Priscilla’s zoektocht naar een andere woning in Rotterdam lijkt een verbeten missie in een waanzinnige woningmarkt te worden. Waar is dat huis waar ze fijn met vriend en dochter kan wonen? In deze serie onderzoekt zij de ontwikkelingen, alternatieven en haar persoonlijke overwegingen.
Deel 1: wachten is geen optie.
Met de groeiende populariteit van Rotterdam neemt het woningaanbod af. Eén blik op de kaart van Funda leert dat er onder de twee ton weinig te koop is in Rotterdam Centrum, Noord, West, Kralingen en Hillegersberg. Ook op Zuid stijgen de huizenprijzen en loopt de verkoop op. Door de nieuwe Woningwet zijn de woningcorporaties er niet meer voor de middeninkomens. De huurprijzen in de vrije sector zijn abnormaal hoog.
Al 25 reacties — discussieer mee!
Ik snap de frustratie. in mijn directe omgeving is vorige week aangetoond dat Amsterdammers inderdaad met dikke beurzen zwaaien als ze een woning komen kopen.. Vervelend voor de doorstromers uit de stad, maar voor onze vrienden wel erg fijn bij het kopen van hun huis elders hier in de stad. Ook wij zitten als bezitters van een benedenwoning met tuin in Noord en met een toenemend volume aan kinderen al te dagdromen over het ‘Haus am See’ dat we straks zouden kunnen kopen dankzij de Amsterdammers..
Maar volgens mij hoeven jullie ook niet somber te zijn: als Rotterdammer met gevoel voor stedenbouw en architectuur zit je in de absolute voorhoede in de zoektocht naar toekomstig hippe wijken en huizen.. Je hebt het over Middelburg, maar ook in Schiedam en Vlaardingen zijn de Amsterdammers nog lang niet aanbeland…
Ander idee: benader woningcorporaties met de vraag of zij panden willen verkopen. Vanuit de Woonvisie hebben veel corporaties de verplichting panden die geschikt zijn (of kunnen worden gemaakt) voor gezinnen, beschikbaar te stellen aan gezinnen (via verkoop of huur). Wij wonen zelf in een oud-huurwoning van Vestia die we hebben opgeknapt (en dat was wel nodig ook, menig woningcorporatie is niet zo happig op onderhoud van haar bezit). Twee vliegen in een klap: verbeterde status van de woning (beter voor de straat) en een blij gezin!
Goed dat je hier aandacht aan besteedt, Priscilla. Ik hoor het van heel veel mensen in mijn omgeving, en dat zijn zeker niet de armsten van de stad. Wijzelf hebben op tijd gekocht zeven jaar geleden (op mijn 35e), dus wij zitten goed.
Voor mij is de vraag: hoe heeft de woningmarkt toch zo’n speculatieve markt kunnen worden, waar je niet betaalt voor stenen en locatie, maar voor wat de gek erom geeft. En wat doe je eraan?
Heel herkenbaar, ik heb ook nauwelijks opties.
Ik ben alleenstaand en verdien 2900 bruto per maand. Je zou denken dat je daarmee wel een woning moet kunnen vinden, maar dat blijkt moeilijk. De hoogte van de hypotheek die ik zou kunnen krijgen is geen probleem. Ik zie zat woningen van rond de 130.000 waar ik graag zou wonen, soms nog goedkoper. Helaas mag ik nog geen garagebox kopen, want ik heb een restschuld door verkoop van mijn vorige woning. Ik kocht die voor 83.500 en verkocht hem in de crisis voor 80.000 euro. Alle verbouwingskosten meegerekend – en het herstel van de woning nadat mijn huurders de onder de leegstandswet verhuurde woning hadden uitgewoond – legde ik uiteindelijk zo’n 18.000 euro toe op het huis. Het grootste deel daarvan was uit spaargeld, maar helaas hield ik een restschuld over van 7500 euro. Je mag geen cent te veel lenen, dus dat betekent dat je dan geen spaargeld meer hebt. Zonder spaargeld kun je geen kosten koper betalen, dus dat betekent dat kopen de komende jaren is uitgesloten. Met het snelste aflosschema, betekent dat dat ik officieel pas in december 2019 klaar ben met aflossen en dan kan gaan sparen. Tegen die tijd zijn de woningen waarschijnlijk weer zo veel duurder dat ik eerst een 10.000 euro zal moeten sparen, terwijl ik in een dure huurwoning woon in plaats van in een betaalbare koopwoning. (In de praktijk los ik sneller af hoor, maar hoe dan ook is het scheef dat ik extra duur moet huren terwijl ik in een koophuis minder kwijt zou zijn aan woonlasten en dus sneller zou kunnen aflossen en sparen.)
