Beste Stuurman Willem serveert je deze week een prikkelende analyse van Leefbaar Rotterdam, bij de borrel. Het echte werk – de coalitievorming – moet nog beginnen, stelt hij. En daarin is Leefbaar zelf het grootste probleem.
De dag na de verkiezingen kopte het Rotterdams Dagblad vanuit huize Eerdmans: “Papa hoopte op tien en het werden er elf.” Op de begeleidende foto was de opluchting af te lezen.
Joost Eerdmans heeft zijn huzarenstukje geleverd. De beloofde Slag om Rotterdam mondde uit in rituele dansjes rondom het thema identiteit, met een flinke scheut religie. De verkiezingen werden door Leefbaar als ‘referendum over de identiteit van Rotterdam’ voorgesteld. Willen we ‘Mekka aan de Maas’ of ‘gaan we door op de ingeslagen weg’?
Eerdmans beperkte het verlies door bij Thierry Baudet op schoot te springen. Ironisch genoeg maakt dat nu de kans op coalitievorming een stuk minder groot, omdat D66 niet wenst samen te werken met Leefbaar zolang dit monsterverbond bestaat.
Hoe nu verder? Het wordt nog een hele klus om uit het volstrekt gesegmenteerde landschap een fijn college samen te stellen.
De mythe bestaat dat in ‘laboratoriumstad’ Rotterdam alles kan. Maar veel coalities zijn bij voorbaat volstrekt onmogelijk. Een coalitie met Leefbaar en GroenLinks is uitgesloten. Tenzij Tanya Hoogwerf (“de integratie is volledig mislukt.”) en Michel van Elck (“ticket terug, toedeledokie!”) vanaf nu elke vergadering met een dwangbuis en muilkorf in de raadszaal plaats nemen. De PvdA zou misschien in een coalitie met Leefbaar kunnen stappen, maar daarmee meteen weer het prille sociaal-democratische elan verliezen.
Coalities zonder Leefbaar lijken al helemaal onmogelijk. Zonder uitzondering moeten dan twee of meer partijen met een grondige hekel aan elkaar, tenminste vier jaar mét elkaar samenwerken. Denk en de VVD in één coalitie? Daar steekt Mark Rutte hoogstpersoonlijk een stokje voor.
Het grootste obstakel is misschien wel ‘Leefbaar Rotterdam’ zelf. Ga maar na. In 2002 werd Leefbaar de grootste en werd Rotterdam na eeuwen van bestuurlijk geklungel eindelijk in de vaart der volkeren opgestuwd. Dat is althans het verhaal dat de Leefbaren graag vertellen. Waarom zij de verkiezingen in 2006 dan verloren, na zo’n periode met doorslaande successen, en de partij pas in 2014 weer aan de macht kwam? Joost mag het weten.
Leefbaar is een partij waar het gezonde boerenverstand de overhand heeft. Met dat verstand kun je een eind komen, maar na 16 jaar is de rek eruit. Om een paar voorbeelden te noemen: de veiligheid zal in Manhattan (sic!) aan de Maas nooit veel beter worden. De Rotterdamwet werkt niet. Mensen uit de bijstand jagen met een tegenprestatie is vooral een ideologische keuze. En het eindeloze bashen van Nederlanders met een migratieachtergrond (lees: Rotterdammers) is in een stad met meer dan 170 nationaliteiten langzaamaan zielig en achterhaald.
De laatste campagne van Leefbaar heeft geen enkel nieuw idee opgeleverd. Zonder ‘links-islamitisch blok’ was er misschien wel helemaal niets van terecht gekomen. De enige leus die door Leefbaar tot in den treuren werd herhaald, is: ‘Voor veiligheid, voor vrijheid.’ En oh ja: iets met groenteboeren en ‘de beste ouderenzorg’.
Het is daarom de hoogste tijd voor Fortuynisme 2.0. Maak werk van armoede, wonen, onderwijs en Rotterdam-Zuid. Ontwikkel eens een overkoepelende visie en denk na over de investeringskracht van het nieuwe stadsbestuur. En oh ja: erken dat de Islam zal blijven en dat moslims gewoon deel uitmaken van de Rotterdamse samenleving. Misschien wel het allerbelangrijkste: er zijn problemen, maar reken nooit meer een hele groep daarop af.
Leefbaar Rotterdam heeft de sleutels hoe dan ook in handen. Alleen als de partij zelf verandert, komt die zo gewenste brede coalitie in beeld. De verkiezingen zijn dan wel gewonnen, maar de grootste klus begint voor Joost Eerdmans nu pas.
Een stukje beschaafde Leefbaar-bashing op Vers Beton. Kende ik die plaat niet al? …;-)
Spijker op de kop Willem. Genoten van je scherpe bijdrage. Leefbaar gaat de komende vier jaar niet meer wegkomen met de slappe symboolpolitiek die het collegebeleid tussen 2014-2018 kenmerkte.
Zoals elke keer weer wordt Leefbaar door dit blog belachelijk gemaakt. Nee het links verbond dat is een succes! Kijk eens een keer in je linkse spiegel en wat zie dan? In ieder geval geen visie
Aardig artikel, maar alleen één groot probleem “Fortuynisme 2.0”. Nadat Fortuyn werd vermoord is er een soort heiligverklaring ontstaan van Pim. Pim, dit, Pim dat. Vergeten wordt dat Fortuyn heel lelijke eigenschappen had. Neem het naderhand opgedoken filmpje waar we gewoon een racist aan het woord zien. Zaken volstrekt over één kam scheerde en vooral het rellende jongentje in de klas was. De afgelopen decennia is Rotterdam in veel opzichten verbeterd, politici hebben daar een rol in gehad (de facto grotendeels het ambtelijk apparaat), de belangrijkste zaken worden door de samenleving zelf gedaan. Dat wordt vaak vergeten.
Erik
Mooie analyse!
Ik vermoed dat je afrondende oproep om visie gelijk ook de sleutel tot het alles is: LR doet niet aan visie maar aan concrete dingen in het hier en nu, en dat werkt als een malle. Maar dus blijven we als stad ook in het hier en nu.
Hadden ze maar visie! Hoe leuk zou dat zijn! Maar ja.
Afijn. We krijgen als stad waar we recht op hebben, dus ik vind het prima. Maar ik fantaseer wel stiekem over een college dat echt verder wil met de stad.
Heel slecht en tendentieus stuk Inge.
Ik heb geen zin om hier uit te leggen wat onze visie is, omdat een docent !!! het niet wil begrijpen.
Waarschijnlijk nog een nawee van zijn glansrijke politieke carrière.
In 2006 haalde LR 14 zetels. Een wereldprestatie na de dood van onze fractievoorzitter, het gruwelijke demoniseren en constante framen (racisme)
Daarbij kwam helaas voor de stad het Wouter Bos effect (deed actief aan de champagne mee) Zelfs de briljante andere politieke analyst M.T.van Heemstein begreep dat.
Maar laten we vooropstellen dat ik Sonneveld absoluut niet mag en dus ook niet objectief ben. Ik heb ook een reden voor mijn afkeer. Wederom stelt hij dat ik mijn oud leerlingen, familieleden , voetbalvrienden , collega’s, buren etc. constant “bash”.
Daarbij valt het feit dat hij niet kan lezen, wat mij betreft in het niet.
“Ik heb geen zin om hier uit te leggen wat onze visie is, omdat een docent !!! het niet wil begrijpen.”
Maar wil je het wel aan mij uitleggen? Misschien zit ik er namelijk wel helemaal naast.
Het enige waar ik een beetje wat vanaf weet is a: de haven en b: verduurzaming. Op dat vlak heeft LR – bij mijn weten, wat ik baseer op het partijprogramma en de debatten die ik bezocht heb over dit onderwerp – geen enkele visie, behalve dat als het banen oplevert, het goed is (dus, de facto, ongeacht of dat werk te maken heeft met kolen of windmolens, en ongeacht of dat toekomstbestendige banen zijn of sterfhuisconstructies). Dat getuigt voor mijn gevoel niet van visie, enkel van korte-termijngestuurd pragmatisme.
Maar jij kent deze partij veel beter dan ik, dus ik hoor graag hoe het echt zit!
Beste Ronald Sørensen,
1. Dank voor deze perfecte illustratie van mijn punt.
2. Mijn politieke carrière mag geen naam hebben.
3. Ik mag u graag.
Vriendelijke groet,
Willem
Ik wil best een stukje op deze site schrijven, maar ik heb heel erg slechte ervaring met de redactie c.q. moderator.
Voor verschillende lokale partijen heb ik het Fortuynisme 1.0 uitgelegd en volgens mij is het nog actueel en lang niet aan vernieuwing toe.
Lieve Willem
Ik mag jou eigenlijk ook wel, maar ik word ‘r zo moe van om voortdurend zonder argumentatie in de rechtse, xenophobe hoek geplaatst te worden.
Precies Inge, dat dus. Maar zolang Leefbaar hier de grootste is gaat deze stad geen stap verder komen richting de toekomst.
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Inloggen kan je hier. Als je nog geen account hebt meld je nu aan als supporter of maak hier een gratis reageerdersaccount aan.