Ze is bekend als de ondernemer achter boekhandel Bosch&deJong in de Fenix Food Factory. Maar de afgelopen maanden is Christine Bosch ook gespot als opkomend dichterstalent in de Rotterdamse scene. Vers Beton sprak haar over deze combinatie en haar visie op literair Rotterdam.
De avond dat Christine Bosch (1983) voor het eerst optrad als Eelkje Christine, in de Poetsclub, de maandelijkse dichtersbijeenkomst in de kroeg De Schouw, kende ik haar alleen nog als de betrokken boekverkoopster met een grote passie voor literatuur. Dat ze kon schrijven, vermoedde ik al, want ik vond de blogs voor haar boekhandel altijd al leuk: diepgaand, grondig, met slimme grapjes en originele observaties. Normaal gesproken komt ze rustig over, met zachte stem en is ze heel bescheiden. Maar ze stapte zelfverzekerd naar voren toen ze als bijna allerlaatste aangekondigd werd en droeg vanuit haar hart voor. Ze deelde kwetsbare, fragiele taal of schudde de luisteraar soms even door elkaar door heel directe en rauwe beelden te schetsen. Daar stond niet dezelfde persoon als de boekverkoper achter de toonbank, hier stond een artiest.
Nog geen reactie — begin de discussie!