Ga naar de inhoud

Schrijver in de stad: Het is mooi geweest

De familie is geofferd op het altaar van fictie. 25.000 woorden zijn geschreven. Alle obsessies kwamen voorbij. En dus is het einde hier. Vincent Cardinaal is toe aan zijn laatste Schrijver in de stad.

Schrijver in de stad: uit
Schrijver in de stad: uit beeld: Tom Slegtenhorst

Ik ben op Zuid. Ik loop de bibliotheek van IJsselmonde in, ik heb tenslotte tijd te doden. Het is er rustig, alleen wat oude mannetjes die een krant doorbladeren. In een hoek staat een opmerkelijk apparaat. Het lijkt op het eerste oog een gokkast, en op het tweede lijkt het óók een gokkast. Ik wandel erheen en bestudeer het. Het is een heuse verhalenmachine. Een trek aan de hendel aan de zijkant en ja hoor – daar komt de eerste anekdote al via de koptelefoon tot je. Na een kwartier luisteren is het me duidelijk: het zijn aantekeningen uit het rauwe leven van bezoekers van de Pauluskerk. Mooie, soms sterke opsommingen van het leven op straat.

Het probleem met bovenstaande alinea – ik wás helemaal niet op Zuid. En dus ook niet in de bibliotheek van IJsselmonde. Ik zat aan mijn eigen eettafel in Rotterdam-Noord. Daar las ik in de Volkskrant een artikel over de verhalenmachine, zag de locatie en de eerste alinea van alweer een aflevering Schrijver in de stad was geboren. Het detail van de oude mannetjes was zo gevonden (zitten in elke bieb, herkent iedereen), en mijn weergave van de Pauluskerkverhalen was alleen maar buitenkant.

Al ken ik de binnenzijde ook wel. Toen ik nog woordvoerder was voor het project Rotterdam-Centraal kwam ik er geregeld. Broodjes afleveren die na een copieuze lunch van ProRail-hotemetoten waren blijven liggen, dat werk.
De eerste alinea van dit stuk is exemplarisch voor deze serie. De titel belooft ‘een schrijver in de stad’. En hoewel ik ontzettend veel in die stad te vinden ben, ben ik er geen enkele keer het afgelopen jaar speciaal voor de reeks op uitgetrokken. Sommige zaken verzon ik, andere zaken verbond ik met elkaar tot ze een nieuw, coherent geheel vormden. Groteske dingen en personages tekende ik letterlijk op, schijnbare onbenulligheden zoog ik uit mijn duim. Dit geldt zeker ook voor de reflecties op mijn eigen biografie, die het hart van de columns vormden. “You must sacrifice your family on the altar of fiction”, aldus schrijver David

Vann.
De serie bevatte verder alle obsessies die ik als schrijver met me meedraag – vaders & zonen, de valse verteller, de weerbarstige stad die naar niemand wenst te luisteren en de ‘wraak’ van de zonderling. En boven alles: hoe wij mensen er toch altijd maar in slagen om onze eigen gevangenissen te creëren. Een fenomeen dat ik tegelijk treurig en hilarisch vind. Al die zelfbenoemde titels, beroepen, zelfopgespelde medailles in combinatie met plekken waar mensen zich mee vereenzelvigen… het is misschien wel onze grootste tragiek, en niemand ontsnapt eraan.
 

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk. Je bent al lid vanaf € 7,50 per maand, de eerste maand lees je gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

  • Zonnebril, zonnebrand en acht Rotterdamse zomerboeken

    • Kunst en Cultuur

    Of je deze zomer nou op de Balkan zit of op je balkon: zonder boek geen vakantiegevoel. Vers Beton tipt daarom acht Rotterdamse zomerboeken. Van juicy roman tot eindeloos bladerboek en van feministisch zelfhulpboek tot zeemanskookboek.

  • Niemand weet of de strijd tegen drugs op Zuid echt werkt

    • Veiligheid

    Het Nationaal Programma Rotterdam Zuid bindt sinds 2019 de strijd aan met drugscriminaliteit, maar werkt de aanpak ook? Data-onderzoek levert geen eenduidig beeld op. Opvallend: IJsselmonde duikt steeds vaker op in de criminaliteitscijfers.

  • Activist Benji de Levie: “Juist Rotterdam moet zich uitspreken tegen de waanzin in Gaza”

    • Human interest

    Activist Benji de Levie zat ooit tweeëneenhalve maand in een Israëlische gevangenis. Hij maakt zich al bijna vijftig jaar hard voor de Palestijnse zaak. “Als je wegkijkt heb je een bepaalde schuld. Ik ga die niet dragen.”

  • Alle artikelen

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam

  • Eigen initiatief van bewoners vind je boeiend. Je helpt graag bewoners om hun buren (beter) te leren kennen en hun plannen om te zetten in concrete acties. Je werft nieuwe straten, geeft advies, keurt de aanvragen goed (en soms ook af) en houdt de uitvoering in de gaten. Je bent een ervaren en communicatieve communitybuilder die Rotterdammers en hun buren bij staat met raad en daad.

  • Jij weet met jouw spark en gevoel voor gastvrijheid onze bezoekers te betoveren en bezorgt iedereen graag een warm welkom. Je houdt van servicegericht werken en wilt graag bijdragen aan een goed kaartverkoopproces voor onze bezoekers.

  • Bekijk alle vacatures