Ga naar de inhoud

Hoe het trauma van een verwoeste stad Rotterdam verbindt met steden als Beiroet, Aleppo en Mostar — betaald artikel

Dit artikel is voorzien van een blokkade in verband met betaalde toegang, waardoor een gedeelte van de inhoud pas leesbaar is wanneer je bent ingelogd en beschikt over een geldig abonnement.

Architecte Arna Mačkić vluchtte als kind in 1993 voor de oorlog uit een stadje nabij Mostar in Bosnië Herzegovina en kent de pijn van een verwoeste stad uit eigen ervaring. Zij sprak bij de herdenking van het bombardement op Rotterdam de H.J.A. Hoflandlezing uit.
Vaak gaan we ervan uit dat de stad waarin we wonen er altijd zal zijn. Dat het kantoor waar we werken, het schoolgebouw waar we les krijgen, de supermarkt waar we boodschappen doen en de plek waar we wonen niet zullen verdwijnen. Mogelijk zullen wijzelf, stadbewoners, wel verhuizen, of worden bepaalde gebouwen vervangen door nieuwe gebouwen. Maar we kunnen ons niet indenken dat onze meest dierbare gebouwen en plekken zomaar in één klap van de aardbodem kunnen verdwijnen. De stad is onsterfelijk tot je erachter komt dat de stad, jouw stad, vernietigd kan worden.
Wat doet de destructie van een stad met mensen?

Nina-Wederopbouw
beeld: Nina Fernande

Al één reactie — discussieer mee!

Schrijf hier je reactie

Heb je geen account? Maak hier een gratis reageerdersaccount aan. En bekijk hier de huisregels van dit forum.

Gerelateerde inhoud

Wil je dit soort artikelen blijven lezen?

Vers Beton kan niet bestaan zonder haar leden. Lees onbeperkt artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

De agenda die je aan het denken zet

De leukste vacatures in en om Rotterdam