De stadse drukte geeft een mens teveel prikkels. Er is sprake van een zogenaamde stimulis overload, waardoor je hersenen onbewust gaan filteren op wat je wel en niet ziet. Samira Himmit nam de proef op de som met zichzelf en verschillende Rotterdammers. Wat valt ze op, en wat niet?
Het is woensdag en ik ben op weg naar de Markthal om boodschappen te doen bij de notenbar, die ene vlakbij de roltrappen. Vanaf het Grotekerkplein loop ik langs de Laurenskerk en vervolg ik doelgericht mijn pad. Onderweg kom ik obstakels tegen, lees: mensen en objecten die mijn doel in de weg staan. De oh zo glorieuze iconen vallen me niet op. Mijn ogen glijden over Erasmus’ woorden op de bibliotheek: ‘Heel de aarde is je vaderland.’ Mijn gedachten dwalen af. “Jammer dat de zon niet schijnt zo middenin de zomer”, mok ik.
