Wekelijks schotelt De Beste Stuurlui prikkelende gespreksstof voor bij de vrijmibo voor. Er was weer eens veel ophef over posters in Rotterdam. Awais Hassan pleit voor vrijheid, ondanks de ongeloofwaardige boodschapper.
Het is complex. Meer dan complex. Het is conflicterend. Het is hart tegen hart. Het schuurt de liefde. Het scheurt je ziel. Je voelt je slecht terwijl je doet wat goed is. Je voelt je een verrader, terwijl je trouw bent aan jezelf.
Kun je het je voorstellen hoe moeilijk het is om aan je ouders te vertellen dat je een andere richting op gaat dan zij voor jou hadden voorzien, terwijl je tegelijkertijd hun goedkeuring wil? Kun je het je voorstellen dat je maag een steen wordt die je laat zinken door de vloer als je ouders je vriendin afwijzen?
Hoeveel kinderen – van alle culturen – is al jong geleerd om bepaalde mensen bij voorbaat uit te sluiten omdat ‘onze mensen trouwen met onze mensen’? Hoeveel stiekeme liefdes op scholen zijn vertrapt door dit dogma zodra het een beetje serieus werd?
En stel je eens voor hoe complex het is voor ouders die vanuit hun achtergrond en levenservaring ook maar het beste menen voor hun kind? Hoe onzeker zij zich voelen om hun kind los te laten in een maatschappij die hen voortdurend afwijst?
Hoe het voor hen voelt als hun weinige houvast – religie/cultuur/sekte/kaste/ras/klasse – in al deze onzekerheid geen houvast meer biedt?
Sommige jongens en meisjes groeien op en verteren deze interne conflicten, gaan naar het land van herkomst, of een partycentrum op een industrieterrein, en trouwen groots tot ultieme blijdschap van hun ouders. Anderen slikken het niet en confronteren hun ouders. Soms valt het mee, maar vaak blijft de teleurstelling hangen als een grote grijze donderwolk en schicht het van tijd tot tijd ongemakkelijke situaties.
Nu hangt de stad vol met posters, die heel stereotype en prikkelend bedoeld zijn. Er is terechte kritiek op de boodschapper, een Leefbaar-wethouder, die vooral weer een stok lijkt te hebben gevonden om moslims mee te slaan. Desalniettemin: de boodschap staat. In Nederland kies je je partner zelf. Het is goed dat meisjes (in dit geval) weten dat als ze er niet uitkomen, ze zich in woord en in daad gesteund weten door Femmes for Freedom en Dona Daria: organisaties gerund door vrouwen met een moslim achtergrond.
De giftigheid van de dag – de islamofobe en racistische tijdsgeest – is geen vruchtbare grond voor interculturele relaties. Het is een schande dat juist in een stad met zoveel verscheidenheid interculturele relaties niet vanzelfsprekend zijn. Dit zegt alles over hoe wij samenleven; beter gezegd hoe beperkt samen wij leven.
En het zijn juist al die jonge mensen die de moed bij elkaar schrapen om muren te slechten die soms hoger reiken dan de godsdienstige hemel, die ervoor gaan zorgen dat we samen gaan leven. Daarom verdient iedereen die kiest voor de liefde alle steun van ons. Hoe ongeloofwaardig de boodschapper in dit geval ook is.
maar desondanks vind ik het geen slechte campagne omdat het wel het bewustzijn daarvan verhoogt
ik word een beetje murw van al dat geklaag van Leefbaar over zichzelf als slachtoffer, het is een complex punt, relaties in relatie tot familie en achtergronden daarvan, dat blijft niet beperkt tot moslims en joodse mensen, maar betreft alle culturen en seksen, inclusief de Nederlande, en mannen, en niet alleen jonge vrouwen van andere dan oer-Hollandse komaf
Mee eens. Leefbaar heeft het altijd en eeuwig alleen maar over moslims. Daarom komt iets dat vast goed bedoeld is, niet goed over. En heeft het dus uiteindelijk waarschijnlijk een tegenovergesteld effect. Het geld van die posters had dus beter gebruikt kunnen worden.
