In Rotterdam hoef je niet aan te komen met Shakespeare en Callas, maar Gabber aardt hier prima. Hoe low-culture is Rotterdam en hoe is dit verweven met de identiteit van de stad
Ondanks het feit dat we landelijk het hoogste bedrag per inwoner uitgeven aan kunst en cultuur, staat Rotterdam relatief laag op de cultuurkaart: de landelijke index van podiumkunsten, beeldende kunst, letteren en erfgoed. De gemeente doet er alles aan om van het imago van laag-culturele arbeidersstad af te komen, maar Rotterdammers moeten niks hebben van Maria Callas en Shakespeare, zo lijkt het. En misschien is dat juist de reden dat zoiets als Gabber hier ontstaat en niet in Groningen of Amsterdam.
Als we aan techno, rave, aussies en Rotterdam terror denken, denken we aan Gabber: een typisch low-culture fenomeen met Rotterdamse bodem. Hoe kenmerkend is het dat Gabber in Rotterdam is geboren? Is het de typisch Rotterdamse weerzin tegen ‘elitevermaak’? We vragen het Koen van Eijck, hoogleraar Kunst- en Cultuur aan de Erasmus Universiteit.
Studio Erasmus Gabberavond, met een minicollege van Koen van Eijck
Studio Erasmus staat deze editie geheel in het teken van Gabber, in het kader van ‘Rotterdam viert de stad’. De jeugdcultuur die in de jaren negentig opkwam en die tot ver over de grenzen aan populariteit won, is sterk gelinkt aan de sociale structuur en bevolking van de stad. Een echt Rotterdams product, zou je kunnen zeggen. Maar is dat ook zo en hoe komt dat?
Dinsdag 12 april, 20:00 uur, in de Rotterdamse Schouwburg
Nog geen reactie — begin de discussie!