sculptuur, te plaatsen ergens in de buitenlucht in Rotterdam. De stad was Culturele Hoofdstad van Europa en daarbij hoorde uiteraard ook een nieuw beeld. Bade kwam naar Rotterdam en liet zich inspireren door meisjes. Hij zag veel Johnny’s en Anita’s: trainingspak-gabbertjes op brommers. Hij zette Anita op een troon van pallets en liet haar in de stad van opgestroopte mouwen oprijzen uit een puinzak.
Voor Bade was het zijn eerste beeld in de openbare ruimte. Hij mocht zelf de plek kiezen. “Mijn oog viel al vrij snel op de Westblaak, bij het Eendrachtsplein. Vervolgens moest een commissie van wijze kunstbobo’s daar ook nog iets van vinden. Gelukkig waren ze het er mee eens, want het beeld staat er ijzersterk. Alsof ze daar zomaar is neergeploft; en ook weer elk moment opgehaald kan worden, zoals dat gaat met pallets en big-bags.”
Anita werd ook een symbool voor het skatepark. Bade: “Maar haar ambities reikten verder.” Hij graveerde ‘het ideale afgodsbeeld’ in haar zij. “Vrouwen, liefdes, moeders. Mannen willen niets liever dan een afgod van ze maken.” Met de woorden ‘First World Mission’ gaf hij haar ook een missie. “Ze bestaat uit gevonden voorwerpen, spullen die we in het westen op straat zetten voor de vuilnisman. In de Cariben, waar ik vandaan kom, recyclen we veel meer.”
Asielzoeker met missie
Ondanks haar ambitie en missie viel het beeld een aantal niet al te flatterende bijnamen ten deel. Denk aan ‘Geile Anita’, ‘Puinzak’ en ‘Gecrashte ijscokar’. Weinig Rotterdammers lijken fan. Toen het beeld in 2013 beschadigd raakte (als gevolg van een auto-ongeluk) gingen er zelfs stemmen op om haar niet te repareren. “Hadden ze er toen maar meteen iets anders neergezet”, aldus Peet (41) die er zoveel mogelijk met een grote boog om heen loopt. Joke (55), geboren in Schiebroek: “Ik heb begrepen dat het beeld een ode is aan de werkstad, maar de uitwerking is zo ontzettend lelijk.”
David Bade is er niet door gekrenkt: “Ik kreeg bij het maken volledige vrijheid. Dat zie je erin terug.” Toch hield hij naar eigen zeggen wel rekening met de omgeving: “Als het beeld in een woonwijk had moeten komen, zou ik meer rekening met de mensen hebben gehouden. Dan worden ze toch elke dag bij het openschuiven van de gordijnen geconfronteerd met mijn baksel. Maar het staat op een kruispunt. Dan zijn die felle reacties juist mooi.”
Ondanks het Rotterdams ‘chagrijn’ zijn er een paar liefhebbers. Zo noemde de Volkskrant haar in 2011 een “fakkeldraagster voor een gedurfd kunstbeleid.” En kort geleden benoemde Bade haar zelf tot een ‘asielzoeker met een missie’. Op straat treffen we alsnog een fan. Jasmijn (28): “Ze doet me denken aan daklozen die met volgestouwde winkelwagentjes lopen, met hun hele hebben en houwen erin. En aan marshmellows.” Het ‘ideale afgodsbeeld’ werd Anita dus nooit. Maar zo anders, gedurfd en misplaatst als zij is, is zij wel echt een Rotterdamse.
Meer? Bij het terugplaatsen van Anita schreef een drietal Vers Betonredacteuren een persoonlijke herinnering aan het beeld. Die lees je hier.
Al 4 reacties — discussieer mee!
Ondanks het Rotterdams ‘chagrijn’ zijn er een paar liefhebbers. Zo noemde de Volkskrant haar in 2011 een “fakkeldraagster voor een gedurfd kunstbeleid.”
Die paar liefhebbers zijn een aantal elitaire “klerenvandekeizer” zieners, die helaas veel te veel in de melk te brokkelen hebben en die onze stad geld kosten. Pindakaasvloer, kabouter budplug, stationsballen en sorry, Anita.
Kabouter Budplug werd omarmt door leden van Leefbaar Rotterdam en een raadslid heeft bewerkstelligd dat dit kunstwerk op het Eendrachtsplein geplaatst kon worden. In je eigen partij zitten dus volgens jou elitaire ‘klerenvandekeizer’ zieners die teveel in de melk te brokkelen hebben en onze stad teveel geld kosten. Bemoedigend om dat nu eens uit jouw grote mond te horen.
Goh, je hebt toch echt de tijd gehad je even in te lezen Ron.
Kabouter Buttplug intypen op Google en even op enter drukken.
Toen wij ook iets te zeggen kregen in de stad, bleek het beeld van McCarthy al besteld en betaald; niet afnemen betekende kapitaalvernietiging. De reacties waren verschillend, maar mede op aandringen van het CDA (coalitiepartner) werd het beeld in de tuin van Boijmans Van Beuningen geplaatst.
Uiteindelijk is later tot plaatsing op het Eendrachtsplein besloten.
LR had toen (helaas) geen meerderheid, maar volgens mij heb ik toen ook voor plaatsing op het plein gestemd, omdat de winkeliers het wel leuk vonden..
Leuk beeld. Ik word er altijd vrolijk van en kijk er met een glimlach naar. Hoop dat het er nog lang staat.