Dit weekend viert Rotterdam de seksuele diversiteit tijdens de jaarlijkse Rotterdam Pride. Volgens Susanna Khouw helpt het labelen van mensen in de strijd voor emancipatie.
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek voor Rotterdam
Word in november en december lid met flinke korting. Je leest Vers Beton een jaar lang voor slechts €50. Help jij ons naar de 1500 abonnees?
Al één reactie — discussieer mee!
Ik zal wel weer weggezer worden als een hater maar waarom extra en vaak op flamboyante manier de aandacht zoeken? Dat het verwerpelijk is dat mensen omwille van hun levensstijl worden gediscrimineerd of uitgesloten mag duidlijk zijn maar het moge ook duidelijk zijn dat als men gelijkheid predikt men zich ook gelijk zou horen te gedragen en nu weet ik ook wel dat al dat theatrale een smaldeel betreft van deze ‘gemeenschap’ toch stuit het mij telkens weer tegen de borst. Net zo goed dat ik er geen behoefte aan heb om te zien bv hoe een man en vrouw elkaar aflebberen of soms naar mijn smaak te bloot paradeerd op de straten zo vind ik dat net zo onwenselijk als anderen dat doen.
Verder vind ik het not done hoe anders ‘geaardheid’ tegenwoordig steeds meer een modeverschijnsel schijnt te worden. Zelfs de labels krijgen nu een catchy klank. Homo is nu Gay, transseksueel is nu transgender.
Mensen die er meer traditioneel in staan en zeg maar op z’n Hollands vinden dat je normaal al gek genoeg bent worden meteen versleten als ouderwetse gekken.
Vooral als het gelovigen betreft komt bij deze abcdefg-gemeenschap zelf een militant kantje om de hoek kijken met de advocaten van het COC als eerste in het gelid.
Persoonlijk, heel ouderwets natuurlijk, ga ik uit van Gods Bijbelse plan echter houdt geen mens zich daaraan, ook ik niet!
En in plaats van te Biblebashen ga ik liever uit van het principe dat iedereen onvolmaakt is en weet als geen ander hoe moeilijk het is om je identiteit naar Gods wil over te geven. Pas dan kan er verandering komen. Zelfs geaardheid echter is dit ook in christelijke kringen het laatste taboe.
Ik erger mij kapot aan gelovigen die menen dat er niets ergers is dan sodomie (da’s een oude). Terwijl juist mannen en vrouwen die hun identiteit in Christus willen herscheppen juist de grootste strijd hebben. Niet alleen lichamelijk, emotioneel en geestelijk maar ook van velen in de maatschappij, gelovigen en andersdenkenden. Het is zelfs zo’n taboe dat zij die door hun overgave aan God en door transformatie door Zijn Geest veranderd zijn (niet genezen-het is geen ziekte). Hun mond niet te durven openen want uit de kast komen is iets maar uit de scene komen iets heel anders…