Deze serie onderzoekt de veronderstelde typisch Rotterdamse aanpak in architectuur en stadsontwikkeling. Deel 3: hoe verhoudt de Rotterdamse Aanpak in de architectuur zich tot de leefbaarheid van de stad?
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek voor Rotterdam
We kunnen deze artikelen alleen maken dankzij onze leden. Lees onbeperkt alle artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.
Al 7 reacties — discussieer mee!
Veel te veel ‘ik’. Als voormalig dagbladjournalist opgevoed om de ikvorm zoveel mogelijk te vermijden. Zeker als je anderen interviewt. Alleen toegestaan in columns. Egocentrisme hoort waarschijnlijk bij deze tijd. En het verhaal is ook nog veel te lang voor een digitale site.
Dag Hans,
smaken verschillen, tijden veranderen. Je kunt ook stellen dat een artikel oprechter en transparanter wordt als het perspectief van de auteur wordt benoemd en meegenomen. Ik denk dat dat inderdaad meer van deze tijd is. Het is dus geen (overigens een zeer onaardige opmerking van je over de auteur) egocentrisme maar eerder een manier van open kaart spelen.
Ach jongens, ik speel gewoon volgens mijn regels. En volgens mij krijgen juist de geïnterviewden alle ruimte om hun statements te maken.
Zou het niet te lang zijn voor een analoge site? Heb je trouwens tips voor goede analoge sites? Ik hoor er vaak over, maar kan ze moeilijk vinden.
Ach, het interview was op zichzelf best goed. Maar ik stoor mij als oud-dagbladjournalist aan de ‘ikvorm’. Die kritiek had ik ook al bij sommige van mijn collega’s vroeger. Aardige opmerkingen moet je nooit als journalist hebben. Alleen als daartoe aanleiding is. Privé bewaar ik die voor mijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Ik ga ook niet doorslaan in scheldpartijen zoals veel te veel gebeurt op de sociale media. Gezonde (persoonlijke) kritiek moet kunnen. Daarmee ben ik opgegroeid. De ironie van Inge kan ik wel waarderen.
Ben het met Hans eens. Te lang en het gebruik van bronnen die mooi in het eigen straatje passen.
Ik erger me ook – niet alleen hier – aan dat extra benoemen van de arbeidereske achtergrond.
Over architectuur nog een zijsprong.
Er zijn architecten, die het functionele van hun gebouw absoluut niet zien en zelfs straatnaambordjes op “hun” gevel laten verwijderen.