Elke week staan de Beste Stuurlui van Vers Beton klaar om je een knapperige opinie te serveren voor bij de vrijmibo. Deze week heeft Anne Ardon het over Orlando, homofobie en angst voor daten.
Elke week staan de Beste Stuurlui van Vers Beton klaar om je een knapperige opinie te serveren voor bij de vrijmibo. Deze week heeft Anne Ardon het over Orlando, homofobie en angst voor daten.
Vers Beton kan niet bestaan zonder haar leden. Lees onbeperkt artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.
Al 10 reacties — discussieer mee!
Begin met het stoppen van het woord QUEER te gebruiken. Het zijn mensen, wij zijn allen mensen, iedereen met haar/zijn sexuele voorkeur, stop met stempels!
‘Spreek mensen in je omgeving aan op homofobie’ van mij mag iemand openlijk zeggen dat ie niets op heeft met homosexualiteit, ieder zijn goed recht, iemand erop afrekenen / aanvallen, dat kan simpel gewoon weg niet
En dan vervolgens de ‘witte’ kaart, wederom jammer en stigmatiserend.
Je snijdt een belangrijk onderwerp aan in de context van een tragische gebeurtenis, maar waarom trek je toch zoveel conclusies op niet onderbouwde aannames? Bijvoorbeeld dat er sprake zou zijn van ongelijke behandeling vanuit de politie vanwege zijn afkomst/huidskleur.
Dat je een persoonlijke tragedie gebruikt om meteen feitenvrij de white privilege kaart te trekken is niet chique. Misschien wordt het eens tijd om je eigen confirmation bias the onderzoeken voordat er meteen met een vingertje naar anderen wordt gewezen.
Misschien moet je eens de moeite te nemen om op het ‘missing white woman syndrome’ linkje te klikken in plaats van gelijk te huilen over Anne’s zogenaamde confirmation bias.
Zucht. Ik weet wat dit fenomeen inhoudt. Maar het bestaan van dit fenomeen betekent nog niet automatisch dat het in deze specifieke situatie een rol speelt.
Er kunnen zoveel oorzaken zijn, van knullige fouten, stomme pech tot inderdaad discriminatoire factoren, maar het is natuurlijk makkelijk om alvast meteen conclusies te trekken en te politiseren die in je eigen straatje passen.
Nooit zo veel aannames gezien om een verhaal ongevraagd te framen voor een maatschappelijk debat? Nog wat andere aannames: wat als Orlando gewoon openlijk gay was en veel vrienden had? Wat als mensen gewoon wisten dat hij dates had en daar ook geen geheim van maakte? Wat als hij als 17-jarige jongen gewoon date 2.0 zonder oeverloze gesprekken en een driegangendiner en vervolgens niet zijn moeder van zijn seksleven op de hoogte hield? Wat als hij niet het slachtoffer geworden is van seksisme, homofobie of racisme of welke hippe verzamelterm dan ook? Wat als het leven van Orlando na zijn dood niet geframed wordt als een bestaan in de schaduw als vuilnisbelt voor alle sociaal-maatschappelijke problemen? Wat als hij gewoon herdacht wordt om wie hij is en verder rust in vrede…?
We leven in een tijd waarin we het niet meer ‘gewoon’ erg kunnen vinden dat een jongen, die toevallig ook zwart en homoseksueel was, tragisch aan zijn einde kwam.
Ten eerste: over de rug van Orlando staat er een ander zelfbenoemd (nog levend, wit, heteroseksueel) slachtoffer op die weet hoe het voelt. Anne Ardon: “Als vrouw ken ik deze onveiligheid met daten maar al te goed”, “slutshaming”, etc.
Ten tweede weet Anne, zonder enige kennis van feiten en achtergronden van deze zaak, het gewoon zeker: hier is sprake van racisme. Ik sluit me verder aan bij wat Tamara hierover zegt.
Graag verwijs ik naar een recent artikel van Ewald Engelen in de Groene Amsterdammer met de veelzeggende titel ‘Links narcisme’. Hij betoogt (en betreurt) dat links/de sociaaldemocratie op sterven na dood is met als belangrijkste reden de “terreur van de identiteitspolitiek”. En houdt daarmee Anne Ardon en gelijkgestemde social justice warriors en nieuwe ‘feministen’ een spiegel voor.
Ook Vers Beton mag zich dit verwijt n.m.m. (een beetje) aantrekken. Zij bieden immers een podium aan wat verkocht wordt als een ‘knapperige opinie’, maar wat in werkelijkheid een narcistisch, van diepgang gespeend betoog is en een grijsgedraaide plaat bovendien.
Nu is gebleken dat op verzoek van de familie en vrienden in het begin van de vermissing door de politie terughoudendheid is betracht, zou een excuus van mevr. Ardon aan hen wel op zijn plaats zijn.
Hoi Ronald
Ik heb deze informatie gemist. Waar kan ik dit terug vinden?
Want het zou niet waar zijn? Want jij had wel gelijk met je ‘missing white woman syndrome’?
…want ik wil graag weten wat er echt gebeurd is, en niet afgaan op loze kreten en verkeerde veronderstellingen, laat staan op het ongefundeeerd ideologisch framen van een tragische gebeurtenis, Paul.
Begrijp ik nou goed dat je mij aan ziet voor de auteur van dit stuk? Dat is niet het geval.