De Beste Stuurlui serveren weer prikkelende gespreksstof voor bij de vrijdagmiddagborrel. Deze week is Eeva terug van weggeweest en ze heeft een goed plan: een babybox voor alle nieuwe Rotterdammertjes.
Deze zomer ben ik bevallen van een zoon. In de kraamtijd hield ik mij tijdens nachtelijke voedingen wakker door veel sociale en nieuwsmedia af te struinen. Ik kan je vertellen dat het redelijk surrealistisch is om te lezen dat een onvoorspelbare Amerikaanse president dreigt met een kernoorlog terwijl je midden in de nacht je kind van enkele dagen oud voedt.
En terwijl vrienden kwamen aanzetten met nóg meer babykleertjes en andere spullen die mijn nieuwe leven nodig heeft, las ik een nieuwsbericht over kinderen die opgroeien in armoede. Rotterdam spant landelijk de kroon: maar liefst 17,4% van de kinderen hier groeit op in een bijstandsgezin. De oppositie kaartte deze week aan dat de minima het zelfs steeds moeilijker kregen de afgelopen jaren. Als de kraamvisite het zoveelste Nijntjeboek ‘Opse Rotjeknors’ cadeau geeft (memo: ik heb de hele serie al, dubbel), besef je pijnlijk hoe goed je het hebt getroffen en hoe verdeeld de stad is.
De kraamverzorgers die ons hielpen weten dat als geen ander. Ze werken al jaren in Rotterdam en zien veel soorten gezinnen en huizen van binnen. Ze vertelden mij dat ze ook schrijnende armoede tegenkomen, huizen waar niet genoeg aanwezig is voor de nieuwgeborene. Niet genoeg kleding, of ze hebben alleen kleertjes in te grote maten waar de baby niet zo snel uitgroeit. Maar ook grotere dingen zoals een aankleedtafel ontbreken. Een kraamverzorger reed continue rond met een kofferbak vol spullen voor als ze weer zo’n gezin tegenkwam. De verloskundige deed dit ook en had op de praktijk zelfs een opslag met spullen.
Let wel, het is fantastisch dát deze zorgwerkers dit doen naast hun toch al drukbezette banen. Maar het is schrijnend dat dit in deze stad zo veel voorkomt. Kan dit niet beter?
Omdat ik Finse wortels heb, vroeg een kennis of we ook de Finse babybox hebben ontvangen. Ik had daar wel eens over gehoord. Na een googlesessie leerde ik dat die box helemaal superfantastisch is. Het zit zo: élk gezin dat een kindje op komst heeft kan een babybox aanvragen. Het is een kartonnen babystartpakket vol met kleertjes, slaapzakjes, verzorgingsproducten en dikke schattige sneeuwpakjes voor de koude winters. Het is allemaal gemaakt van mooi materiaal en elk jaar is er een nieuwe hippe duurzame genderneutrale lijn. Er zit zelfs een matrasje in, zodat je de kartonnen doos ook kunt gebruiken als wieg.
Finland heeft de babydoos ooit (in 1937!) geïntroduceerd om wiegendood te voorkomen. Nu staat het symbool voor de gelijke start die alle Finse kinderen krijgen. Want álle ouders krijgen deze doos, ongeacht hun inkomen. Hij is bij iedereen populair en daarom niet stigmatiserend. Op eBay wordt er veel geld voor geboden door buitenlanders. (Mijn tweede paspoort bleek geen soelaas te bieden want als woonachtige in het buitenland kan ik er geen aanspraak op maken.)
Niet lang na de geboorte kregen wij een brief van de gemeente op de mat, met daarin de ‘Sleutel van Rotterdam’. Met deze pas krijg je korting op allerlei dingen die je met je kind kunt doen zoals babyzwemmen of korting op een jaarkaart van Diergaarde Blijdorp. Maar als je niet genoeg geld hebt om voldoende kleertjes te kopen, dan denk ik niet dat je zit te wachten op korting voor een babymassageworkshop. Noem me een naïeve dromer, geef de moederhormonen gerust de schuld, maar stel je voor dat we alle nieuwe Rotterdammertjes zouden verwelkomen met een goed gevulde babydoos. Zou dat niet een mooie manier zijn om, heel even, alle Rotterdamse kinderen een gelijke start te geven?
http://www.rijnmond.nl/nieuws/161362/Geen-kroel-maar-een-kraamkoffertje-voor-pasgeboren-Rijnmonders
Kijk! Het is nog geen babybox, maar in ieder geval handiger dan een babymassage. Vooruitgang :-)
Lief idee Eeva (en gefeliciteerd!) Toch, aanhakend op jouw ‘ als je niet genoeg geld hebt om voldoende kleertjes te kopen, dan denk ik niet dat je zit te wachten op korting voor een babymassageworkshop’ : kleertjes zijn nog maar het, relatief verwaarloosbare, begin van een kostbare onderneming. Daar kom je over pakweg 12 jaar zelf nog wel achter :)
Als je je geen kind kunt veroorloven, begin er dan niet aan. Of stop desnoods bij 2. Allereerst de kinderen zelf hebben daar zwaar onder te lijden. De verhalen zijn bekend en heartbreaking. Onbeperkte directe en indirecte financiele tegemoetkomingen houden dit in stand.
Zo had je het vast nog niet bekeken :) Graag volgende keer over de zegeningen van anticonceptie
Beste Karin,
Hoe vaker ik je reactie lees, hoe meer verdriet het mij doet en boos het mij maakt. Het is bijna met een gevoel van dédain waarmee je schrijft alsof Eeva een leuk ideetje heeft en dat het goed bedoeld is, maar dat de werkelijkheid haar nog wel achterhaalt.
Wie bepaald wat voldoende financiële middelen zijn om een kind te veroorloven?
Het is een illusie te denken dat met voorlichting er geen kinderen in minder bedeelde gezinnen zullen opgroeien. Natuurlijk is voorlichting belangrijk en daar zal zeker aandacht aan besteed moeten blijven worden maar dat is niet waar dit verhaal over gaat.
Juist zo’n doos als symbool voor een gelijke start is wat het zo’n prachtig initiatief maakt.
Al snel genoeg zal de ongelijkheid in het leven ook bij de realiteit van het kind gaan horen. Maar dat moment waarop alle moeders gelijk zijn en zij allen hetzelfde minimum aan hun kind kunnen bieden is wat telt.
Jij pleit voor voorlichting voor een kind dat er nog moet komen, Eeva vraagt om een doos voor een kind dat er is.
Heel mooi plan!
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Inloggen kan je hier. Als je nog geen account hebt meld je nu aan als supporter of maak hier een gratis reageerdersaccount aan.