In haar vaste column voor DRAAD, dé politieke talkshow van Rotterdam, neemt Tara Lewis de Rotterdamse politiek onder de loep. In deze editie vraagt zij zich af hoe het komt het dat het stadhuis niet divers is. En of dat eigenlijk wel belangrijk is.
Gerelateerde inhoud
Steun onafhankelijke journalistiek voor Rotterdam
We kunnen deze artikelen alleen maken dankzij onze leden. Lees onbeperkt alle artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.
Al 7 reacties — discussieer mee!
Geert Wilders zegt harde woorden over moslims, meneer is Adolf II, Aboutaleb zegt het, mag praten in het Witte Huis. We lijden massaal aan selectiviteit als het aan komt op oordelen, simpel gezegd, hypocriet!
Ik vind Wilders te ongenuanceerd maar je punt is duidelijk. Laatst in het AD een Turkse restauranthouder over Turken dat zij niet tegen alcohol kunnen en er agressief van worden:
https://www.ad.nl/rotterdam/turks-restaurant-moet-alcohol-schenken~ae444fb2/
Dan kun je als Nederlandse (lees witte) restauranthouder niet zeggen. Laat staan je beleid erop aanpassen. Dan is het land te klein.
Zo had ik graag willen zeggen dat ik me door Aboutaleb niet vertegenwoordigd voel als hij op zakenreis is in het buitenland, vanwege zijn andere kleur, cultuur en geloof. Puur voor de discussie, want ik vind Abou top. Maar het gras was al voor mijn voeten weggemaaid. Tara geeft zelf al cynisch aan: zij heeft een kleurtje dus ze mag alles zeggen.
Een probleem is m.i. dat de diversiteitsdiscussie niet zuiver rationeel gevoerd kan worden. Identiteit, hoe tastbaar is vooral een gevoelskwestie. Zo is NRC-hoofdredacteur Vandermeersch van Belg tot Nederlander genaturaliseerd. Is hij Nederlander? Ja. Voelt hij zich Nederlander? Ik zou zeggen: zoek het na en zie een vat vol tegenstrijdigheden.
Ik zie mezelf al dan niet terug in de standpunten van politici, en niet zozeer in huidskleur, geslacht, leeftijd, of welk ander uiterlijk kenmerk dan ook.
Identiteitspolitiek is geen geïmporteerde Amerikaanse retoriek. Pim Fortuyn is er in deze stad groot mee geworden.
Nee, het is een stukje ouder:
‘The term identity politics came into being during the latter part of the 20th century, especially the African-American Civil Rights Era.’
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Identity_politics
[Pim Fortuyn is er in deze stad groot mee geworden]
Nou, dan zie je gelijk hoe ont-zet-tend veel moois we hier aan ‘identity politics’ hebben overgehouden…
De sneue retoriek van minderheden die gebruikt wordt om ervoor te zorgen dat -met name- witte mannen van middelbare leeftijd eigenlijk nergens meer een mening over durven hebben.
Ik wil wel, maar ik mag niet van de moderator.
Zal me maar ome Joop of witte Dick noemen, dan mag het wel.