Het zijn net mokkende pubers, al die Rotterdammers die zeuren over de gentrificatie van de stad. Een beetje gentrificatie is zo erg nog niet, meent Geert Maarse. Bovendien valt het in Rotterdam allemaal wel mee. “Gun die yuppen hun latte. Wees een echte stad.”
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek voor Rotterdam
We kunnen deze artikelen alleen maken dankzij onze leden. Lees onbeperkt alle artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.
Al 34 reacties — discussieer mee!
Vaak een soortgelijk betoog gehouden tijdens discussies in de kroeg. Maar zo’n verfrissend stuk met de wereld is me nooit gelukt. Mag je groos op zijn Geert!
Goed stuk! Verfrissende blik. Leuk om te lezen. Geeft je (mij) wel een paar handvatten om in Rotterdam te willen (blijven) wonen.
Mijn hoop is dat Rotterdam vooral een sociale stad blijft! En inderdaad “een beetje gentrificatie” is dan zo erg nog niet.
Wauwwww. Ruim anderhalf jaar afwezig geweest op dit blog omdat het allemaal van die jammerlijk slechte stukjes waren doorspekt met alternatieve feitjes maar dan ineens: een verblindende lichtflits van iemand die het wel overziet en daardoor begrijpt.
‘Een beetje gentrificatie is zo erg nog niet.’ Wat een veilig gelulhannes. Een beetje… Een beetje groener, een beetje socialer, een beetje dit of dat. Tuurlijk zijn al die beetjes helemaal goed. Een beetje vooruitgang is wenselijk. Makkelijk betoog. En even het zand uit je oogjes wrijvend, peuter: Rotterdam is nou juist zo leuk omdat het al lang al die beetjes in zich heeft. En het gaat allemaal samen en door elkaar. Je moet natuurlijk niet in je luier schijten als je even door een ‘buurtje’ moet fietsen op je driewieler om van Bospolder/Tussendijken naar het Centrum te komen voor een zuigfles vol Latte.
De terechte vraag aan ons kleine broertje Geert is: Hoeveel is een beetje? Wat nou als het niet bij een beetje blijft? Is het dan te stopppen. Is het omkeerbaar? Stel dat Amsterdam leegloopt. Kunnen de, bijvoorbeeld, verdrevenJordanezen weer in hun buurt terugkeren?
En hier spreekt de ware Rotterdammer! U snapt het. Zoals Jules Deelder al zei: “Rotterdam is veels te echt”. Blijkbaar is dat niet toegestaan. Het moet en zal geregisseerd worden. Deze stad heeft zich altijd gered en zal zich altijd redden. Daar hebben we geen “gentry” voor nodig. Dat iedereen maar achter dat geklets aanloopt, heb ik nooit begrepen. Dat is pas echte armoe.
Mooi!
Vers Beton die eindelijk ook eens dit tegengeluid een podium geeft.
Heel verfrissend.
Amen! 100% mee eens.
Dit stuk weergeeft precies hoe ik me voel! Het moment dat ik hoorde “oh tof!” In plaats van “waarom in vredesnaam?” na gezegd te hebben in Rotterdam te wonen, was heel fijn. Rotterdam heeft die gentrificatie nodig. Want de plekken voor de subcultuur die jij beschrijft, die waren er gewoon niet. Nu wel. Maar het Rotterdamse blijft. Ik ben trots op de eclectische sfeer die er hangt. Hoe diverser, hoe beter.
Goed stuk:)
Mensen die zich zorgen maken over het feit dat anderen het raar vinden dat je in Rotterdam woont. Pffff……
Ik reed gisteren door Hillegersberg en zag een bekakte man zoals je hem zelden ziet: haar glad naar achteren, blauw blazertje, grijsgeruite broek, zwarte loafers. In Wassenaar o.i.d. had hij niet misstaan. Ik dacht eerst: ‘Jezus, dit is Rotterdam, ga dan ergens anders wonen.’ Mijn tweede gedachte was: ‘Wacht, Rotterdam is een grote stad dus daar moet werkelijk iedereen zijn plaats hebben.’ De yup hoort ook, wat mij betreft. Helemaal eens dus!
Goed betoog! ‘Die stad komt nooit af’, nog een citaat van Jules Deelder. Een stad die af is, is saai. Geldt niet alleen voor de gebouwen, maar ook voor de bewoners.
Meer Geert op Vers Beton! Meer, meer, meer!
Deze is speciaal voor jou Tom!
Mokkende puber…Leuk gevonden… Goed stuk.. Mooi dat Vers Beton ook een ander geluid laat horen.
