Peter van Heemst bespreekt de meest pikante passages uit het verslag van de formatie-onderhandelingen. Hij concludeert: ‘ik kan geen touw meer vastknopen aan de Rotterdamse politiek’.
De komst van een nieuw stadsbestuur verloopt in Rotterdam in slow motion. Iedereen, ook ik, heeft zich verkeken op de halsstarrigheid van de Rotterdamse politiek. Een gevoel van verwarring maakte zich de afgelopen tijd van me meester.
Maar liefst twee verkenners kregen op 23 maart de opdracht om uit te vogelen welke coalities er op basis van de verkiezingsuitslag mogelijk zouden zijn. Twee. Dat was al een veeg teken. De verkenner die door Leefbaar naar voren was geschoven moest en zou volgens de rest van de gemeenteraad worden gesecondeerd door een tweede. Iemand afkomstig uit de kring van GroenLinks. Vier weken later hadden oud-Ahoydirecteur Van der Vegt en EUR-professor Loorbach hun werk erop zitten. Somber concludeerden ze: “In geen van onze gespreksrondes kwam een door de meerderheid van partijen gedragen coalitievariant naar voren.”
Hun verslag geeft een aardig en soms onthutsend inkijkje in de zielenroerselen van de Rotterdamse politici. Ik haal er twee passages uit.
Allereerst zetten de meeste partijen de grootste winnaar, Denk, bij het grofvuil. Het staat er heel netjes maar in niet mis te verstane bewoordingen: “Voor veel partijen was bestuurlijke samenwerking met Denk geen optie …”. Au, daar gaat Kuzu met zijn winst van vier keiharde zetels linea recta af door de zijdeur.
Het twee pikante puntje in het verslag zou ik kunnen samenvatten onder het kopje “berouw komt na de zonde”. Ofwel: achteraf spijt hebben van een grove campagne. In de beslotenheid van de overlegjes met de verkenners komen Leefbaar Rotterdam en Denk plotseling tot inkeer. Echt stoer vind ik het trouwens niet. Ook dit schrijven de verkenners vanzelfsprekend discreet op: “Meerdere partijen gaven blijk van zelfreflectie en constateren dat hun strategie niet de juiste toon aansloeg of gericht was tegen de verkeerde partij of groep.” Tja. Wat had ik hier graag namen en rugnummers gelezen of – beter nog – in het openbaar zo’n boetedoening van Eerdmans en/of Kuzu zelf gehoord.
En dan is er ineens de onconventionele aanbeveling om GroenLinks en de VVD aan het werk te zetten om “inhoudelijk te gaan formeren.” Het lot van de coalitiebesprekingen komt dan in handen van twee partijen die zegge en schrijve 10 van de 45 raadszetels vertegenwoordigen. Ik aarzelde: was dit een briljante vondst om de formatie een stap verder te helpen? Of een wanhoopsdaad om van het verkennen af te zijn?
De verkenners schotelen ons geheimzinnige en intrigerende teksten voor. Zoals: “het inhoudelijk formeren zou moeten plaatsvinden op basis van een aantal grotere ambities op de meest gedeelde inhoudelijke thema’s.” Oké. Daarna volgt er “een dialoog met alle partijen, waarin, zonder voorbehoud vooraf, toegewerkt wordt naar een programma op hoofdlijnen.” Jawel. “Gebieden en stedelijke partners kunnen daarna initiatieven, aanvullingen en bijdragen leveren”. Wow. “Op basis van het dan verrijkte programma kunnen partijen in gesprek over een dan te vormen college dat dit programma met voldoende steun in de raad kan uitvoeren.” Pats.
Ik raakte de kluts een beetje kwijt. Maar een halve pagina later lijkt er toch nog duidelijkheid te ontstaan, en wel door de volgende drie stappen. Stap 1: GroenLinks en VVD gaan “toewerken naar een concept-akkoord op hoofdlijnen”. Stap 2 is dat “partijen in de raad worden uitgenodigd om verder te praten over de inhoud van dit akkoord.” Stap 3 luidt dan: “Het akkoord biedt vervolgens de basis om een stabiel college tot stand te brengen.”
Maar dan is er toch weer zo ’n curieuze toevoeging die roet in het eten gooit: “GroenLinks en VVD gaan op basis van inhoud onderzoeken waar en voor welke onderwerpen in de raad meerderheden te vinden zijn.” Dat klinkt alsof iedere partij met een grote boog om de kwesties heen kan lopen die haar niet goed uitkomen. En dat het College bij wisselende meerderheden steun gaat zoeken.
