Onze beste stuurlui serveren weer wekelijks gespreksstof voor bij de vrijdagmiddagborrel. Dit keer heeft Tara Lewis het gevoel dat de stad haar uit de vingers glipt.
Hebben jullie het heuglijke nieuws al gehoord? Woensdag was de ‘Dag van de Maaltijdbezorger’. Want we moeten vieren dat onderbetaalde voortjakkerende jongeren het verkeer domineren en dat steeds meer mensen te druk of lui zijn om te koken. Dit soort berichten maken mij mistroostig over onze maatschappij. Ze bevestigen het onbehaaglijke gevoel dat Rotterdam langzaam door mijn vingers glipt. De complete explosie aan fietskoeriers, die idioot irritante deelfietsen, het massale sporten in de buitenruimte en de ronddolende toeristen. Het zijn nieuwe ontwikkelingen die van Rotterdam een chaotische en overvolle stad maken. En dat is niet iets om te vieren.
Ondertussen wordt onze openbare ruimte steeds meer gedomineerd door uit Amerika overgewaaide trends van slimme kapitalisten die voor elke vierkante centimeter iets lucratiefs hebben bedacht. Die schreeuwerige fietsen ademen precies die doorgeslagen commercie. Een ander voorbeeld: het festival van de Witte de With gaat dit jaar niet door. De gemeente wil geen vergunning geven om de weg af te sluiten omdat het vorig jaar te druk was. Vorig jaar haakten de oorspronkelijke initiatiefnemers, de cultuurinstellingen, al af omdat in het ordinaire zuipfeest geen plek meer was voor cultuur. Inmiddels wordt het feest niet meer veilig bevonden. Deze stad gaat ten onder aan de macht van de massa en commerciële uitbuiting van diezelfde massa.
Ondertussen vindt ons stadsbestuur het een goed idee om 50.000 woningen bij te bouwen. Ergens is dat logisch, sinds alle vluchtende Amsterdammers hier de woningmarkt compleet verziekt hebben. De vraag is of het niet een doekje voor het bloeden is. Sinds door vereende krachten de campagne Rotterdam zijn vruchten heeft afgeworpen, veranderen we gestaag in een mini-Mokum. Inclusief de ijssalons en muffig ruikende, tergend trage toeristen met rolkoffers.
Het doet mij terugverlangen naar de tijd dat de irritante dooddoener ‘Rotterdam is net een dorp’ tot vermoeiens toe gebezigd werd. We zijn allang geen dorp meer, maar een plek waar geld valt te halen. Gelukkig zijn er nog bastions van Rotterdamse gezelligheid, waar sfeer meer is dan een dun laagje chroom dat verkocht wordt onder de schijn van authenticiteit. Niet de zoveelste neptent waar een uit de Kornuit-reclame weggelopen baardmans bier voor drie euro tapt, maar etablissementen waar je gewoon ouderwets en gezellig bot bejegend wordt.
Toch vraag ik me af hoe en óf we Rotterdam kunnen beschermen tegen de oprukkende Mokumisering van de stad. We zijn zo hard bezig met het lokken en faciliteren van toeristen en tweeverdieners dat de ‘oorspronkelijke’ bewoners zich hier niet meer thuis voelen. Misschien is dit een verloren strijd van een oude ziel. Maar ik houd oprecht van deze stad en ik geef haar niet zonder slag of stoot op. Ik wil mijn dorp terug.
https://www.instagram.com/p/BZDyBPBAdeg/?taken-by=at5.nl
Dit heet nou city marketing! ;-)
De Bieb. Daar is het nog goed toeven. Binnenkort zal het de ‘Lib’ heten.
Wat een heerlijk zeikstuk met de spijker precies op ’t koppie. Als langjarige zijbuur van de “gezellige” Witte de Withstraat mag ik de Mokumisering dagelijks met lede ogen gade slaan. Brrr..
Wat een ontzettend zeikstuk met alleen maar generalisaties.
Mooi artikel Tara, maarre… Ik zie geen beeld van Octavia. ???
Fedde je hebt gelijk, het beeld van Octavia was alleen op de homepage te zien! Dank voor je oplettendheid!
[Ergens is dat logisch, sinds alle vluchtende Amsterdammers hier de woningmarkt compleet verziekt hebben]
Gelukkig. Het is de schuld van de “ander” (onze eeuwige kwelgeest: de perfide Amsterdammer).
Nog steeds is het aantal verhuizingen Rotterdam – Amsterdam jaarlijks hoger (een beetje weliswaar: circa 400) dan vanuit Amsterdam richting Rotterdam. Overigens gaat het hier voor “ons” om iets minder dan 1.000 inwoners per jaar. Daarmee vang je amper het sterftecijfer op. Dan is het overigens wel een prestatie dat je met zo’n aantal de woningmarkt “compleet verziekt” weet te krijgen, maar volgens mij is dat meer onderbuik dan feit.
Je kunt schrijven Tara. Mooi.
Maar elk dorp verdwijnt in het lied dat Wim Sonneveld ooit zong naar de melodie van La Montagne (Jean Ferrat). En dat is beter dan platgebombardeerd worden.
Laat jouw dorp maar lekker leven en alle kanten op stuiteren.
Je bent je dorp bij voorbaat kwijt.
Het dorp is nooit weg geweest! Kijk even naar de discussie rondom de naamgeving van Kunstcentrum Witte de With en de reactie van de poltici van Leefbaar Rotterdam. Namelijk met het dreigen van het stop zetten van de subsidie
Dorpser kan het echt niet!!!
Tara. Gewoon een keer naar Zuid gaan. Hup de brug over. Dan zie je Rotterdam.
Voor iemand uit 1986 klink je als een behoorlijk oud wijf. Je maakt mij niet wijs dat Rotterdammers 10 jaar geleden (toen jij pas 20 was Tara) hun stad een dorp vonden. Zeker, die geelzwarte vuilnisfietsen mogen snel de stad uit en er zijn wel veel toeristen (tergend langzame? Heeft je oude ziel haast dan?), maar wees blij dat Rotterdam gewoon volop meetelt in de wereld, op eigen kracht!
Je hebt gelijk het lijkt goed te gaan
In het centrum alleen al worden de ene torenflat na de andere opgericht. De meesten voor zg alleenverdieners en couples zonder kinderen. Groen en speelplaats voor peuters
Zie bv Rotta Nova , Willemsplein of Wilhelmina pier niets van dit.
Jammer Het lijkt alsof Rotterdam is opgekocht door de project ontwikkelaars
Het zij zo Rotterdam wordt nooit meer van Rotterdammers.Die zijn allang vertrokken.
Dank voor je artikel.
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Inloggen kan je hier. Als je nog geen account hebt meld je nu aan als supporter of maak hier een gratis reageerdersaccount aan.