Sara Wiersma kijkt voor Vers Beton iedere maand naar een kunstwerk in de openbare ruimte. In deze aflevering: Night Vision van Thijs Kelder aan de Witte de Withstraat. Een explosie van straattaal.
“Ik realiseerde het me laatst: godverdomme, daar kom ik al meer dan vijftig jaar, weet je wel. Maar goed voor de stad dat er op de Witte de With ook een nieuwe lichting horeca is gekomen. Zouden er net als vroeger nog ideeën voor de stad worden gesmeed in de kroegen, of staat iedereen er tegenwoordig alleen nog maar voor eigen rekening op en neer te springen op van die kankerherrie?”, aldus Jules Deelder over de Witte de Withstraat toen en nu. De straat waar het decennia lang een Sodom en Gomorra was, maar nu vooral hip uitziende Rotterdammers een drankje of dansje wagen.
Al 4 reacties — discussieer mee!
Ik vind het wel een geinig kunstwerk, maar wel een beetje bedroevend dat blijkbaar alle ‘straattaal’ in het Engels is / moet. Maak je mij niet wijs.
Annelize heeft gelijk.
Ik zie nu dat er toch ook wel wat verdwaalde Nederlandse / Nederlands-Engelse termen in zitten. Als we met zijn allen iets ‘krachtigs’ willen zeggen doen we dat in het Engels? Make it happen! Alles voor de lijstjes.
Ach Zeger, zo is het pak kaarten nu eenmaal geschud, deze maal. Volgende keer weer de moerstaal;)!
Dat zou mooi zijn! Ik vond je laatste stuk (koningsdag) trouwens retegoed!