Krakend en piepend waggelt het schijnbaar misvormde busje de smalle brug op. De bus past er nét op, zo smal is de brug. Onder ons raast het verkeer naar de snelweg. We kijken elkaar even bezorgd aan, maar de andere reizigers kijken niet op van hun mobiele telefoons. We dalen weer, op de rem. Het wagentje accelereert, remt, accelereert weer en komt uiteindelijk hortend en stotend tot stilstand bij de halte. We zijn in Rivium.
De Parkshuttle rijdt alsof er een beginnende bestuurder in zit die koppeling en rem nog niet weet te bedienen. Maar deze shuttlebus rijdt zonder chauffeur. Al jaren. Er rijdt zelfs niemand mee om in te grijpen als er iets misgaat. Het ding oogt wat buitenaards, misschien omdat de voorkant er precies hetzelfde uitziet als de achterkant. Er hoeft immers geen aparte voorkant op. De inrichting is ook symmetrisch: vier stoelen achterin, vier stoelen voorin, in het midden twee maal twee met de rug naar elkaar toe.
Zes shuttles zijn er in totaal. In de daluren rijden er drie, in de spits alle zes. Ze rijden vanuit station Kralingse Zoom naar de nieuwbouwwijk Fascinatio en dan, over de brug over de Abram van Rijckevorselweg, kantorenpark Rivium in. Daar doet de shuttle drie haltes aan, alvorens de tocht terug te ondernemen. De totale rit is 3,6 kilometer lang.