“Sterker nog: ik ben ervan overtuigd dat het precies deze nostalgische retoriek is (afkomstig van een behoudzuchtige culturele elite) die het prille succes van de stad in de knop kan breken. Want wat als de New York Times besluit om volgend jaar niet Rotterdam maar Eindhoven op de tiplijst te zetten? En wat als de huizenmarkt stagneert en een huis in Amsterdam ineens wel weer een betaalbare optie wordt?”
Lijkt me heerlijk. Kun je tenminste weer fietsen zonder asociale toeristen die midden op de weg blowen, en betaalbaar wonen zonder Amsterdammers die overbieden klinkt ook goed. Ik heb er gewoon niks mee en ik vind het niet leuk om in een onbetaalbare stad vol toeristen te wonen, en ik vind het ook niet leuk dat mensen mij menen uit te moeten maken voor dwarse puber omdat ik niet hetzelfde wil als zij.
Ik voel me niet meer thuis in deze etalage en ik denk dat als het zo blijft, ik ga verhuizen, want ik vind het gewoon Echt. Niet. Leuk.
En nee, ik hoef geen extra debatcentrum, geen poppodium en geen ander gedoe om me heen. We hebben hier al meer dan zat en ik vind het prima om af en toe door een ongezellige straat te fietsen.
Helemaal mee eens! Dank voor dit stuk.
Prima stuk, eindelijk iets anders dan dat eeuwige gejammer.
Zoetermeer heet je welkom!
Geweldig stuk Geert. Spijker op zijn kop. En de gemeente treuzelt met al die bouwprojecten alsof Rotterdam zich kan permitteren om het ijzer niet te smeden nu het heet is. Juist nu de wind eronder is moet Rotterdam doorpakken. Zich officieel nestelen in de topsteden op deze aardkloot. Toppers aantrekken, toppers behouden, cultuur bewaken maar wel openstaan voor nieuwe denkers. Als dat lukt gaan we een hele mooie toekomst tegemoet. Met meer dan alleen een skyline, maar ook een stad die bij de skyline past.
Zie hier, de egocentrist ten top. Gefeliciteerd Alicia, voor het louter en alleen aan uzelf denken. Wat je zelf niet wil of hoeft gun dat ook een ander niet. Dat lijkt me geen devies voor een stad als Rotterdam, havenstad, bevolkt door mensen van over de hele wereld.
Wellicht dat Delfzijl iets voor je is.
Die koffiebarretjes zijn geen probleem, te weinig betaalbare woningen wel.
Zo is het! In deze stad is naar mijn idee plaats voor iedereen. Dat hele (Amerikaanse) gentrificationgedoe is zo highly overrated! Dat gezeur over wie wel “goed genoeg” is en wie niet. Dat is pas elitair. Alsof iedere hoogopgeleide rijk en veelbelovend is (en dus welkom) en iedere laagopgeleide een loser waar “we er al genoeg van hebben.” Hou toch eens op met dat mensen in malletjes en hokjes duwen en raar opkijken als ze zich niet gedragen zoals voor hen bedacht is.
Het ergste vind ik wel dat samen met die “gentrification” het wonen in de stad onbetaalbaar moet worden. Hoor je er pas echt bij als je 1000 euro in de maand betaalt voor een bezemkast of als je meer dan de helft van je inkomen kwijt bent aan woonlasten?
Voor 2011 (de start van de strenge toewijzingsregels) was het ook in deze stad normaal dat je ook met een wat hoger inkomen een gereguleerde huurwoning kon huren. Je koos zelf voor wat bij jouw leefsituatie paste. Daardoor woonde iedereen ook door elkaar heen: rijk, arm of iets er tussen in. Het was gewoon niet zo’n enorm issue als wat er de laatste tijd van gemaakt wordt.
En wijken waar het niet okay is, maak je niet “vanzelf” beter door een blik dure woningen open te trekken. Die moeten ook op lange termijn betaald kunnen worden door de bewoners ervan. Best gewaagd om te denken dat iedereen die nu een aardig inkomen heeft, dat ook tot in lengte van jaren zal houden. Want goedkoper wonen als het niet meer zo goed gaat: daarvoor zul je straks de stad uit moeten vrees ik. Het is echt naïef om te denken dat een ontwikkeling die je overal ter wereld ziet in de steden, aan Rotterdam voorbij zal gaan. Daar moet je wel iets voor doen. Dus laat het wonen in ieder geval niet te duur worden, om te beginnen: minder (toewijzings)regels en huren tot zo’n 900 euro reguleren, zodat deze woningen ook op de langere termijn betaalbaar blijven voor de bewoners.
