De Abrikoos: een open zenuw in Delfshaven

De Abrikoos is een leegstaand pand aan de Aelbrechtskolk in pittoresk Delfshaven. Het is een laag, smal en lang gebouwtje van glas en beton. Een soort loods eigenlijk. Gebouwd in de jaren vijftig als werkplaats, kreeg het pand in de jaren negentig een horecabestemming. Veel mensen kennen het als ’tapasrestaurant Abrikoos’. Het restaurant sloot een paar jaar geleden en sindsdien staat het pand leeg.

De gemeente is eigenaar van De Abrikoos. In 2017 besloot de gemeente het pand te kopen om een langgekoesterde wens in vervulling te laten gaan. Nee, niet een eigen tapasrestaurant openen, maar een nieuwe straat maken.

De gemeente wil de Abrikoos slopen. Zo ontstaat er een nieuw straatje, een betere verbinding tussen Historisch Delfshaven en de wijk erachter. Deze wijk, ‘Schans/Watergeus’, kenmerkt zich door taaie grootstedelijke problematiek. Het idee is dat de wijk zich met het nieuwe straatje aan z’n isolement en negativiteit ontworstelt en zich kan optrekken aan het idyllische Historisch Delfshaven. Bovendien kan, als het straatje klaar is, de als onveilig ervaren ‘Tovertunnel’ worden gesloten. De Tovertunnel, naast de Abrikoos, is een bestaande verbinding tussen de twee wijken die door een lokale kunstenaar van feeërieke schilderingen is voorzien.

De Abrikoos blijkt een open zenuw in Rotterdam-West te zijn. Veel bewoners van Historisch Delfshaven zijn mordicus tegen de ‘doorbraak’, gezien de slechte reputatie van de wijk erachter. Anderen willen dat de Tovertunnel blijft. Weer anderen vrezen voor aantasting van het monumentale stadsgezicht.

Het verschil kan nauwelijks groter zijn: Historisch Delfshaven is een oase van rust in een stadsdeel dat kampt met armoede, criminaliteit en verpaupering. Om een voorbeeld te geven: in de Tovertunnel werd een paar jaar geleden een olievat tot ontploffing gebracht. Afgelopen weekend vonden op steenworp afstand van het idyllische Delfshaven een schietincident en een steekpartij plaats, en werd met handgranaten de gevel van een sishalounge opgeblazen.

De planvorming rondom de toekomst van de Abrikoos verloopt uitermate traag. Behalve weerstand uit de wijk, die tijdens tumulteuze informatiebijeenkomsten heftig tot uiting komt, lijken verschillende geledingen van de gemeente niet constructief samen te werken. Naar verluidt werd er door de afdeling Vastgoed van de gemeente een veto uitgesproken over tijdelijk gebruik – waarvan lokale ambtenaren voorstander waren. Het pand werd bouwkundig afgekeurd, omdat de vloer zogenaamd onveilig zou zijn.

Procedures rondom de monumentenstatus van het gebied zorgen sowieso voor een trage planvorming en uitvoering. Dit terwijl de ambities hoog zijn: de ‘doorbraak’ moet een aantrekkelijk straatje met woningen worden, aansluitend op verdere transformatieplannen rondom Schans en Watergeusstraat. Tot overmaat van ramp nam afgelopen zomer de verantwoordelijk ambtenaar van stadsontwikkeling ontslag. Sindsdien ligt het hele proces stil – al sinds maart werd niets meer van de voortgang vernomen

En toen, eind vorige week, werd het pand ineens gekraakt door vier jonge mensen. Eindelijk reuring! De krakers verspreidden direct briefjes in de buurt met als boodschap: wij vinden het zonde dat deze ruimte leeg staat, wij willen dit pand samen met de buurt gebruiken. Iedereen die langskwam nodigden ze direct binnen uit voor een kennismaking. Ik hou heel erg van anarchie! Ik was enthousiast en veel buurtgenoten met mij.

Maar helaas. Betoonde de gemeente zich in het dossier De Abrikoos tot op heden weinig daadkrachtig, nu werden de krakers binnen vier dagen het pand uitgezet. Sindsdien wordt de Abrikoos bewaakt door beveiligers, op kosten van de gemeente. Er zitten volcontinu twee mannetjes met een V’tje op hun jas te koukleumen achter het gesloten rolluik. Het maakt een lugubere indruk.

Laten we hopen dat deze kraakactie de verantwoordelijken weer heeft wakkergeschud. Deze open zenuw in Rotterdam-West moet worden gedicht. Of worden weggenomen. Maar er moet in ieder geval iets gebeuren. Maak er desnoods een tapasrestaurant van.