Hier kijken wij naar uit in 2015

Wordt het nog wat met de ballen van Eliasson en haalt Eerdmans het eind van het jaar? We blikken vooruit op het nieuwe jaar. Met ook: het Vierhavensgebied, wijkteams, en een hele bijzondere nieuwe Rotterdammer.

Kan Kissing Earth nog een groot gebaar maken?

Naar verwachting zal al dit najaar ‘Kissing Earth’ van de IJslands-Deense kunstenaar Olafur Eliasson worden onthuld op het stationsplein. Dáár ben ik erg benieuwd naar, omdat ik op basis van het ontwerp nog niet overtuigd enthousiast ben.

De kunstenaar vertelde in deze video dat het beeld zowel de huidige aarde als een reflexieve wereld laat zien. Dat klinkt mooi, maar het lijkt óók erg veel op de verbeelding van zelffeliciterend Rotterdam: de stad die zo verliefd is op zichzelf dat hij zijn eigen spiegelbeeld kust. Daarbij doet het een tikkeltje oubollig aan met zijn gelijkenis op de Unisphere in New York.

Natuurlijk is deze stad enorm gevormd door de wederopbouwgeest uit de jaren vijftig, maar is het geen tijd om een nieuw hoofdstuk in te slaan? De finaleklap: sinds ik op internet de term “rotondekunst” voorbij zag komen, kan ik die referentie niet meer uit mijn hoofd zetten.
Het enige dat het beeld kan redden is de onfeilbare uitvoering. Dat het binnentreden van één van de bollen zo’n poëtische en bijzondere ervaring is, dat het bovenstaande allemaal niet meer uitmaakt. Maar dan moet er niet beknibbeld gaan worden op het budget. Er moet in elk geval nog een miljoen euro bij elkaar worden gelobbyd. Gaan ze dat halen, dit najaar in 2015? Eliasson, overtuig mij en neem geen genoegen met minder!
Door Eeva Liukku

Vierhavensgebied

Als inwoner van Delfshaven loop ik vaak rond in het Vierhavensgebied. Weinig zo mooi als het einde van de Keileweg, met de rondslingerende sculpturen van Joep van Lieshout en het dramatische uitzicht over de Nieuwe Waterweg richting Pernis. Of de potentie van tuin en restaurant Uit je eigen stad. De discutabele aan- en verkooppunten voor auto’s. En de gigantische Ferro-gashouder en Eon-energiecentrale.

En nu komt kunstenaar en conceptontwikkelaar Daan Roosegaarde er in 2015 bij, die zich onder meer gaat bezighouden met dit gebied. Na zijn lichtgevende snelwegen en glow in the dark-Van Gogh-looppaden zou hij zomaar iets uit zijn hoge hoed kunnen toveren dat ook het Vierhavensgebied in één keer een power up geeft waardoor het tot de stedelijke en nationale verbeelding gaat spreken. Het gebied verdient het. Roosegaarde kan het. En ik verheug me er nú al op.
Door Inge Janse

Willems 15 voorspellingen voor het politieke jaar 2015

1. Joost Eerdmans koopt eindelijk een huis in Park Zestienhoven. Doordat de bouw vertraagt, betrekt hij tijdelijk een huurwoning aan de Boergoense Vliet.
2. De coalitie scheert in maart rakelings langs de rand van de afgrond, maar struikelt niet over de integratienota. Integratie blijft de rest van het jaar wel een ‘thema’ in de raad.
3. Het college krijgt een motie van wantrouwen van de Partij van de Dieren aan haar broek omdat de Dierennota te weinig om het lijf heeft. Zo is er in de nota bijvoorbeeld niets te lezen over lintwormen, wrattenzwijnen en het stimuleren van vegetarische kerstmenu’s.
4. Door tussentijdse Tweede kamerverkiezingen vertrekken Jos Verveen, Hugo de Jonge, Leo de Kleijn en Ronald Buijt naar Den Haag. Ook Nourdin El Ouali vertrekt omdat NIDA een landelijke dependance krijgt.
5. De gebiedscommissies worden (voortijdig) tussentijds geëvalueerd en meteen ook maar uit hun lijden verlost. Elk gebied krijgt één vaste lobbyist toegewezen.
6. Politiek gelukszoeker Eerdmans treedt tussentijds af omdat hij de nieuwe burgemeester van Grootegast wordt. Er gaat immers niets boven Groningen.
7. Politicus van het jaar 2015 wordt Maarten van de Donk (Wie? Juist ja!).
8. Wethouder Visser dient de jaarrekening weer te laat in. Opnieuw ontbreekt ook de accountantsverklaring. Geluk bij een ongeluk gaat het met zijn binnenstadstarget (verblijfsduur verlengen met 10 procent) wel als een speer.
9. Het Stadstimmerhuis, bestaande uit gestapelde portacabins, blijkt in de praktijk toch echt een mokervet gebouw te zijn.
10. De coalitie valt bij de behandeling van de Begroting 2016 over een volstrekt onbenullig (daarom op dit moment onmogelijk te voorspellen) bananenschilletje.
11. Binnen de PvdA breekt na de zomer de pleuris uit omdat het de partij maar niet lukt om in het nieuws te komen.
12. Het Rotterdamse onderwijs laat iedereen versteld staan door het verschil met de landelijke Cito scores volledig in te lopen. #Kendoe #MakeItHappen
13. De Luchtsingel krijgt te maken met storm, houtworm en schimmel en dondert op het spoor. Er vallen geen gewonden.
14. In december 2015 wordt uiteindelijk besloten om de Kuip te slopen en het gebied rondom een nieuw stadion integraal te ontwikkelen.
15. Verschillende reisgidsen en kranten geven aan het einde van het jaar een negatief reisadvies voor Rotterdam af. Er is toch te weinig te doen.

Door Willem Sonneveld

Hoe gaan de 42 wijkteams het doen?

Verheugen is een groot woord, maar ik ben wel ontzettend benieuwd hoe de wijkteams het gaan doen in Rotterdam volgend jaar.
Zorgen genoeg. Volgens een recente evaluatie bevatten de nota’s over wijkteams over het algemeen veel tekst, maar relatief weinig informatie. Het taalgebruik is vooral performatief, ofwel: management by speech. Ouch.

Nee natuurlijk zijn we er niet klaar voor. We staan voor misschien wel de grootste sociale operatie ooit. Wijkteams moeten niet alleen de decentralisatie van jeugdzorg, langdurige zorg en bijstand vorm gaan geven, maar representeren ook de fundamentele verschuiving van verzorgingsstaat naar participatiemaatschappij. In de onoverzichtelijke kluwen van doelstellingen zal het knap lastig zijn om te bepalen wat goed functioneren is en wat niet.
Maar nota’s worden er heus niet beter op als je ambtenaren er nog een jaar op laat tikken.

Afgelopen jaren is in Rotterdam al proefgedraaid, bijvoorbeeld op Zuid hebben experimentele wijkteams nauw samengewerkt met scholen. Via kinderen die op scholen niet goed functioneren, konden gezinnen die het moeilijk hebben worden opgespoord en geholpen.
Proeven zoals op Zuid zijn prima, het geeft je een realistisch beeld van wat je wel en niet mag verwachten en waar de kracht van wijkteams kan liggen. Om te helpen met basisvaardigheden bijvoorbeeld, denk aan hulp bij financieel overzicht krijgen of een gesprek voeren met een onwillige ambtenaar zonder je geduld te verliezen. Bescheiden opbrengsten, maar wel belangrijk voor zelfredzaamheid en participatie.

Ik wens de wijkteams in 2015 veel ruimte om blijvend te mogen experimenteren. Gewoon beginnen dus en vooral zorgen voor zo veel mogelijk lerend vermogen.
Door Melissa van Amerongen

De komst van een nieuwe Rotterdammer

Waar kijkt een mens in Rotterdam naar uit in het jaar 2015? Het vieren van de wederopbouw? Festivals? De Tour de France die weer door de stad komt knallen? Vooral dat laatste spreekt me aan. Of eigenlijk moet ik zeggen: sprak me aan. Want er is maar een zaak waar ik me persoonlijk op verheug en dat is: de komst van een nieuwe Rotterdammer. Alsof de duvel ermee speelt te verwachten precies in het weekeinde dat er wielrenners over de Coolsingel komen rijden.

De wielergekke verwekker zal in een hospitaal zitten, gek van blijdschap, nederig in de aanvaarding van een wonder. Een nieuwe Rotterdammer, vanaf dat moment ademend in dezelfde stad waar zijn of haar voorouders al decennia hun neus tegen het venster duwen. De gedachte aan lopen door de stad die je zo goed kent met nieuw leven, en daardoor die stad opnieuw leren kennen: waanzinnig. Nu al. Dus ja, lijstjes, vieringen, festivals, gedoe – het kan me gestolen worden.

In 2015 zullen er duizenden kinderen in Rotterdam worden geboren. Maar slechts één exemplaar zal van mij zijn. Ik kan niet wachten.
Door Vincent Cardinaal