Ga naar de inhoud

Afwachten tot het mis gaat, is ook laf en laag

Verwarde bejaarden en andere kwetsbare personen moeten langer zelfstandig blijven wonen. Dat leidt binnen vijf jaar tot meer onveiligheid binnenskamers dan op straat, betoogt politiek commentator Peter van Heemst. Tenzij…

Peter
Peter van Heemst beeld: Jeroen Van de Ruit

Vorig jaar hoorde ik een directeur van een Rotterdamse sociale verhuurder uitleggen dat zij het gehalte service aan huurders drastisch zou terugschroeven. Steeds meer verwarde huurders hingen namelijk eindeloos aan de telefoon en dat kostte de corporatie bakken tijd en geld: “Dementerende huurders kunnen over hetzelfde probleem rustig tien, twintig keer bellen, want ze vergeten dat ze ons al eerder aan de lijn hadden. Als ouderen langer zelfstandig moeten blijven wonen, wordt dat probleem alleen maar groter. Wij hebben simpelweg de middelen niet om daar meer personeel voor aan te trekken.” Ik schrok en dacht: “Lekker, zo’n sociale huisbaas.”

Verwarde mensen kunnen vergeetachtig zijn. Ga maar eens turven hoe vaak het AD/Rotterdams Dagblad daar het afgelopen half jaar nieuwsberichten over plaatste. Soms laten ze per ongeluk het gas openstaan. Als ze een paar uur later de oven willen aansteken, volgt een ontploffing die tot ver in de omtrek schade aanricht. Hoe langer ze zelfstandig moeten blijven wonen, hoe groter de risico’s.

Verwarde mensen kunnen ook dreigen hun woning op te blazen als de deurwaarder, de politie of de gemeente langskomt met een boodschap die hen angst aanjaagt of die hen niet bevalt. Een Rotterdammer van 86 jaar werd vorige week zaterdag opgelicht door twee vrouwen die deden alsof ze van de thuiszorg waren. Ze belden aan. Zetten hem op een stoel in de badkamer. Terwijl de ene vrouw hem hielp met wassen, haalde de ander zijn huis leeg. Ze verdwenen met ruim 1500 euro.

Steeds meer oude en stokoude Rotterdammers krijgen te horen dat ze nog wat langer zelfstandig moeten blijven wonen. Dit soort schunnige praktijken gaan in die situatie eerder vaker dan minder voorkomen. De onveiligheid thuis wordt binnen vijf jaar – is mijn voorspelling- een groter fenomeen dan die op straat.

Ik ken een schizofrene zoon, die van zijn vader een appartement cadeau kreeg. Daarna verbrak de vader alle banden met zijn zoon. Pas nadat het met die jongen mis gaat, kunnen de doodsbange buren iets doen: de politie bellen. Van een verhuurder kunnen diezelfde buren maatregelen eisen om de rust in de flat terug te krijgen. Betreft het een eigen woning, dan staan de andere bewoners behoorlijk machteloos. En een asowoning? Tja, dat is niet echt een oplossing in dit soort treurige situaties.

Meestal zijn deze mensen eenzaam, heel eenzaam. Verward, of kwetsbaar, of hulpbehoevend, verslaafd aan drank. De familie, die ze hebben, woont ver weg of wil niets meer met ze te maken hebben. Als professionele hulpverleners en welwillende buren ze al in het vizier hebben, mijden ze die. Eén ding lijkt zeker: Voor de buurt en de buren nemen de risico’s op ongelukken of incidenten de komende jaren drastisch toe.

Over de beroving van die 86-jarige Rotterdammer twitterde CDA-wethouder van zorg, Hugo de Jonge: “Zo laf en laag.” Terechte woede. Het is de hoogste tijd om die om te zetten in een concrete vraag aan hulpverleners, politie, sociale verhuurders en politiek. Hoe kunnen we het in een buurt, straat en portiek een beetje veiliger maken? Op de eerste plaats voor die kwetsbare mensen zelf, maar ook voor hun meestal nietsvermoedende buren. Niets doen, je aan je verantwoordelijkheid onttrekken, afwachten wat de ander doet, ook dát is laf en laag.

Al 2 reacties — discussieer mee!

Schrijf hier je reactie

Heb je geen account? Maak hier een gratis reageerdersaccount aan. En bekijk hier de huisregels van dit forum.

Gerelateerde inhoud

Wil je dit soort artikelen blijven lezen?

Vers Beton kan niet bestaan zonder haar leden. Lees onbeperkt artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

  • Het belang van samen stad maken: ‘Bewoners krijgen er een enorm democratisch zelfvertrouwen van’

    • Politiek

    Hoe zorgen we ervoor dat iedereen inspraak heeft in de stad? Tijdens het Stadmakerscongres legt presentator Sanne Poot deze vraag – en meer – voor aan universitair docent Urban Planning Nanke Verloo, Peter Zuurbier van actiegroep De Esch, Eva Rovers van Bureau Burgerberaad en projectleider Klimaatberaad Jasmijn van Weenen.

  • De kracht van stilte tijdens de rouwmars Samen voor Palestina

    • Politiek

    Met het lawaai van ronkende motoren, vuurwerk en leuzen begon Rotterdam op 22 oktober luid te protesteren tegen de aanvallen op Gaza. Maar er is ook stil protest. Zo kleurde woensdag de Hofpleinfontein rood en was er de week ervoor een rouwmars voor de slachtoffers. Loulou Drinkwaard liep mee.

  • Big Brother in de bijstand 3: Zullen ze het ooit leren?

    • Politiek

    De negatieve ervaringen van bijstandsgerechtigden drongen nauwelijks tot het grote publiek door. Totdat de gemeenteraad wethouder Richard Moti tot de orde riep. Luister nu deel 3 van de podcast Big Brother in de bijstand.

  • Alle artikelen

De agenda die je aan het denken zet

  • A new edition of A Mic of One’s Own, a series of collaborations between Kunstinstituut Melly and The Writer’s Guide (to the Galaxy)!

    Venue: Kunstinstituut Melly
    Datum:
  • De debuutroman van Ireen van der Lem begint op de dag dat de woningcorporatie een bewonersavond houdt over de voorgenomen sloop van de woningen in een staat; en eindigt op de dag dat de laatste bewoner wordt uitverhuisd.

    Venue: De leeszaal
    Datum:
  • On Monday 11 December, Rotterdam based platform for metropolitan issues De Dépendance and Lighthouse Reports welcome economist Jennifer Clapp, one of the world’s leading authorities on food systems, in BlueCity. 

    Venue: BlueCity
    Datum:
  • Bekijk de agenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam