Ga naar de inhoud

Ivana Barišić: “Het gedeelde verlies en het opnieuw beginnen, is waarom ik me verbonden voel met Rotterdam” — betaald artikel

Dit artikel is voorzien van een blokkade in verband met betaalde toegang, waardoor een gedeelte van de inhoud pas leesbaar is wanneer je bent ingelogd en beschikt over een geldig abonnement.

De kinderen die in de jaren negentig met hun ouders Bosnië uit vluchtten, zijn nu jonge volwassenen. Een generatie die dezelfde ervaring deelt, maar waar ieder een eigen invulling aan geeft. Visueel antropoloog Ivana Barišić (26) maakte er de korte documentaire Framing Home over. We spraken haar over de film én haar eigen ervaring als Bosnische Rotterdammer.

ivana-VBselection-kjazbec-5
beeld: Katarina Jazbec

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk. Je bent al lid vanaf € 7,50 per maand, de eerste maand lees je gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

  • 85 jaar na het bombardement laat de geschiedenis zich opnieuw ontdekken 

    • Kunst en Cultuur

    Na het bombardement van 14 mei 1940 stond tachtig jaar lang vooral de verwoeste stad centraal. Maar wie waren de ménsen die erbij omkwamen? Met projecties door de stad geeft De namen van 14 mei de slachtoffers eindelijk een gezicht.

  • De kinderen van Lebensborn: ontworteld, gestigmatiseerd en veerkrachtig

    • Kunst en Cultuur

    “Geef de Führer een kind” was de slogan van Lebensborn, het geboorteprogramma dat Duitsers moest aansporen om zoveel mogelijk ‘arische’ kinderen te verwekken – de beoogde nieuwe leiders van het Derde Rijk. Toen dat niet effectief bleek, werden kinderen die arisch oogden zonder pardon geroofd uit Oost-Europa en ‘gegermaniseerd’. De Rotterdamse fotograaf Angeniet Berkers documenteerde deze veelal onbekende geschiedenis.

  • Sober raves: “De maatschappij zou beter zijn als we elke dag dansten”

    • Kunst en Cultuur

    “Bedankt, maar ik ga liever naar een niet-nuchtere rave, want dit klinkt echt awkward”, is de reactie als Zuza Nazaruk vertelt over sober raves. En toch: aanvankelijk ongemakkelijk tussen een groep vreemden, staat Nazaruk twee uur later uitzinnig mee te dansen, nuchter. Body on. Head off. 

  • Alle artikelen

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam