Ga naar de inhoud

Idee vs. praktijk: wat is de tussenstand van Rotterdam als ‘inclusieve stad’? — betaald artikel

Dit artikel is voorzien van een blokkade in verband met betaalde toegang, waardoor een gedeelte van de inhoud pas leesbaar is wanneer je bent ingelogd en beschikt over een geldig abonnement.

Het Stadmakerscongres agendeerde de inclusieve stad. Terecht. Maar de gemeente verzuimde het om de 1.000 aanwezige stadmakers onderdeel van de eigen zoektocht te maken, en deed daarmee diens inspanningen tekort. Hoe kwam dat?

Een voetballer die in zijn hoofd alleen maar bezig is met winnen, vergeet zijn taak in het elftal. Natuurlijk, geloof in eigen kunnen is essentieel om te kunnen slagen. Maar een teamprestatie lever je door urenlange training, ingestudeerde routines en gezamenlijk opgebouwd doorzettingsvermogen. Daarvoor is de trainer en technische staf in de eerste plaats verantwoordelijk. De spelers doen – als het goed is – de rest.
Maar uiteindelijk telt in het voetbal alleen de winst. Rotterdam heeft in 2014 bij donderslag een winnaarsimago aangemeten gekregen. De New York Times nam Rotterdam op in de top10 van de Places to go voor dat jaar. De boodschap: Rotterdam doet er internationaal toe. Wethouder Maarten Struijvenberg was er als de kippen bij om voor de NOS-camera’s de felbegeerde status van toeristische hotspot uit te leggen als ideale vestigingsvoorwaarde voor bedrijven.

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.

Misschien vind je dit ook interessant

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam