Wat van ver komt, is lekker. En als er iets van bizar ver komt, dan is het wel het naderende kampioenschap van Feyenoord. Clubkenner Frank Fabian van Keeren diept daarom nog Ć©Ć©n keer de ergste momenten op, zodat de titel zondag nĆ³g zoeter smaakt.
Feyenoord kan komende zondag eindelijk weer kampioen van Nederland worden. Sinds het vorige kampioenschap, in 1999, legde de club een lijdensweg af vol sportieve, financiĆ«le en bestuurlijke dieptepunten, waar de meeste supporters liever niet aan herinnerd worden.Ā Maar wie het zuur heeft geproefd, smaakt het zoet extra goed! Daarom zet Vers Beton de dertien diepste dalen sinds de laatste titel in 1999 op een rij, zodat iedereen begrijpt hoe bijzonder dit kampioenschap is.
Al 3 reacties ā discussieer mee!
Ja er zijn genoeg dieptepunten geweest de afgelopen 18 jaar. De puinhopen van Gullit zijn niet te ontkennen, maar laten we niet vergeten dat een jaar eerder nog een grote prijs gepakt werd: de UEFA Cup. Dat heeft tot nu toe geen Nederlandse ploeg ze nagedaan. Ook het paniekbeleid in 2008, toen er een kar pensionado’s werd aangeleverd om maar even die titel te pakken was rampzalig. Maar als je het vanaf een positief perspectief bekijkt (wat ik liever doe), zie ik een club die na een flink aantal jaar wanbestuur het roer het omgegooid en daar nu de vruchten van plukt.
De titel komt namelijk niet uit de lucht vallen. Feyenoord was er al 2 keer dichtbij in de laatste 5 jaar. Feyenoord heeft na 2008, zij het verplicht, op de centen gezeten en zich gefocust op hun eigen talent. De jeugdopleiding van Feyenoord wordt inmiddels net zo geroemd als die van Ajax. Die jonge knapen hebben het elftal tot 2 seizoenen geleden op de been gehouden en zelfs vooruit gebracht. Wijnaldum is inmiddels een ster in Liverpool. De Vrij speelt in de Serie A, Martins Indi in Portugal.
Ook op technisch en tactisch vlak heeft Feyenoord een andere wind laten waaien. Trainer Koeman durfde af te stappen van het in Nederland heilige, maar internationaal afgedankte, 4-3-3 systeem en ging 5-4-2 spelen. Een tactiek die ze bijna de titel opleverde. Een jaar later probeerde trainer Louis van Gaal hetzelfde in het WK. Met een Nederlands Elftal met hoog Feyenoord gehalte werd de halve finale bereikt, iets wat weinigen verwacht hadden. Inmiddels staan de pupillen van Koeman aan het roer en voetbalt Feyenoord, in tegenstelling tot veel Nederlandse clubs, volwassen en zakelijk. Misschien niet altijd attractief, zoals het evangelie van Cruijf verkondigd, maar wel succesvol. Zie ook de gemiddelde wedstrijd in de Champions League of de Premier League.
De eigen jeugd werd de afgelopen seizoenen verkocht en de vruchten van 8 jaar goed beleid (waarvoor dank, Gudde, van Geel en consorten) konden worden geplukt. Er kon worden geĆÆnvesteerd en in tegenstelling tot Ajax, dat de neiging heeft blind op de talentvolle, maar onervaren jeugd te bouwen, werden elftallen gesmeed met een goede mix van talent en ervaring. Een Botteghin bijvoorbeeld, of een El Ahmadi, is zo belangrijk voor de stabiliteit die we afgelopen seizoen in dit Feyenoord hebben teruggezien. Jongens die alles al gezien hebben, die niet zo snel ergens van schrikken en een elftal vuur kunnen geven wanneer de twijfel toeslaat bij de jonkies. Dat maakte dit jaar het verschil tussen het frivole Ajax en het teleurstellende PSV (dat op papier toch de beste selectie had).
Vooruitkijkend naar volgend seizoen ben ik des te meer hoopvol dat Feyenoord de lijn voorzet. Kongolo, Karsdorp, El Ahmadi, Vilhena, zomaar 4 basisspelers die hun contracten verlengd hebben. Jorgensen heeft volmondig aangegeven te blijven. Dit bedoel ik met goed beleid. Wanneer de internationale voetbalgrootmachten aan de deur staan om talentjes te kapen, zullen ze diep in de buidel moeten tasten. Daarmee wil ik maar zeggen, de weg terug naar de top was lang. Dit seizoen was geen toevalstreffer. De dieptepunten die in dit artikel worden beschreven waren pijnlijk, maar ik heb altijd de stijgende lijn gezien na 2008. Ik ben blij dat het bestuur niet is gezwicht voor de “rot-op” geluiden van kortzichtige “supporters” maar rustig door heeft gebouwd aan dit Feyenoord.
Dat systeem moet dus 5-3-2 zijn.
Misschien moet er – in de geest van Cruijff – nog een 14e bij: mislopen kampioenschap 16/17 š