Welke Rotterdamse straten, pleinen, parken of gebouwen zijn de beste plekken voor een gesprekje? En waar lopen mensen elkaar voorbij? Kom naar het Vers Beton-debat op Motel Mozaique over de vraag hoe en waar we elkaar in Rotterdam ontmoeten.
‘When we clash, we meet’ staat groot op de festivalsite van Motel Mozaique 2018. Vers Beton neemt dit statement als uitgangspunt voor een debat over Rotterdamse plekken. Hoe ziet de openbare ruimte in Rotterdam eruit en wie komen er eigenlijk? Is openbare ruimte het medicijn voor de onvermijdelijke bubbel waar we online in vastzitten? Deze sneak preview van het debat geeft alvast een paar invalshoeken prijs.
Al 3 reacties — discussieer mee!
Over pleinen
Het Willemsplein verworden tot een armzalige
Stenen parkeerplaats voor bussen
Het meest rampzalige plein wat ik ooit in een centrum van een stad ben tegengekomen
Niemand hoor ik er over
Kijk zelf en oordeel
Nee, het Willemsplein is niet echt uitnodigend te noemen als “ontmoetingsplaats”, maar er zijn plekken in de stad die veel problematischer zijn – wat mij betreft vooral het Pompenburg en omgeving. De aanlanding van de Erasmusbrug is per definitie spannend: een hellende route naar de aanlegplaatsen van Spido, watertaxi en Aqualiner voert langs het populaire terras van restaurant Prachtig. De ruimte waar toeristenbussen hun vrachtjes laden en lossen krijgt binnenkort een spectaculair accent met de Zalmhaventoren. In de klacht over de onherbergzame, koude en winderige nieuwe stad klinkt overanderd een hulpeloos verlangen door: “Kunnen we nu eindelijk niet een beetje meer Amsterdam worden met Negen Straatjes of zo?”. Of er worden ludieke initiatieven ontplooid als “Keep Rotterdam ugly” van Matthijs van ‘Keep Rotterdam Ugly’ van Matthijs van Burg. Net zo hulpeloos, dunkt mij, al snap ik wel iets van zijn waardering voor de “explosie aan bouwstijlen” die ook door niemand minder dan Maarten van Rossem werd beleden in een TV reportage over de Binnenrotte.
Gezaghebbende stemmen uit de wereld van de cardiologie hebben mij dagelijkse wandelingen aanbevolen om wat fitter te blijven dan ik was voor mij spoedbezoek aan het EMC. Mijn favoriete wandelroutes door stad voeren vaak langs verkeers-intensieve straten: de ochtendspits op de Maasboulevard en de Boompjes is voor mij een prikkelende wandelervaring: ‘Jeezz! Wat lekker veel auto’s, en wat zitten er vandaag weer ’n hoop Duitsers en Belgen tussen. Die vinden het vast net zo mooi hier als ik.’ Ik kies soms de middenberm van de Blaak tussen Keizerstraat en Kunstacademie: links en rechts van mij dreunt het verkeer, vergezeld van trams en stiekem onder mij de metro: Big City. Een plaatsje aan het raam bij Very Italian Pizza om 17:00 biedt uitzicht op een grandioos stedelijk spektakel: drommen voetgangers van en naar Blaakstation, bussen, trams, aanstormende auto’s vanaf de Verlengde Willemsbrug of de Kubuswoningen en dat alles onder het vluchtige genot van een Pizza Prosciutto die haast niks kost .
In het licht van deze aberratie moet ook mijn zorg over de reconstructie van de Coolsingel geduid worden. Er komt aan de westkant een ruime voorziening voor fietsers en flaneerders. Algemeen wordt – ten onrechte – verondersteld dat de huidige Coolsingel met 4 autostroken gevaarlijk is om over te steken, maar ik verzeker U en Adriaan Geuze dat de nieuwe situatie met fietsers die in beide richtingen agressief over de ruime fietspaden scheuren wel ’s bijzonder onaangenaam in contact kan brengen met de o,zo kwetsbare rielekste flaneerders.
Ik bedoel maar, zo kun je ook tegen deze materie aankijken.
Dag Ben,
Leuk dat je reageert vanuit je persoonlijke blik en over plekken in de stad nadenkt tijdens het wandelen. Ik kan me er wel in vinden dat plekken waar reuring is, doorgaans aantrekkelijk zijn. De één ziet de lol in van veel auto’s, de ander heeft als voetganger de straat liever voor zichzelf. Ontmoeten vanuit de auto is sowieso wat lastiger dan te voet (met de fiets kan je ook stoppen en een praatje maken) dus dat pleit sowieso voor goeie en veilige routes en openbare bestemmingen (pleinen/parken).
Maar om nou de Negen straatjes in Amsterdam te willen kopiëren…dat gaat wel erg ver! Het pleidooi ‘Keep Rotterdam ugly’ van Rotterdammer Matthijs van Burg lijkt me minstens even aantrekkelijk…