Ga naar de inhoud

De Beste Stuurlui: Liefde voor het bestaande

Inspiratie nodig voor de afsluitende vrijdagmiddagborrel? Voor gespreksstof geeft De Beste Stuurlui een voorzet. Stuurvrouw Tara Lewis worstelt met alle veranderingen in de stad en voelt zich als een jeneverslurpende bejaarde.

Zo’n beetje iedereen die regelmatig Vers Beton leest houdt van Rotterdam, toch? Ongetwijfeld is het een complexe, maar innige liefdesrelatie. Voor mij is dat niet anders. Als jong meisje wist ik het al: dit is het. Ik verbaas me geregeld over mijn complete gebrek aan wereldburgerschap of gevoel voor avontuurlijkheid.

Het meest avontuurlijke wat ik laatst deed was, opgehitst door mijn collega, ’s middags tijdens de lunch iets anders bestellen dan mijn gebruikelijke omelet met feta, groene pepers, Turkse worst en rode ui, een enorme aanrader bij Fadi op het Noordereiland. Op advies van mijn Haagse collega bestelde ik de hamburger. Spijt als haren op mijn hoofd. Sindsdien ben ik weer dolgelukkig met mijn smeuïge omelet.

Rotterdammers zijn over het algemeen niet erg happig op verandering. Dat is best ironisch in een stad waar men prat gaat op pioniersschap. Toch is het echt zo. Generaties voor mij wilden niets van De Kuip weten, ik begreep er geen snars van waarom het Centraal Station tegen de vlakte moest en een Markthal: hemeltje lief, we hebben toch zeker al een markt.

Uiteindelijk gaat ook Rotterdam overstag, vaak nadat de rest van de wereld het heeft ontdekt (kijk ons eens pioniers zijn). Toch zit me iets dwars. Laatst zei iemand tegen me: “In Rotterdam heb je nu twee soort mensen. De mensen die blij zijn dat het goed gaat met Rotterdam, de toeristen, het nieuwe elan. De rest zijn de azijnpissers die geen verandering willen en overal tegen zijn. Jij hoort bij die laatste groep.”
Ik wist dat hij gelijk had. Ik ben er niet trots op, maar ik erger me inderdaad dood aan al die blije selfie-nemende Spanjaarden. Ik zag er laatst zelfs een met een Amsterdamtrui. Zo eentje met drie rode kruizen, echt. Het moet toch niet veel gekker worden?

Met mijn 28 jaar, nog vol dromen en mogelijkheden, ben ik nu dus al even zuur als een doorsnee jeneverslurpende bejaarde in een willekeurig bruin café. Zoals ik al zei, ik ben er niet trots op. Misschien is mijn liefde wel doorgeslagen naar bezitterigheid en moet ik gewoon leren delen?

Ik zeg het wel vaker: erkenning is de eerste stap naar verandering. Wie weet zijn er wel meer groepen dan twee. Ik begin bij deze de groep die weliswaar een pleurishekel heeft aan toeristen, maar vastbesloten is ze uiteindelijk in haar hart te sluiten. Al is het alleen maar omdat ik zo blij ben voor de florerende horeca, want waar moeten we anders die jenever drinken?

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.

Misschien vind je dit ook interessant

  • In memoriam Jan Oudenaarden: “Rotterdam is een geheugen verloren”

    • In Memoriam

    “Een betrokken Rotterdammer, waarvan je wil dat er meer zouden zijn.” Onlangs overleed Jan Oudenaarden, Rotterdammoloog, schrijver en ambassadeur van Rotterdam-Zuid. Vers Beton sprak vrienden en bekenden over zijn leven en nalatenschap.

  • Twee jaar na de White Lives Matter-projecties hebben de daders de politieke wind mee

    • Politiek

    Zes maanden cel eist het Openbaar Ministerie tegen de twee mannen die tijdens de jaarwisseling van 2022-2023 racistische leuzen op de Erasmusbrug projecteerden. Nigel van Schaik woonde de rechtszitting bij en ontdekte dat we anno 2025, met de PVV als grootste politieke partij, misschien wel moeten geloven aan een nieuwe werkelijkheid.

  • Niet lullen maar luisteren met filosoof Miriam Rasch

    • Kunst en Cultuur

    Filosoof Miriam Rasch vroeg zich af: wat betekent luisteren precies? Hoe luister je goed? Ze onderzocht het in haar boek Luisteroefeningen. Met een typisch Rotterdams klanklandschap op de achtergrond – een graafmachine, sirenes, optrekkende auto’s – pleit Rasch voor aandachtig luisteren, naar elkaar én naar de stad. “Als je al tien jaar in Rotterdam woont en je hebt nog nooit een racende auto gehoord, heb je dan wel echt een relatie met de stad?”

  • Alle artikelen

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam

  • Wil jij werken in het politieke hart van de gemeente Rotterdam voor de leukste fractie van het stadhuis, dan willen we graag met je kennismaken. GroenLinks staat voor een cultuur waarin iedereen zich welkom en thuis voelt, met oprechte aandacht voor de Rotterdammer en voor elkaar. We erkennen en waarderen ieders unieke achtergrond en we werken samen om Rotterdam groener, eerlijker en inclusiever te maken. We doen dat samen met een sterk en divers team van medewerkers en raadsleden.

  • De gemeenteraadsfractie van de Partij voor de Dieren in Rotterdam zoekt een
    bevlogen social media medewerker. Als lid van ons team krijg je de kans om met jouw creativiteit het verschil te maken. Jouw doel is om onze partij zo goed mogelijk te profileren op onze social media kanalen. Een baan in het hart van de Rotterdamse politiek waar je het verschil kunt maken voor dieren, natuur en het milieu.

  • Heb jij visie en zakelijk inzicht, en een groot hart voor muziek, Rotterdam en jong talent? Music Matters zoekt een directeur die richting geeft aan onze missie om jonge Rotterdammers via muziek te inspireren en te verbinden.

  • Bekijk alle vacatures