Ik verdien te veel voor sociale huur, maar mag nog wel kijken naar pluswonen, dus de top van de sociale huur. Ik wil niet al te ver van het centrum, waar ik werk, want ik heb geen auto en wil die ook niet. Deels uit principe, deels vanwege gezondheid. Om dezelfde reden wil ik liever niet met het OV naar mijn werk, ik haat die drukte en herrie, maar ik heb mijn beweging ook nodig om mijn rug los te houden en mijn longen in conditie te houden. Ik heb astma, dus wonen langs een weg met veel autoverkeer is geen optie. Ik heb gemiddeld zo’n 15 a 20 sessies fysiotherapie per jaar vanwege verschillende klachten aan onder andere rug en knieën, dus driehoog zonder lift wonen wil ik niet meer. Ik heb al vaak genoeg mijn buren moeten vragen boodschappen naar boven te brengen of een tas in de kelder moeten zetten en dan overpakken in acht kleine tasjes die ik in vier keer naar boven kon dragen. Dat voelt gewoon als een enorme belemmering en heeft behoorlijk wat invloed op mijn levensgeluk. Maar als ik kijk naar de woningen die aan mijn eisen voldoen op Woonnet Rijnmond, op de begane grond of eerste verdieping of met een lift, in de voor mij toegestane prijsklasse, zijn dat zonder uitzondering woningen voor 55+-ers. Kortom, daar moet ik nog een jaar of 22 voor wachten.
Dan maar buiten Woonnet om. Ook daar is vrijwel geen keuze. De sociale huur houdt op bij 711 euro per maand. Hoewel ik een woning tot 800 acceptabel vind, mag dat niet. Ik zag een leuke woning in De Esch, een van de weinige plekken waar je betaalbaar kunt huren zonder constant in de smog te zitten of in een uit elkaar vallend krot driehoog achter zonder verwarming, voor 780 euro per maand. Volgens mijn begroting houd ik na aftrek van alle vaste lasten 700 euro over van mijn vaste salaris om van te leven, wat me toch wel heel ruim lijkt. Maar dat mag niet, want volgens de regels van de verhuurder moet je vier keer bruto de huur verdienen, dus mag ik maar tot 725 huren. Naast mijn werk ben ik overigens nog begonnen als ZZP’er, maar dat telt natuurlijk niet mee, want dat is pas sinds december.
Ik ga natuurlijk versneld aflossen en ga daarna sparen als een malle, zodat ik over een paar jaar geen last meer heb van alle regeltjes, maar ondertussen wil ik toch eerst verhuizen omdat ik nu in een huurhuis zit van een echte ouderwetse huisjesmelker, schots en scheef, waar ik op eigen kosten de motor van de cv-ketel al heb moeten laten vervangen, met doorroestende leidingen, een asbestbevattende schoorsteen die op instorten staat, stukken muur die spontaan naar beneden vallen, regen die over de binnenkant van het raam loopt en nul komma nul isolatie. (Mocht je de naam Feisis beheer ooit tegenkomen bij een woning, hard wegrennen want hij schijnt zo met al zijn huizen om te gaan). Ik ben inmiddels gewend aan een temperatuur van onder de 18 graden, om niet failliet te gaan aan stookkosten, maar met een gezin met zes kinderen onder me, een studentenhuis naast me en een racebaan voor de deur is het niet echt lekker rustig wonen, laat staan fijn thuis werken.
De enige andere optie is dan nog om te huren van een particulier, via de Leegstandswet, maar dan is het maar de vraag hoe lang je er kunt blijven. Door omstandigheden wordt dit al mijn vierde verhuizing in vijf jaar. Mijn leven voelt ondertussen als een reizend circus en ik zou nu graag eens een plek vinden waar ik me even thuis kan voelen en tot rust kan komen. Het was de bedoeling dat mijn huidige woning dat zou zijn, maar dat was dus een tegenvaller. Het lijkt er helaas op dat het de komende jaren niet beter zal worden. Verhuizen is duur en ik heb er ondertussen de energie ook gewoon niet meer voor. Het verhuizen zelf stelt niet veel voor en is een routineklus geworden, maar proberen van een huis een thuis te maken, steeds weer wennen, geld en tijd investeren in iets wat niet van jou is, in de wetenschap dat iemand die jou laat barsten als er wat mis is met het huis van iedere verbetering profiteert, dat is gewoon kut.
Mijn opties zijn nu dus: in een gevaarlijk krot blijven wonen, weer iets tijdelijks, eigenlijk te ver weg gaan wonen en dan toch maar het OV of een auto (ook tijdelijk), ergens gaan wonen waar ik verplicht ben mijn boodschappen door Albert te laten bezorgen of mijn buren steeds lastig te vallen, of tegen mijn zin in met iemand gaan samenwonen. Of hopen op een wonder en die ene passende woning op Woonnet vinden waar je ook onder de 55 in mag.
Hoi Priscilla,
Ik zag jou bij de bijeenkomst van het Woongenootschap, helaas ging je eerder weg waardoor ik je geen hand kon schudden als mede-Vers-Betonner 🙂
Ook ik kwam daar terecht in mijn zoektocht naar een huis. Voor mij is ook het ZZP’er zijn (moeilijk met hypotheek) een knelpunt. Je hebt een huis nodig waar je zelf, je partner, een of eventueel twee kinderen in kunnen én waar nog ruimte overblijft voor een werkplek. Maar een ZZP’er is voor een hypotheekverstrekker een grote rode vlag, dus veel financiële ruimte krijg je niet. Terwijl je meer geld nodig hebt om überhaupt een woning te vinden die groot genoeg is om in te kunnen wonen én werken. (En oh wee als je gestudeerd hebt, want een studieschuld wordt onevenredig zwaar bestraft.)
Daarnaast, en eigenlijk nog belangrijker, heb ik recent een ongeluk gehad waardoor ik veel minder mobiel ben geworden en juist voor mij wonen in de stad/nabij OV extra belangrijk is geworden omdat mijn beweegruimte klein is. Vanwege dezelfde reden wil ik daarom een woning op één etage/gelijkvloers (trappen lopen gaat nu nog, maar zal in de toekomst steeds moeilijker worden), en als de woning zich niet op de begane grond bevindt moet er een lift aanwezig zijn.
Rara waar ik op uitkom tijdens het zoeken in Rotterdam? Helemaal nergens inderdaad 🙂 Ik voel me als betrokken Rotterdammer die haar werkkring, sociale kring en hart in het centrum van de stad heeft en ondanks tegenslagen hard werkt om een nieuwe weg te vinden in haar leven in feite de stad uitgeduwd. Ook ik ben, zoveel mogelijk met open blik, ‘buiten de stad’/op Zuid gaan kijken, maar bijvoorbeeld de nieuw te realiseren appartementen/lofts op Zuid (Het Zuider) beginnen bij 150.000 euro, dan heb je een casco stekje van 50m2 en ben ik altijd ver weg van waar ik werk/wil/moet zijn. Dat is voor een mobiel/gezond persoon al een drempel, voor mij nog een beetje extra.
Ik ben benieuwd naar je zoektocht, en als je een keer wilt sparren/ervaringen delen hoor ik het graag 🙂
Kom eens in Overschie kijken!!!!
Is echt niet zo luchtvervuild als sommigen denken.
1- open website / facebookpagina
2- zoek 10 a 20 personen in gelijke situatie
3- werk samen en vorm kopersclub
4- benader gemeente / ontwikkelaar
5- bouw een gebouw voor deze 20 personen / gezinnen
Bouwen is niet alleen voor professionals. Voorkom hoge winstafroming. Bouwkosten zijn een fractie van von-prijzen. Laat je door banken, makelaars en ontwikkelaars niet uit elkaar spelen of verlokken tot tegen elkaar bieden. Vorm een blok.
Allemaal voor een dubbeltje in het centrum willen zitten zeker? Als we de cijfers, de feiten dus, erbij pakken is Rotterdam goedkoper dan de rest van de Randstad, de Brabantse stedenrij en Nijmegen. Met een modaal inkomen en een beetje spaargeld is een hypotheek van 2 ton haalbaar. En voor dat geld is er genoeg te krijgen. Nee, misschien niet in het centrum, Kralingen en het Oude Noorden. Maar kijk vooral eens verder. Ik ben zelf terechtgekomen op de Kop van Zuid. Op Zuid! Nooit gedacht dat het zo ver zou komen. Maar ik woon hier prima en goedkoop en ook nog eens nieuwbouw.
Ja, eens met jullie dat het lastig is om zonder vast contract een hypotheek te krijgen (hier nog een). Maar met 3 stabiele jaarinkomens krijgt iedereen een hypotheek. Die regels zijn soepeler geworden. En zonder spaargeld geen hypotheek, lijkt me volledig terecht. We willen niet opnieuw een bankencrisis. Sparen zul je. Zijn we calvinistische Hollanders of niet?!
Natuurlijk zijn er uitzonderingen, wannabe zzp’ers, mensen met restschulden, enorme studieschulden etc. Maar voor de modale, hardwerkende Rotterdammer, zeg maar 95% van de woningzoekenden, is een huis kopen gewoon haalbaar. Nog wel. En gelukkig blijft Rotterdam fors bouwen (zie Wijhaven). Dus die Amsterdamse praktijken blijven hopelijk nog even achterwege.
En dan hebben we ook nog eens geluk dat de RET een zeer degelijk OV-netwerk in onze stad heeft liggen. Plus Rotterdam is autostad bij uitstek met parkeerplaatsen everywhere.
Dat van die Amsterdamse investeerders komt me griezelig bekend voor. Wij kregen vanuit het niks (we hebben geen verkoopplannen) een brief van een Amsterdamse investeerder met de mededeling dat ‘ons pand hun belangstelling had gewekt’. Ze willen het wel kopen zonder tussenkomst van een makelaar tegen de marktconforme prijs. Als doekje voor het bloeden mogen we dan wel in ons huis blijven wonen, maar dan als huurder. Ik vind het eerlijk gezegd hondsbrutaal. Wij willen graag zelf bepalen wanneer en aan wie we ons huis verkopen. En als het zover ik dan zeker niet aan een Amsterdamse investeerder! Ik ben benieuwd hoe grootschalig deze ronselactie van Amsterdamse investeerders is die ook al beslag proberen te leggen op huizen die nog niet eens in de verkoop staan.
Ik wil heel graag naar Overschie, helaas geen betaalbaar huurhuis te vinden…
Oost heeft redelijk veel woningen te koop (Ommoord, Zevenkamp, Lage Land).
En prima openbaar vervoer.
Hoe kom je erbij dat 95% van de woningzoekenden een baan heeft en modaal verdient?
En dan de vraag: wat als je dus zoals veel mensen van mijn generatie een restschuld hebt en/of startende ondernemer bent?
En nee, ik wil niet voor een dubbeltje in het centrum, ik wil bij voorkeur naar Overschie of Schiebroek, of Oud-Charlois. Ik mag huren in de particuliere sector tot 725 euro per maand (ik wil best meer betalen, maar dat mag niet op grond van mijn inkomen). Ben dolbenieuwd naar je tips.
http://www.rijnmond.nl/nieuws/152509/Honderden-nieuwe-huizen-in-Katendrecht
Voor iedere doelgroep heel veel huizen. Op Katendrecht. Zonder sloop. We mogen als Rotterdammers in onze handjes knijpen met zo’n woonvisie en wethouder!
*We mogen als Rotterdammers in onze handjes knijpen met zo’n woonvisie en wethouder!*
Is dat sarcastisch bedoeld of meen je het echt?
Tof idee! Wordt dit vaak gedaan?
Nieuwbouw met een collectief ín Rotterdam is bijna niet meer te doen. Er zijn weinig kavels over en als je er een hebt gevonden, dan ben je (ook daar) niet de enige.
Bij de herbestemming CPO-route (ik overweeg ‘m zelf inmiddels niet meer) ben je eveneens niet alleen. Er zijn inmiddels al ca. 10 CPO-groepen actief (lees: bekend bij de gemeente) en het aanbod vanuit de gemeente is heel beperkt.
Je kiest -anders gezegd- voor een CPO omdat het je een leuk of uitdagend project lijkt, maar inmiddels niet omdat het een bereikbaar alternatief is voor funda.
Maakt dat uit?
