In de laatste week van 2017 blikken we terug- of vooruit in een korte serie eindejaarsinterviews. Mark Hoogstad vertrok dit jaar bij het AD als politiek verslaggever. Volgend jaar verschijnt zijn boek over Rotterdam.
Mark Hoogstad (1970) was jarenlang de belangrijkste politiek verslaggever in Rotterdam. Eerst voor NRC Handelsblad, tot hij in 2012 de overstap maakte naar het AD Rotterdams Dagblad. In juni maakte hij bekend daar na 4,5 jaar te vertrekken. Sindsdien schrijft hij als freelancer onder meer voor het dagblad Trouw. 20 februari verschijnt zijn boek: ‘Rotterdam, stad van twee snelheden’. Op een drukke zaterdagmiddag vertelt hij op het terras van Café Sunset over zijn bewogen jaar, het boek en de toekomst van Rotterdam.
beeld: Sarojini Lewis
Al 30 reacties — discussieer mee!
Een relatie van mij, Ronald Sörensen en zijn vrouw Nel, heeft al driemaal gepoogd onder zijn eigen naam reacties te geven. Mislukt dus! Komt dat omdat hij een van de oprichters van Leefbaar Rotterdam is of wordt hij op een of andere manier gecensureerd? Ik ken hem als een mens van vlees en bloed en hij komt voor zijn ware naam uit!
Goede reden om dan toch een alias te gebruiken. Het gaat tenslotte om de inhoud, nietwaar? 😉
Het gaat niet zozeer om de inhoud – als die maar binnen de wettelijke regels zijn van positivisme of kritiek – maar vooral om de mensen daarachter. Die moet met naam en toenaam waarlijk worden genoemd. Men kan zich verschuilen achter bijvoorbeeld ‘Peter de Zoveelste’. Ik ben ervan overtuigd dat achter deze persoon een mens van vlees en bloed gaat. Maar waarom zal hij niet voor zijn ware naam uitkomen? Dat geeft pas toegevoegde waarde! Ik ga ook niet meer in op anonymi. Ik heb al genoeg mijn standpunt weergegeven. Internet is een behoorlijk open riool zoals een collega schreef. Nu weet ik ook wel dat organisaties zoals Bits of Freedom
We leven in een fase van politiek Deconstructivistische Dadaïsme en ik hoop dat ik als oud raadslid hierover iets terug zal vinden in je boek Mark.
succes Mark,
Ronald Motta
Op de vraag “Je ziet dat op Zuid altijd is bezuinigd. Waarom loopt de metro daar bijvoorbeeld niet onder de grond?” is al wel eens een antwoord gegeven. Zie mijn scriptie “Reacties op de invoering van de metro in Rotterdam”, pagina’s 33 t/m 47, 1987, op te vragen bij het gemeentearchief: collectie 3001 Rotterdamse publicaties, nummer XV D 132.
Mooi interview, en ben benieuwd naar de vlogs. En het boek. Zo kort voor de verkiezingen een kijkje in de Leefbaar-keuken… 🙂
Wordt een ervaren journaliste als Tara Lewis nu ook betaald of niet? Ik (ook veel ervaring) ben inmiddels gestopt met bijdrages voor Rotterdam Vandaag en Morgen. Ook weer een Rotterdamse site waar mijn gratis bijdragen welkom was. Ik doe alleen maar enigszins betaald werk voor De Oud-Hagenaar en de PLUSSER (Dordrecht e.o.) in mijn rubriek Rechten & Plichten. En soms voor http://www.dagblad010.nl met de typisch Rotterdamse naam ‘Kopzorgen’. Deze site Is ook zeer actueel en aan te bevelen. Nog gratis toegankelijk.
Bij Vers Beton worden de schrijvers niet betaald en dus ook ik niet. Sterker nog, ik heb dit stuk in mijn vakantie gemaakt omdat het me ontzettend leuk leek om te doen, wat het ook was.
Fijn dat je ons even op de hoogte houdt van je beslommeringen Hans, al zie ik niet helemaal de relatie met mijn artikel.
Dat is goed om te horen! Kun je in het kader van efficiency ons een korte samenvatting geven?
Dank!
Omegot, Eerdmans-Baudet-fascist-racist-nazi vlogs samen met de extreem linkse Willem Sonneveld. Wel fijn voor Nourdin el Ouali.
