Weer of geen weer, vroeger stapten we ‘s ochtends braaf op de fiets. Maar tegenwoordig fietsen Rotterdamse kinderen steeds minder. Hoe kan dat nou?
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek
Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk. Je bent al lid vanaf € 7,50 per maand, de eerste maand lees je gratis.
Al 4 reacties — discussieer mee!
‘Het ontbreekt ons in Nederland aan fietscultuur’
Sorry, maar deze opmerking slaat echt totaal nergens op! NL is juist een fietscultuur. Kijk naar het wielrennen bijvoorbeeld. Maar het woord ‘cultuur’ valt. Zou het aan cultuur liggen, dat kinderen minder fietsen op Zuid. Dat kan ook, dat maakt ook niet uit, dan zijn juist de projecten om de ouders aan het fietsen te krijgen des te belangrijker, want ouders geven een voorbeeld.
Ik word van dit soort artikelen vaak heel treurig. In hoeverre kan worden verwacht dat de rest van Nederland Zuid moet opvoeden. Je hoopt toch dat mensen die in een achterstandspositie verkeren basale vaardigheden als fietsen wel beheersen. Dat je dan iemand moet uitleggen dat fietsen zowel goedkoop, gezond als efficient is en niet symbool staat voor armoede maakt mij erg teleurgesteld.
Goh, een school middenin een woonwijk, praktisch naast het grootste OV-knooppunt van Rotterdam-Zuid, heeft weinig fietsers? Misschien omdat de meeste kinderen wel gewoon er heen lopen, of de bus pakken, of de metro…
Hugo van der Steenhoven bezorgde mij de eerste schaterlach van de dag: “Het ontbreekt ons in Nederland aan fietscultuur”. ’s Werelds fietsland nummer 1 !
Ook een vermeend gebrek aan geld als oorzaak is uit de duim gezogen. Een kwestie van prioriteit: voor een iPhone bijv koop je 5 tweedehands fietsen. En heeft men het aantal scooters bij middelbare scholen op Zuid weleens geteld?
Echt de enige oorzaak, in het artikel ook genoemd, is het beroerde, hardnekkige imago in bepaalde culturen. Fietsen is voor losers, dat kan iedere jongere je vertellen. Bovendien, Joey zegt het al, ontneemt het OV de noodzaak.
Derhalve verbaas ik me over zoveel (goedbedoelde) naiviteit van de initiatiefnemers, maar vooral is iedere geinvesteerde euro water naar de zee dragen. Helaas.