Deze week: De Hef is weer spic en span: de ‘rolopleggingen’ van de Koninginnebrug zijn vervangen en de Willemsbrug krijgt een nieuw likje verf. Toch pakken donkere wolken zich samen boven de Rotterdamse bruggen. Of bieden strikte regels uit Brussel juist nieuwe kansen?
Joost Eerdmans. Je betrapt hem niet vaak op lumineuze inzichten. Maar deze was in de roos. En met een perfecte timing.
Het was natuurlijk vooral een verdienste van de gemeentelijke nerds van de Afdeling bruggen en tunnels, maar onze wethouder van buitenruimte mocht het wereldkundig maken: de nieuwe Europese norm voor bruggen gaat ons klauwen met geld kosten.
Vanwege nieuwe regels uit Brussel moeten bruggen voldoen aan strengere normen voor belasting en veiligheid. Daarom is de Moerdijkbrug voortaan de norm voor alle bruggen in ons land. Dat heeft Brussel overigens niet letterlijk zo bepaald, maar het leek de Nederlandse Rijksoverheid wel een goede maatstaf: de Moerdijkbrug is de zwaarst belaste brug van Nederland en weerstaat de tirannie van het wegverkeer al sinds 1978.
Braafste jongetje van de klas
Wethouder Eerdmans spreekt van “een rigide vertaling van nieuwe Europese regelgeving”. Ik geef Joost groot gelijk. Waarom moet Nederland altijd het braafste jongetje van de klas zijn? De landen bezuiden de knoflookgrens interpreteren zo’n norm een stuk lichtzinniger. De ophaalbrug bij Mannekensvere en de Ponte Vecchio in Florence voldoen ook al vele generaties.
Rotterdam telt 987 bruggen en viaducten. De weg- en waterbouwers staan al handenwrijvend klaar op de kade. Zij rekenen echter buiten onze kordate wethouder. Eerdmans is niet van plan om alle stadsbruggen (“een wijkbrug in Nesselande”) te laten voldoen aan de Moerdijkbrugnorm. Dan kun je onze zuurverdiende belastingcenten net zo goed direct in de Maas pleuren: “Landelijk beslaat het een kapitaalvernietiging van zo’n vijf miljard euro. Alleen al voor Rotterdam gaat het voor de komende jaren om honderden miljoenen euro’s weggegooid geld.”
Eerdmans heeft persoonlijk bij minister Plasterk aangedrongen op een nieuwe Nederlandse norm voor stadsbruggen, “waarbij uiteraard de veiligheid van de weggebruikers niet in het geding komt.” Joost, je denkt ook aan alles! Een soepeler norm betekent niet dat we dadelijk massaal door het brugdek zakken.
Intussen zitten de scherpslijpers van Rijkswaterstaat niet stil. Ze vellen het ene na het andere doodvonnis over ’s lands trotse bruggen. Deze week maakte minister Schultz van Haegen bekend dat drie bruggen in de A27 compleet worden vervangen. Ook de majestueuze Merwedebrug zou rijp zijn voor de sloop. Haarscheurtjes net hersteld, geeft zo’n VVD-troela je alsnog de genadeklap. En wat te denken van de Keizersveerbrug? Deze bestaat nota bene uit hergebruikte brugdelen van de eerste Moerdijkbrug uit 1936. Had ook al de oorlog overleefd. Dat roemruchte staal verdient een derde (vierde?) leven!
Ik zie kansen voor Rotterdam! Al jaren wordt er gesteggeld over een derde en vierde stadsbrug. Die bruggen moeten de stad een enorme impuls geven, maar ze kosten teveel geld en minister Schultz wil niet dokken.
Zacht prijsje
Volgens mij komt er binnenkort een aantal prima tweedehands bruggen op de markt. Met de soepele Rotterdamse normen kunnen de A27-bruggen nog vele decennia mee. Onze wethouder hoeft ze alleen maar op de kop te tikken bij Rijkswaterstaat. Voor een zacht prijsje hebben we dan een brug van Kralingen naar Feijenoord, een brug van Schiemond naar de Waalhaven én een brug van Katendrecht naar Charlois. We maken van Rotterdam het bruggenweeshuis van Europa, de hoofdstad van brugrecycling! Goedkoop, efficiënt en nog duurzaam ook.
Tip: Mocht de nieuwe minister van linkse huize zijn, dan kun je afpingelen door in te spelen op het gevoel: “Rotterdam verleent asiel aan ontheemde bruggen”.
Ik wens Joost Eerdmans veel succes!
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Inloggen kan je hier. Als je nog geen account hebt meld je nu aan als supporter of maak hier een gratis reageerdersaccount aan.