De drijvende boerderij straks in de Merwehaven. Het dobberend bos en de drijvende tuintjes in het Buizengat. Waarom wordt het water verstopt, terwijl er plekken zijn die dit groen veel harder nodig hebben, vraagt Arjan Harbers zich af.
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek
Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.
Al één reactie — discussieer mee!
Wat is er mis met het Rotterdamse water?
Heel veel, de waterkwaliteit van veel Rotterdamse wateren is volstrekt onvoldoende, dit betreft deels de chemie, maar vooral de ecologie. Er zitten teveel meststoffen in, gevolg van jarenlang te hoge emissies, riool overstorten, etc. Gevolg een waterbodem die eindeloos zorgt voor nalevering, waardoor de N en P gehaltes te hoog blijven. De samenstelling van de (onder)watervegetatie is daardoor zeer éénzijdig, met als gevolg een gesloten kroosdek in de nazomer. Nog een graadje erger en het water zit vol met blauwalgen. De Kralingse plas is al jaren lang een probleemdossier.
Een ander probleem is dat de kennis over het waterecosysteem bij velen beperkt is, juist bij stedenbouwers. Water wordt dan alleen “een leuk plaatje”, in plaats van een volwaardig ecosysteem.
Ook in dit opinieartikel wordt het water primair als “zichtwater” beschouwd. Door dit gebrek aan belangstelling voor de aquatische ecologie gaat het al snel om “leuke fancy projecten”, zoals het dobberend bos.
De drijvende eilanden in het Buizengat zijn wel gericht op verbetering van de aquatische ecologie (ter compensatie van de harde oevers) (zie: https://www.rotterdam.nl/wonen-leven/drijvend-eiland/ ).
Er wordt hard gewerkt om de waterkwaliteit te verbeteren. De Europese Kaderrichtlijn Water geldt hierbij als stok achter de deur (https://www.rijkswaterstaat.nl/water/wetten-regels-en-vergunningen/natuur-en-milieuwetten/kaderrichtlijn-water/index.aspx ). Maar primair gaat het om bewustzijn, mooi schoon water is voor een stad die zich waterstad noemt, heel belangrijk.