Ik stem voor. Zo, dat hoge woord is eruit.
Eigenlijk heb ik helemaal niets met referenda. Daarnaast erger ik me kapot aan het promofilmpje van Leefbaar Rotterdam vóór de woonvisie en frons ik mijn wenkbrauwen als een wethouder bij voorbaat op een lage opkomst rekent zodat er blijkbaar niets met de uitkomst van het referendum gedaan hoeft te worden. De vraag voor of tegen de Woonvisie is sowieso een simplificering van een buitengewoon veelzijdig vraagstuk.
Maar we mogen nou eenmaal stemmen. En aangezien de luidsprekerauto’s in mijn straat brullen dat er 20.000 woningen gesloopt worden, je een leuke prijs kan winnen als je een ‘tegen’-poster voor het raam hangt en de SP mijn brievenbus vult met een flyer op A3-formaat waarin staat te lezen dat “de wethouder liegt dat hij barst”, is er blijkbaar iets groots op komst.
Op de Facebookpagina Woonreferendum lees ik zelfs dat 40.000 mensen moeten verhuizen en duizenden mensen niet meer kunnen terugkeren naar hun eigen stad. Dit allemaal door de Woonvisie. Daarnaast schijnt Rotterdam een enorme groeipotentie te hebben. Deze wordt door de woonvisie geknakt voordat we de vruchten kunnen plukken omdat er tot 2030 slechts 16.000 woningen bijkomen.
