Liever een mond vol mening dan een mond vol bitterbal tijdens de vrijmibo? Stuurman Paul Smits vindt dat de taxibranche maar moet wennen aan nieuwkomer Uber.
Het gevecht van de taxibranche met de brutale sprinkhanen van Uber doet me denken aan een windsurfer die protesteert tegen eb en vloed: zinloos. Geen leuk vooruitzicht als broodrijder bij bijvoorbeeld de RTC. Maar wel realistisch.
Al 14 reacties — discussieer mee!
Als chaffeur zou ik me grondig zorgen maken. Uber is namelijk slechts een speldenprikje vergeleken met de complete mokerslag die de zelfsturende automarkt binnen nu en vijf tot vijftien jaar gaat uitdelen.
Helemaal waar. Maar die zelfsturende taxi’s zouden geen kans maken als het aanbod van taxi’s nu meer zou aansluiten op de algemene vraag. Het gedrag van chauffeurs inderdaad maar ook dit: waarom moeten taxi’s bij ons altijd dure luxe glimmende Mercedessen zijn? Als je in Marrakech in een taxi stapt, stap je in zo’n geelgeschilderd rammelend koekblik voor een habbekrats. Heel effectief en ook zonder airco comfortabel genoeg voor een ritje van tien minuten.
U steekt deze kwestie totaal vanuit het verkeerde perspectief in. Het gaat niet om vraagstukken als prijs-kwaliteit verhouding. Het grote probleem van bedrijven als Uber (maar ook Airbnb) is dat zij voor een ongekende flexibilisering en concurrentiestrijd op de arbeidsmarkt zorgen, waardoor de positie van taxichauffeurs (en mensen die hun woningen verhuren) nog verder marginaliseert. En zo ontstaat er over de ruggen van deze mensen een precariaat ten gunste van mensen als de oprichters van Uber en Airbnb.
En waar zit het verschil met de overige beroepsgroepen die hier al jaren onderhevig aan zijn? Het begrip ‘geld verdienen’ is onderhevig aan alle vrije marktwerkingen die op dit moment zijn ontstaan vanuit de kredietcrisis. Daarnaast doet ook een reeks van kabinetten alle mogelijke moeite om ‘vastigheden’ in ons werkende bestaan af te bouwen en te werken naar een flexibilisering. Ja ook daar krijgt de taxibranche een tik van….. de volgende branche is bv de notaris (kijk maar naar de HEMA-diensten op dit gebied) en zo volgen er meer en meer.
Niet zo zeer Uber is het probleem, maar wel het antwoord op de oneindige flexibilisering van werk en alle gevolgen daarvan.
Daar zit geen verschil. Dit is ‘slechts’ een culminerende uitwas. Ben er met m’n zoveelste korte contract op de universiteit zelf ook ‘slachtoffer’ van.
Exact dat is wat ik bedoel. Dit soort discussies over ‘veranderende’ marktwerking (o.a. door ‘apps’) en flexibilisering zouden niet meer zo zeer het onderwerp van discussie moeten zijn, want dit gaan we nog jarennnnnn mee maken en horen. Maar het ontginnen van nieuwe arbeidsplekken is veel essentiëler en noodzakelijker. Maar zolang we te maken hebben met een generatie die dit ‘beleid voert’ en daarvan ontrokken is wordt dit lastig.
Of een herwaardering van de importantie van arbeid uberhaupt. Basisinkomen?
Zullen we in de toekomst zeker niet aan ontkomen (gezien de versnelde invoering van automatisering), daarom worden de geluiden omtrent een Obi steeds groter.
Wederom een schrijver die niet goed kan lezen/schrijven. Hij schrijft een stuk over UberPop en noemt het UBER. De Uber-chauffeurs hebben gewoon een vergunning om te rijden. Daar zullen de taxichauffeurs dus geen bezwaar tegen hebben
Het bezwaar richt zich tegen de mensen die zich zonder vergunning in hun auto, zonder gecertificeerde meter, als taxichauffeur voordoen. UberPop-rijders/snorders. Natuurlijk hebben de wel gecertificeerde en vergunde chauffeurs daar bezwaar tegen. Zeker omdat er een miljardenbedrijf achter zit dat over de ruggen van chauffeurs die volgens door de overheid opgelegde tarieven moeten rijden, even goede sier komt maken met goedkope snorders.
Wat zou u ervan vinden als er iemand gewoon uw huis binnen kwam lopen en kwam vertellen dat dit de nieuwe werkelijkheid was. Dat hij gewoon van uw bord mag komen mee-eten. Dat is toch belachelijk?
Nee, UberPop is geen nieuwe werkelijkheid, het is gewoon een ordinaire dief. Totdat alle andere taxichauffeurs hun kosten terugkrijgen van de overheid.
Echt, hoe moeilijk is het om het onderscheid te maken tussen Uber (gecertificeerde taxichauffeurs die bijklussen) en UberPOP (snorders die bijklussen)? Dan heb je ook nog Uber-X met luxe wagens.
Overigens heb ik op één taxichauffeur in Rotterdam na (die overal op kankerde) nog nooit een slechte ervaring gehad. Zelfs niet met de chauffeur wiens taxi ik blijkbaar heb ondergekotst toen ik dronken naar huis ging.
Eens met de bovenstaande stukken. We hebben niet voor niets de hele taxibranche gereguleerd met vergunningen.
Als ik bier naast een cafe ga verkopen heb ik ook een probleem, heeft niks met veranderende maatschappij te maken.
Op vakantie op de Canarische eilanden werd me ontraden een auto te huren. Volkomen terecht, want de overal zichtbare en beschikbare taxi’s kosten zo weinig, dat eigen vervoer te kostbaar is. Dat is ook voor ons de oplossing! Veel voor weinig moet worden vervangen door weinig voor veel.
Inderdaad, het probleem is niet Uber – de oorzaak ligt dieper, zie
http://www.newyorker.com/magazine/2014/06/23/the-disruption-machine
Insteek van verhaal is vooral dat er op termijn weinig te doen valt aan taxidiensten als Uber(pop). Of je dat nou leuk vindt of niet. Mij lijkt dat op den duur het voordeel van nieuwe ontwikkelingen altijd zullen winnen van gevestigde belangen waarmee meer kosten en ongemak zijn gemoeid.
Behalve de taxibranche zijn er veel meer sectoren die de invloed van de digitale wereld (apps, webshops etc.) merken of gaan merken: onder meer detailhandel, media, horeca en banken.
En ik juich dat niet alleen toe. Want netto verdwijnt er meestal werkgelegenheid. Dus ik heb begrip voor de taxichauffeur die hardwerkend al tig jaar zijn brood verdient, met vergunning en allerlei andere eisen en verplichte kosten. Maar op lange termijn is dat geen excuus om Uber en vergelijkbare initiatieven tegen te houden. Het zou daarom zinnig zijn het ook te hebben over overgangsregelingen, compensatie en een discussie over minder arbeid door digitalisering in het algemeen.