Daar is dan weer niets nieuws of onconventioneels aan. De afgelopen vier jaar was dat schering en inslag als het ging om vragen die – in de verkiezingstaal van Leefbaar Rotterdam- de “identiteit” van Rotterdam raakten. Eerdmans’ wethouders en fractie haakten razendsnel en behendig af bij de besluiten over een AZC, opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers of de modernisering van de sinterklaasintocht.
En zo ben ik opnieuw het spoor bijster. Een treurige conclusie dient zich aan: voor het eerst in vier jaar kan ik geen touw meer vastknopen aan de Rotterdamse politiek. De onderhandelaars vast wel. Daar in de achterste achterkamertjes van het stadhuis weten ze ongetwijfeld raad met de cryptische teksten van de verkenners. Sterker nog: die verschaffen hen alle ruimte om te doen en te laten wat hen goed dunkt. Ik zwijg dus maar en wacht eerbiedig af.
Ik mis D66 die bij voorbaat niet wil samenwerken, oftewel, een hele groep mensen uitsluit. D66 beschuldigd LR van uitsluiten van groepen, maar doet dat zelf ook. PvdA is per definitie nu tegen LR, lees je niets, maar dat is weer vanwege het politiek verleden.
DENK is een zeer enge partij, dat komt doordat men kiest voor DENK omdat men Turks is en zo goed als amper om politieke redenen. Vervolgens meer Turks denkt dat NL. We leven in NL! Wat interessant zou zijn, als Turken verboden wordt om 2x te stemmen in 2 verschillende landen, land waar ze in wonen en Turkije. (Bizar dat een persoon 2x politieke invloed mag hebben!). Dan moet men kiezen, daar ben ik benieuwd naar, voor welk land men dan kiest. Is dat Turkije, dat bestaat DENK niet meer.
Er zijn veels te veel partijen, waardoor je nu dit krijgt, grote verdeeldheid! Minder partijen, wellicht naar 3 stromingen, ‘links’, ‘centrum ‘, ‘rechts’. Andere conclusie kan zijn, politiek stelsel is veroudert en niet meer van deze tijd. Er zijn problemen in Rotterdam die partijen overstijgen en daar moet niet met verkiezings campagnes mee gesold worden. Iedereen heeft recht op goed onderwijs, goede zorg, SCHONE LUCHT, groen, toekomst zoals zicht op een woning een baan oftewel een waardig bestaan.
We zijn allen mens, laten we daar eens eerst mee beginnen en niet direct in tegenstellingen denken.
Twee dingen, D66 sloot niet bij voorbaat Leefbaar uit, D66 reageerde op Leefbaar wat de ene Rotterdammer anders ziet aks de andere; minder allochtone ondernemers bijvoorbeeld.
Is dat elkaar als mens zien?
Gedrag is bepalend, niet achtergrond.
Merkwaardig toch, heel Nederland heeft het gelezen (zie link) maar jij niet (D66?)
Om het uit de mottenballen halen van de oude vestigingswet uitsluiten van allochtonen te noemen is op zijn minst gezegd “een beetje” tendentieus. Daarbij ook allochtonen kunnen toch ook varkensvlees en Hollandse groenten verkopen?
https://www.ad.nl/rotterdam/d66-coalitie-over-rechts-keert-niet-terug-in-rotterdam~aa8e96f7/
Gek, dat we wel opkomen voor de ‘allochtone’ medemens om zich thuis te voelen in de wijk, maar als iemand begint over de Rotterdammer/Nederlander dan is het een anti-…/racist en noem maar op.
Is dat elkaar als mens zien?
Ook de ‘blanke’ ‘autochtone’ bevolking mag zich thuis voelen in de wijk, dat kan o.a. door een BETERE samenstelling van de wijk door o.a diversiteit van winkels in de wijk. D66 ziet iedereen als gelijk, alleen de een wat meer als de ander, want ze laten een groep mensen stikken.
Wat Van Heemst gevoeglijk vergeet, is dat we in onze stad bijzondere omstandigheden hebben; een grote zgn. populistische partij die al vijf keer een heel goed electoraal resultaat heeft neergezet.
Voor ons land (helaas) een uitzondering.
Vanaf de eerste dag is LR geconfronteerd met openlijke weerzin. De lijsttrekker van de PvdA had na de moord op Fortuyn de tact om te zeggen, dat zijn dood haar niet zoveel deed! Haar medestanders hadden voor de verkiezing gegodwind en gescholden. Wij hebben niet anders dan haat en afkeer meegemaakt. Bert Creemers was een uitzondering.