Leuk interview! Altijd erg genoten van Mark zijn columns, hoop dat hij, op welke manier dan ook, betrokken blijft met Rotterdam.
Een hele korte dan. Officieel zijn de redenen voor de bovengrondse metro op Zuid geweest:
1. Kostenbesparing: bovengrondse aanleg was 36 miljoen gulden goedkoper dan ondergrondse aanleg.
2. Tijdbesparing: de metrolijn Centraal Station – Zuidplein zou daardoor 2 jaar eerder gereed zijn dan bij ondergrondse aanleg. En dat was nodig om klaar te zijn voor het werk aan de zogenaamde Willemstunnel zou beginnen: in 1965. Duidelijk mag zijn dat die die tunnel nooit is gebouwd… (In 1995 werd die verbinding in een andere gedaante alsnog gerealiseerd: de Erasmusbrug.)
Mooi artikel Mark (en Tara)! Zeer benieuwd naar het boek!
Maar met “Tegelijkertijd werden mijn stukken slechts op het stadhuis gelezen.” doe je jezelf echt te kort, ik weet dat veel meer mensen je columns lezen (en erover spraken). In ieder geval, binnen mijn kring.
Er staat dat van de huidige fractie dat Mosch de enige is die Fortuyn kende, maar Eerdmans toch ook – zij het heel kort?
Leuk stuk! Boek klinkt als interessant leesvoer.
Toch een tip voor Mark. Vervang het woord domheid door onbekendheid of onwetendheid. Dan is het geen machteloos verwijt, maar wordt het een kansrijke situatie.
Bovendien, trap je met je hoopgevende voorbeeld niet in dezelfde val als de oude mannetjes? Door uit één voorval een stereotype beeld creëren, daarbij en passant onderscheid makend tussen twee bevolkingsgroepen?
En nog wat: goed geschreven Tara, zoals altijd.
Die zit niet in de fractie.
(Over de Willemstunnel werd gesproken in termen van de ’tweede Wilemsverbinding’ – voor het wegverkeer – : een nieuwe verbinding naast de Willemsbrug.)
Met het interview met good-old Mark Hoogstad is niks mis. Professioneel! Maar waarom werk je nog gratis in je nog jonge en werkzame leven? Je kunt dat interview ook kwijt voor betaalde opdrachten of eigen werk. Bovendien refereer ik aan een van de best gelezen artikelen op Villa Media. Zie: https://www.villamedia.nl/over/Tara+Lewis.
Ik neem aan dat je door Villa Media wel betaald kreeg.
Het stoort mij vooral dat reagerende mensen op Vers Beton niet uitkomen voor hun voor- en achternaam. Dat vind ik laf en heb mij al veel eerder op Villa Media (vroeger De Journalist) verbaasd. Vandaar ook dat vooraanstaande media de mogelijkheid van reacties terecht hebben afgesloten of zeer beperkt tot de eigen abonnees.
Iemand vertelde een keer dat internet een open riool is geworden waarin iedereen anoniem zijn reactie kan geven. De auteur komt wel met échte naam en toenaam. Ik neem aan dat jij en Mark Hoogstad (beiden ervaren) niet meer voor niks werken, maar op zijn minst het minimale van de NVJ-tarieven krijgen. Die staan toch al onder druk, zoals je terecht schreef. Je komt ook niet weg door te schrijven dat je dit in je vakantie hebt geschreven en dat je het leuk vond. Je moest eens weten hoeveel werk ik op mijn vrije dagen deed en hoe leuk ik het vond.
Ik kom nog uit de tijd dat ik ooit als volontair ben begonnen bij Het Rotterdams Parool (bestaat al lang nog niet meer). Pseudoniemen werden ook gebruikt bij kranten. Soms, waar ik behoorlijk tégen was, waren er ook ingezonden (positieve) brieven van eigen journalisten ter ondersteuning van hun artikel. Zo ken ik nog ene P.K. van Dordt ofwel bij Het Vrije Volk Piet Koster van Dordrecht. God hebben zijn ziel!
Onder andere Geen Stijl en Dumpert (oneigenlijke TMG-dochters) hanteren nog de mogelijkheid van anonymi of fakers. Het wordt ook tijd dat molochs – met name Twitter – daaraan wat doen. En misschien ook Vers Beton in Rotterdam. Kijk, ik als ervaren gepensioneerde dagbladjournalist in Rotterdam mag soms wel eens vrijwilligerswerk doen. Tot op zekere hoogte! Maar jij en Mark Hoogstad – ik heb jullie een keer ontmoet en jullie zijn van vlees en bloed – hooguit incidenteel.
Op Oost is ook bezuinigd, want daar loopt de Metro ook bovengronds: Gelijkvloers zelfs.
Er zijn achttien mensen omgekomen voor er slagbomen werden geplaatst!
Ook ik vrees met duizend en één vrezen voor de vlogs van deze “onpartijdige” (diepe zucht) site.
Ik denk dat het kijkje in de keuken wel mee zal vallen, want Dries is gewoon lijstduwer.
Een kijkje (film?) in die hele nette D66 keuken hebben we al gehad.
Bij L.R. hebben ze altijd problemen gehad met nieuwe journalisten van het RD. Als een ervaren journalist werd vervangen, dan werden ze weer zeker een half jaar beoordeeld (bevooroordeeld?) op de ideeën, die betreffende scribent al koesterde. Al doende in de raad leerde men dat het vooroordeel toch niet klopte met de realiteit en dat heel professioneel op hoog niveau politiek werd bedreven. Dan veranderde ook de berichtgeving.
Toen Mark kwam had hij al ervaring en hij heeft zich altijd voor 100% zakelijk opgesteld. Soms wel hard, maar altijd met kennis van zaken. Misschien nog belangrijker, hij begreep de onderlinge verhoudingen precies. Daar om is het jammer, dat hij nu de ironische opmerking van mevrouw Eerdmans klaarblijkelijk als gemeend beschouwd.
“Het stoort mij vooral dat reagerende mensen op Vers Beton niet uitkomen voor hun voor- en achternaam. Dat vind ik laf en heb mij al veel eerder op Villa Media (vroeger De Journalist) verbaasd.”
Ik kan daar heel uitgebreid op ingaan. Maar waarom is het weten van een voor- en achternaam relevant voor u? Vind u het wel een groot goed dat je in Nederland anoniem mag stemmen op een politieke partij?
Voor mij zijn het mensen van vlees en bloed. Uw vergelijking met anoniem stemmen gaat niet op. Waarom mag ik niet weten of het échte mensen zijn? Het kost een kleine moeite om voor de échte naam uit te komen en niet voor laffe anonymi of fakers.
De artikelen van Mark Hoogstad in Trouw hebben qua stijl en onderwerpkeuze naar mijn smaak een te hoog politiek AD-gehalte. Ik verlang wat dat betreft terug naar de periode dat Niels Markus in Trouw over Rotterdam schreef. Misschien moet Mark Hoogstad eerst wat meer afkicken van het AD.
De naam van een sollicitant googelen behoort tegenwoordig tot de standaard procedure. Politieke gezindheid is niet relevant voor mijn vak, dus hoeven mijn potentiële werkgevers dit niet te weten.
Uw argument is niet sterk, het lijkt me duidelijk dat ik een persoon van vlees en bloed ben. Zonder dat u mijn achternaam weet. Maar laat ik het omdraaien. Ik weet uw voor- en achternaam. Maar wat moet ik ermee? Ik zou niet weten wie u bent. De informatiewaarde is nul. Zelfs als ik u zou kennen, moet ik die informatie meewegen bij het waarderen van de inhoud?
Dus nogmaals, behalve uw ethische opvatting hierover, waarom zijn voor- en achternamen relevant?
Ik begrijp wel uw punt als het gaat om fake-namen. Daarbij is het soms wel relevant te weten of het de ‘echte’ is.
Goed interview. Benieuwd naar het boek achter de geweldige coverfoto.
En ik onderschrijf volledig dat voor de gemiddelde Rotterdammer de handel en wandel op het stadhuis een worst zal wezen. Als politiek een speeltuin is voor narcisten, dan is het Rotterdamse stadhuis een zandbak.
En nu dus een kijkje in de keuken van NIDA de lieveling van Vers Beton.
https://dagblad010.nl/stammenoorlog-top-islampartij-nida/