Met 10 zzp ‘paren’ die elk 1,6 ton kunnen lenen, zit je 1,6 miljoen. Daar kun je leuke dingen mee doen.
En zelf doen scheelt enorm. Bouwkosten per vierkante meter circa 1000 euro(?). Leg dat eens naast die 3500 euro die nu wordt betaald voor een woning.
Ja, dat maakt uit. Wat nieuw is, is lastig. Wat vaker gebeurt, kan eenvoudig. Ik ben daarom ook erg benieuwd, want het fenomeen an sich vind ik heel interessant.
Dit wordt vaker gedaan! Collectief Particulier Opdrachtgeverschap, oftewel een CPO’tje, heet het dan. Het bestaat in verschillende vormen, zowel renovatie als nieuwbouw. Het Wallisblok in Spangen en De Omscholing in West zijn er allebei voorbeelden van.
Dank! Ik was laatst in de Omscholing. Knap stukkie bouwwerk. Zijn er ook bureaus die dit actief mogelijk maken? Dus met een land/stadskaart met daarop mogelijke CPO-projecten, aantal benodigde inschrijvers, etc?
De gemeente heeft het programma Zelfbouw met inderdaad een kaart met vrije kavels en klushuizen/gebouwen in Rotterdam: http://www.pakjeruimte.nl/zelfbouw
Daarnaast begeleid Urbannerdam kopersgroepen en zelfbouwers die samen willen bouwen: http://www.urbannerdam.nl/ Zij hebben daar veel ervaring in.
Dank. Dit verduidelijkt veel.
Twintig jaar geleden verhuisde ik naar een huurwoning tegenover de Peperklip op de nog grotendeels kale Kop van Zuid. De meeste mensen, en vooral de Rotterdammers, verklaarden me voor gek. Twee jaar erna kocht ik een nieuwbouwwoning in de wijk Stadstuinen op de Kop van Zuid. De eerste tijd waren de voorzieningen niet fantastisch maar dat werd met de jaren beter. Zoals een tramhalte aan het einde van de straat met overdag elke 5 minuten een tram die je in 10 minuten naar CS brengt. En een winkelcentrum met 3 supermarkten en een HEMA. Niet gek dus dat het huis in een aantal jaren flink meer waard werd. Elf jaar geleden kocht ik een nieuwbouwhuis op Katendrecht. Op zijn best vonden mensen in mijn omgeving deze keuze ‘avontuurlijk’. En, eerlijk gezegd, het was soms ook spannend. Zo was er vlak voor mijn verhuizing nog een avondklok voor hangjongeren en de kennismakingsgesprekken op de lokale basisscholen stemden ook nog niet meteen vrolijk. Als ik nu vertel dat ik op Katendrecht woon, zijn de reacties wel heel anders. ‘Geluksvogel’ is wel zo’n beetje de samenvatting. Wat probeer ik hiermee nu te zeggen? Ik denk dat het loont om, zeker bij je eerste huis, te kijken naar gebieden die aan het begin van hun ontwikkeling staan. En in te gaan tegen wat ‘men’ vindt van een buurt of wijk. Kijk naar wat het kan worden in plaats van wat er al is. Verdiep je in de toekomstplannen van een buurt. Wat gaat er gesloopt of gebouwd worden? Hoe zit het met plannen voor OV en wegen? Daarbij helpt het als je samen met gelijkgestemde mensen het avontuur aangaat. Gezamenlijk een blok nieuwbouw of renovatiehuizen betrekken schept een band en zorgt ervoor dat je je snel thuis gaat voelen. Ik vond het zelf juist leuk dat niet alles al klaar en af was, dat alles nog moest groeien. En dat je dus soms nog invloed had. Dus, ik wens mensen op zoek naar een betaalbaar koophuis het inzicht en het lef om voorbij de standaard checklists te denken.
Ik zat ook in een CPO, inmiddels bestaat het niet meer. Alle opties zijn te snel vergeven aan partijen die zoiets al eerder gedaan hebben en trek je alsnog aan t kortste eind… gewoon ff op een houtje bijten of alsnog naar Ommoord.
Ook wij hebben vorige maand een brief van Damborg door de bus gekregen. Ik dacht nota bene in het ruige Westen (BoTu) van Rotterdam te wonen en had een dergelijk ‘aanbod’ niet verwacht! Wij zitten hier prima hoor!