Die afkeer is gebleven en wordt dan automatisch wederzijds. Van Heemst heeft met zijn optreden – laat ik het voorzichtig zeggen – de toenadering niet bevorderd; vandaar mijn subtiele naamuitbreiding.
Toen Schreijer de scepter voerde hebben Pastors en ik aangeboden over onze schaduw heen te stappen en zelfs uit de politiek te gaan (via Salima Belhay nu 2e K.lid voor D66) Het werd arrogant (400 stemmen meer) genegeerd.
Dat laatste – over je schaduw heenstappen is de essentie – vandaar onderstaande stukjes in Dagblad010.
https://dagblad010.nl/herintroductie-afspiegelen-bij-collegevorming/
https://dagblad010.nl/ongevraagd-advies-stap-over-je-schaduw-heen/
Altijd lastig voor intrigantix van Heemst, politiek op basis van inhoud en niet machtsverhoudingen….
Waar ik toch nog het meeste moeite mee heb is de volgende regel, ook door jou opmerkelijk gevonden, “Gebieden en stedelijke partners kunnen daarna initiatieven, aanvullingen en bijdragen leveren”.
Ik vraag me af waar dan al die overlegstructuren voor de verkiezingen voor hebben plaatsgevonden. Heeft iedereen ineens last van dementie? En, hoe zijn dan al die verkiezingsprogramma’s tot stand gekomen.
Het meest tenenkrommend vond ik nog na afloop van de uitslagenavond voor de gebieden dat er zo luchtig gedaan werd over de gebiedsplannen, “Oh, die worden gewoon overgenomen van vorige keer met hier en daar een aanpassing. Ze zijn zo goed als klaar”, volledig voorbij gaand aan het recht van bewoners en organisaties om daar een bijdrage aan te kunnen leveren. Hoezo brengen we de burger dichter bij het bestuur. Wijlen Gerda draait zich om in haar graf!
Ik hoop met recht dat de wijkraden een zegen zullen zijn. Garantie krijg je natuurlijk niet maar je mag wel hopen.
Dan even terug naar het formeren. Ook hier hoop ik dat het imago van, ‘Ladies, kijk niet naar hem maar naar mij’ niet uitmond in een egotripperij van niet durven loslaten. Het wordt mijn inziens tijd voor, waar alle lijsttrekkers hun mond zo van vol hadden na het eerste gezamenlijk debat, van socratische raadsvoering en dus op en top dualistisch is. Wat is er mis met deelakkoorden met wisselende samenstelling? Het nummer #1 probleem in deze stad is toch de armoede, waarop één partij na, iedereen het over eens is gevolgd door wonen.
Maar ja, dat betekend ‘radicale acceptatie’ bij het afzweren van oude vastgeroeste gewoontes. Democratische vernieuwing vergt politieke moed die niet wordt gestuurd vanuit het ambtelijk apparaat maar vanuit de gekozen volksvertegenwoordigers.
Wijkraden lijken een oplossing, maar ik vrees dat het in de praktijk hobby clubjes worden.
Je ziet nu al in diverse inspraakorganen dezelfde mensen zitten. De SP is in hierbij oververtegenwoordigd – hun goed recht – omdat haar leden nog een echt ideaal nastreven. Leden van LR blijven weg, omdat ze van extremisme worden beschuldigd als ze de vinger op de zere plek leggen.
Er is wel degelijk een oplossing en dat is het invoeren van het districten stelsel (desnoods gedeeltelijk) met goed betaalde districtsvertegenwoordigers die als taak hebben zich goed te oriënteren op de problemen in hun kiesdistrict.
De grote moeilijkheid bij het doorvoeren van zo’n verandering zijn de belangen van de vertegenwoordigers van het kartel (tot voor kort zei ik “kliek”) dat ons land bestiert.
Afgezien van die Bilderberg achtige kartel-onzin, ben ik het volledig met Ronald eens.
Goed betaalde districtsvertegenwoordigers zoals Marco Pastors? Nee, dat is een lekker succesverhaal, kan iemand mij vertellen wat hij de afgelopen jaren concreet heeft bijgedragen op Zuid?
Beste Ronald,
Net als Wichard, helemaal met je eens op de kliekjes na -;)
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Inloggen kan je hier. Als je nog geen account hebt meld je nu aan als supporter of maak hier een gratis reageerdersaccount aan.