Of dat zo is weet ik niet. Ik denk wel dat Leefbaar geen bijdrage levert door zichzelf zo te profileren als slachtoffer van de door hen verfoeide linkse partijen, ik vind dat dit er niets mee te maken heeft. In alle culturen, inclusief de Nederlandse, kan je weerstand tegen komen in zake partnerlkeuze. Hoewel dat niet altijd gepaard gaat met eerwraak, wat de rechtvaardiging ervan is deze campagne te richten op een bepaalde doelgroep van jonge vrouwen, is dat net zo goed een probleem. het heeft mij aan het denken gezet, wat ik goed vind, maar ik denk niet dat het juist is dat Leefbaar de campagne naar zichzelf toetrekt, het is en blijft een initiatief van de gemeente en een probleem dat zich in allerlei geledingen van de samenleving kan voordoen, met of zonder eerwraak.
Hadden we allemaal maar wat meer van de vader van Ajouad el Miloudi, dan was het prettig vertoeven in deze wereld.
De schrijver is het eens met de poster en de boodschap, maar veroordeelt de boodschapper, omdat die dit soort posters maakt. Een andere onderbouwing om Leefbaar als ‘ongeloofwaardig’ hier neer te zetten lees ik niet terug in het artikel. Lekker makkelijk om zo te veroordelen en te wijzen: wij zijn goed en Leefbaar is fout. Omdat het nou eenmaal zo is. Goh wat is die teneur toch weer sprekend voor semi-intellectuelen die zichzelf boven de menselijke oer-instincten wanen: die oprecht durven te stellen niet in een wij-zij mentaliteit te handelen, en blind zijn voor het onderscheid dat ze zelf maken.
Een kennis van me heeft als docent op een grote Rotterdamse scholengemeenschap de ellende van gedwongen huwelijken meegemaakt.
Meisjes die niet op vakantie durfden uit angst uitgehuwelijkt te worden of die na de vakantie (ouder dan zestien jaar) van hun kersverse echtgenoot (meegekomen) niet meer naar school mochten.
Meisjes die zowat ieder uur van de dag door mannelijke familieleden gecontroleerd werden en die niet mee gingen met werkweek of andere uitjes. Die hun huiswerk altijd tiptop in orde hadden, omdat ze niet net als hun broertjes en neefjes op straat mochten spelen en dus niets anders te doen hadden.
Die kennis is het helemaal eens met de teneur van die poster.
Oordeelt hij nou vanuit zijn ervaring of uit een vooroordeel?
Nog iets: Als hij nu bezwaar maakt tegen deze behandeling van meisjes. Is hij dan islamofoob en racist?
Misschien een iets te beperkt beeld, meneer Ronald? Zou kunnen.
Die kennis van me heeft vele onderwijsbevoegdheden, waarom één voor godsdienst (op pc. scholen)
Hij kan zijn bezwaren altijd ondebouwen door b.v. te verwijzen naar de bronnen (Koran en Bijbel b.v.)
Hij is docent geweest op zowel het HBO, TVWO,VWO,HAVO, MAVO en BO.
Hij heeft daar vele ervaringen opgedaan en oordeelt vanuit die ervaringen.
In zijn klassen hebben negen latere (deel)gemeenteraadsleden gezeten, waaronder slechts één van LR (nu zelf docente) de rest Peveda. Zelfs de AD columnist Hanina Arajai, die meent dat iedereen moslim moet worden, vindt hem een docent waar ze veel van heft geleerd (interview NRC maart 2009)
Maar inderdaad heeft hij één slecht oog, vandaar dat beperkte beeld, denk ik.
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Inloggen kan je hier. Als je nog geen account hebt meld je nu aan als supporter of maak hier een gratis reageerdersaccount aan.