Het is inderdaad naïef, maar het is de beleving van een flink aantal Rotterdammers. De segregatie is al een tijdje aan de gang en dat trekt de stad naar beneden. Dus ja betaalbare woningen voor alle Rotterdammers en groene wijken waar kinderen gezond opgroeien. Het is fantastisch dat het zo goed gaat…laten we iedereen meenemen een inclusieve groene stad in plaats van exclusieve bubbelstad
Ik woon nu zo’n 40 jaar in Rotterdam (ja, vanaf mijn studietijd). Als ik alles hier zo lees, vraag ik mij af hoe ik het heb overleefd! Vooral die vre-se-lij-ke jaren tachtig/negentig, met al die “enge verslaafden”. Best raar eigenlijk, dat de grootschalige overlast daarvan (niet alleen in Rotterdam, maar ook in alle anders steden) allang weg was voordat ook maar iemand het had over “gentrification” en “bakfietswijken”.
Ik bedoelde het inderdaad zo: de ontwikkeling dat de woningen in de steden onbetaalbaar worden, zet gewoon door als beleidsmakers dat niet actief stoppen. In Amsterdam zie je al dat het nauwelijks meer lukt als het gaat om de huurmarkt. Marktpartijen gaan voor het rendement en zullen echt de huurprijzen niet temperen als huurders het niet meer kunnen betalen. En dat woningen in de vrije sector goedkoper worden als er maar genoeg van zijn? Dat horen we nu al erg lang, alleen in de praktijk gebeurt het niet.
Door de flexibilisering van de arbeidsmarkt en fluctuerende inkomens is er steeds meer behoefte aan betaalbare (huur)woningen met een maximale huurgrens. En wat doet Rotterdam? In plaats van de regels te versoepelen, zodat er vanzelf een mix van bewoners ontstaat in een buurt, worden goedkope woningen gesloopt of gestransformeerd tot dure woningen. Heel vreemd!
“zich officieel nestelen in de topsteden op deze aardkloot. Toppers aantrekken, toppers behouden”: dat is meehuilen met de wolven in het bos, peptalk/grootspraak vanaf de Coolsingel. Zorgen voor een diverse, gemixte “rijke” (in alle opzichten) stad, daar gaat het m.i. om. Dus doorpakken, ja, én betaalbare (huur)woningen, geen eenzijdige woningmarkt. En, en. Daar zou Rotterdam zich mee kunnen en moeten onderscheiden.
Ben ik het helemaal mee eens!! Een stad waarin iedereen tot bloei kan komen, ieder met zijn/haar eigen talenten. Het is nu allemaal zo oppervlakkig. Wat zijn dan “toppers”? Mensen die heel veel doen voor hun buren of hun straat, vind ik bijvoorbeeld toppers. Maar dat wordt hier vast niet bedoeld ;-).
Je kunt wel lezen dat de auteur bedrijfskunde heeft gestudeerd. Wat een verademing na het wensdenken van sneeuwvlokjes die doorgaans op Vers Beton neerdwarrelen.
Ik heb geen verstand van gentrificatie, maar deze blog over Londen (mag je hier linkjes plaatsen?) vind ik best pittig. Denk bij ‘ Margate’ aan bijv. Hoek van Holland. 🙂
https://www.thetimes.co.uk/article/remember-when-london-was-this-cool-m9lgmjrrg?shareToken=62bd7bee40ce1d8aa9caf1400fa685ab
Goed verhaal. Grentificatie lijkt me echt geen risico in Rotterdam: we hebben een solide en massieve achterstand, meer dan genoeg problematiek. Dus dat dunne laagje hipheid is meer dan welkom, beetje vernis op de ‘echtheid’ kan helemaal geen kwaad. Inderdaad sla twee keer de hoek om (vaak is een keer al genoeg) en je bent weer ’thuis’. Dat is een stad: dat schuren van allerlij leefwerelden. Het jammeren over verlies van rauwheid lijkt mij nostalgie en snobisme van mensen die het redelijk hebben gehad of te jong zijn om die ‘fantastische’ rauwheid uit de jaren 80 meegemaakt te kunnen hebben.
Hey Geert, dat hippe koffiebarretje om de hoek is er wel hoor (en al een tijdje); Stroop, op de mathernesseweg!
Juist
Weet je wat rauw was? De jaren 50 en 60,toen ik opgroeide. Geloof me, ondanks alle gejammer op sociale media van mijn generatiegenoten dat het toen veel leuker was, wil niemand terug naar die gribus.
Dat hele woord rauw komt me trouwens mijn neus uit. Is volgens mij vooral een woord van gepolijste hipsters met een schorem baardje. Maar goed, die horen er ook bij.