Eigenlijk had het La Haine Art Festival in november plaats moeten vinden, vertelt organisator Malique Mohamud van Studio Narrative. Er brandt wierook op zijn kantoor in Oud-West, in verschillende hoeken slingeren kartonnen dozen en rollen met posters rond. “Het is een beetje uit de hand gelopen. We gingen van een filmvertoning met wat randprogrammering naar een kunstexpositie, drie soorten merguez, een talkshow, een afterparty…” Lachend: “Ik ben afgelopen maanden 8 kilo afgevallen.”
Zoals de naam doet vermoeden, is de kern van het festival wel altijd La Haine gebleven, de Franse succesfilm van Mathieu Kassovitz. De setting: een Parijse banlieue tijdens de rellen in de jaren negentig. De hoofdpersonen: drie vrienden uit drie verschillende etnische minderheidsgroepen. “Ik luisterde altijd naar hiphop, en op een gegeven moment ging je de films kijken die daarbij hoorden. Boyz n the Hood, Juice, Menace II Society. Maar dat waren allemaal films over Afro-Amerikanen, over Amerikaanse getto’s. La Haine was anders, kwam dichterbij. Dat had ook te maken met hoe het geschoten is: zwart-wit, rauw, haast documentair. Dat maakte het makkelijk om jezelf erin te herkennen.”
