Na een aantal jaar is Solko Schalm (45) terug in Rotterdam. En wel aan de Hoogstraat, in precies hetzelfde atelier dat hij even verliet voor Genève. Kijkt hij nu anders naar zijn werk en naar Rotterdam? Mirthe Smeets ging voor Vers Beton met hem in gesprek.

Bij binnenkomst in je atelier krijg ik het gevoel dat je door je directe omgeving geïnspireerd wordt. Het enorme schilderij bij de ingang ziet er heel Rotterdams uit, met spectaculair grote gebouwen en een industrieel gevoel. Kun je daar meer over vertellen?
Je bedoelt Gezicht op Rotterdam. Ik schilderde het gevoel van de stad, maar het is niet één specifieke plek in de stad. Het is geen accurate weergave. “Kunst is de leugen die ons de waarheid doet begrijpen,” zei Picasso. Het is de bedoeling dat het voelt alsof het echt is, maar dat is het niet. Soms maak ik een gebouw wel tien keer z’n normale proportie in een schilderij, en dan nog ziet het er natuurlijk uit. Niemand ziet dan eigenlijk dat het niet klopt, dat vind ik geestig. Gezicht op Rotterdam is het gevoel dat ik krijg als ik naar de stad kijk, de stad van lucht en water, vol weerspiegelingen van gebouwen en de Maas. Als schilder vind ik het leuk om daarmee te spelen.
Nog geen reactie — begin de discussie!