‘De tram komt toch weer op dit punt terug? Ja toch, niet dan?’ Vincent Cardinaal raakt betrokken in een cirkelredenering van een verstokte verslaafde.
Ach, de mens en zijn verslavingen. De een kan niet zonder eindeloos huizen bekijken op Funda. De ander eet dagelijks twee worstenbroodjes, weer een ander leeft in een wereld die vormgegeven wordt door Candy Crush. Sommigen kunnen niet van drank of narcotica afblijven en zien er geen probleem in hun omgeving hiervoor langzaam leeg te zuigen. Dit zijn de soort verslavingen die je op den duur alles kosten, maar goed, daarover hebben we het op deze plaats al vaker gehad. We laten die subcultuur daarom voor wat-ie is. Voor nu.
Nee, vandaag gaat het over een verslaving die minstens zo hardnekkig is, maar vaak wat koddiger voor het voetlicht komt. Nicotine. Als kind groeide ik op tussen rokers. Het heeft bij mij tot een Pavlovreactie geleid: er hoeft maar iemand vergeelde snorharen of wijs- en middelvingers te tonen en ik denk al “Ha, gezellig”. Zelf startte ik nooit met roken – mij niet gezien – maar met rokers heb ik nooit problemen gehad. Ondanks hun onhebbelijkheden vind ik ze de leukste onder de verslaafden. Afgelopen zondag, eerste paasdag, kwam ik weer een treffend exemplaar tegen.
Nog geen reactie — begin de discussie!