Het eerste interview in een reeks van zeven met de schaduwwethouders van Vers Beton. Volgens Derk Loorbach (Decentralisatie en Sociale Zaken) is het collegebeleid te veel gericht op de korte termijn. Écht bijdragen aan fundamentele maatschappelijke veranderingen is er niet bij.

Boven: schaduwwethouder Derk Loorbach. Afbeelding door Jeroen Van de Ruit.
Al 2 reacties — discussieer mee!
Een schaduwredactie van VB lijkt me ook wel wat.
Ik wil er ook graag inzitten.
Sinds de p.c. met tekstverwerker bestaat, schrijf ik vrijwel iedere dag.
Heb twee boekjes geschreven. Een met columns en één geschiedenisboek.
Verder is er een boek over mijn vrouw en mij geschreven.
Ik heb ervaring als docent geschiedenis en biologie op het Basisonderwijs- MAVO-HAVO-VWO en maatschappijleer op de Bestuursacademie. Allemaal in Rotterdam.
Ook heb ik lesgegeven op het TVWO en de internationale schakelklassen.
Daarnaast heb ik bevoegdheden godsdienst (PC scholen) en staatsinrichting.
Verder ben ik medeoprichter van de grootste Rotterdamse politieke partij (al vier keer bijna éénderde van de stemmen) en heb negen jaar in de gemeenteraad gezeten, vier jaar in provinciale staten en vier jaar in de senaat.
Ik schijn toch ergens iets helemaal fout te doen, want mijn reacties worden soms gecensureerd en mijn stukjes liever niet geplaatst.
Als schaduwredacteur kan ik zoveel ervaring opdoen, dat ik niet meer gecensureerd word. Vandaar deze open sollicitatie.
`Je moet vroegtijdig zorgen voor stabiliteit in gezinnen, investeren in sociale economie, openbaar groen en aandacht hebben voor gezondheid. Dan gaan schoolprestaties omhoog en de schooluitval omlaag.` Ik mis eigen verantwoordelijkheid in het hele verhaal. De overheid kan maar zoveel, er moet ook veel van de mens zelf uit komen. Iedere jan-doedel kan een kind maken, maar niet iedereen kan zijn kind opvoeden, al bouw je een bomenpark voor de deur!
Er is de afgelopen jaren gigantisch bezuinigd, dus Rotterdam kreeg ook minder, dan kan je ook minder experimenteren. Daarbij ben ik puur Rotterdams, praat normaal, doe normaal. Niet lullen maar poetsen. Jongeren van nu, vragen eerst wat het verdient, dan hoeveel ze moeten werken en dan pas wat het werk is. Men wilt heel veel geld, met bar weinig te doen. Al zouden ze allen gezondeten, dan nog blijft geld nummer één.