Khadija Lamrani was in de jaren tachtig één van de eerste Marokkaanse vrouwen die haar ondernemersdiploma haalde. “Ik ben een soort meubilair in de buurt. Mensen komen me alles vragen.”
Binnenlopen bij Khadija Mode aan de Zwart Janstraat is een feest. Tientallen paspoppen en vele, vele rekken met de prachtigste Marokkaanse kaftans, eenvoudiger djellaba’s of echt bijzondere tekchitas.
Het is eigenlijk al zes uur geweest. Maar twee jonge vrouwen zijn nog jurken aan het passen. Hun moeders, zusjes en een vriendin keuren mee en Khadija Lamrani geeft geduldig advies. “Een geborduurde riem erbij, of probeer deze mooie goudkleurige eens.” Het ene meisje kiest een zwarte fluwelen tekchita. Haar grijze Nikes steken er onderuit. “Shukran lieve schat, doeidoei”, groet Khadija als ze weggaat.
“In de vakanties wordt er altijd heel veel gepast, want vakantie betekent: geen school, dus tijd voor feesten. En Marokkaanse feesten, dat is echt feest hè. Uitbundig, uit ons dak gaan en lekker dansen.” Ze houdt er enorm van. “Zo’n jurk als zij net past, die is voor echt speciale feesten. Als je de zus of vriendin van de bruid bent bijvoorbeeld, is het echt belangrijk om er goed uit te zien”, vertelt Khadija. De jurken zijn Marokkaans, maar alle nationaliteiten en leeftijden komen bij haar in de winkel.
Nog geen reactie — begin de discussie!