Gespreksstof nodig om ook een bijdrage te leveren aan de ‘borrelpraat’ op de rand van het weekend? Nabil Bantal vreest de gevolgen van overheveling van zorgtaken naar de gemeente. Hoe gaan in Rotterdam wijkteams functioneren en gaat hier de hulpverlener burgers controleren of die zich aan de regels houden?

De gemeente is sinds 1 januari verantwoordelijk voor nieuwe zorgtaken. In het kader van decentralisatie en kostenbesparing moet in het land de zorg dicht bij huis worden geregeld.
In Rotterdam en vele andere gemeente is gekozen voor het sociale wijkteam. Dit team bestaat uit hulpverleners die de bewoners in een wijk gaan bijstaan met betrekking tot problemen van (jeugd)zorg, werk en inkomen en schuldhulpverlening. Het idee is dat één regisseur dit zorgproces leidt.
Het is alleen in Rotterdam nog geheel onduidelijk hoe een wijkteam gaat functioneren. Er zijn weliswaar afgelopen jaar pilots geweest in Beverwaard en Hoogvliet, het is echter nog steeds niet duidelijk wat de taken precies zijn van het sociale wijkteam en hoe die precies is samengesteld.
Zo’n team kan van wijk tot wijk verschillen. Nergens is duidelijk aan welke voorwaarden moet worden voldaan. Ten eerste om in een wijkteam te mogen deelnemen en ten tweede hoe er wordt omgegaan met privacygevoelige informatie binnen een wijkteam. De gemeente heeft veel informatie met betrekking tot haar burgers. Hier kan medische informatie bijkomen. In beleidsstukken van de gemeente wordt mij niet duidelijk of een wijkteam informatie over de burger/patiënt zelf gaat inwinnen of dat zij ook toegang hebben tot de gemeentelijke databases.
Het gevolg zou kunnen zijn dat wanneer je psychologisch hulp nodig hebt voor een burn-out de hulpverlener ook weet dat je vijf jaar geleden in de bijstand heb gezeten en tot op de cent weet wat je verdient. En dat terwijl je alleen psychische bijstand nodig hebt.
Meer handhaven dan hulp verlenen
Een ander probleem is dat het mij nog niet duidelijk is hoe de relatie van de hulpverleners ten opzichte van de gemeente is. Uit beleidstukken lijkt de gemeente de rol van handhaver te laten prevaleren boven die van hulpverlener (Beleidsregel gegevensverwerking in het sociale domein, §3.1.2). De gemeente stelt letterlijk dat wanneer er mogelijk regels of wetten niet worden nageleefd door een burger/patiënt/cliënt de hulpverlener de persoon in kwestie moet aanspreken en hem tot verantwoording moet roepen.
Er zijn gevallen waarbij het beroepsgeheim mag worden doorbroken. Maar het is niet de primaire taak om als hulpverlener te gaan controleren. Er is nog een lange weg te gaan voordat Rotterdammers bij het krijgen van hulp hun hart kunnen uitstorten bij de gemeente.
Nog geen reactie — begin de discussie!