Vaker de trein pakken, overstappen op een elektrische auto, groene stroom afnemen, afval nuttig hergebruiken, de aarde een betere plek maken: grote kans dat jij er allemaal voor bent en zo de aarde een betere plek wilt maken voor jezelf en de ander. Maar tegelijkertijd is de kans ook groot dat het in de praktijk nog knap lastig voor je is. Je gaat op vakantie met het vliegtuig, rijdt in een benzineauto, kookt op gas en gooit elke week de vuilnis-, glas- en papierbak weer vol.
Ook in de zware industrie zie je dit verschil tussen droom en daad. Want ook zij verstookt nog steeds massaal fossiele grond- en brandstoffen, inclusief de bijbehorende CO2-uitstoot en bijdrage aan de afvalberg. Zelfs de grootste, wereldwijde stok achter de deur, het klimaatakkoord van Parijs, zorgt er niet voor dat jij, de industrie, of elk ander onderdeel van de maatschappij grote keuzes maakt. Hoe komt dat toch? En kunnen we er iets aan doen?
